Kris Hendrickx blikt terug op 2021

Tradities zijn er om in ere te houden, zelfs in tijden van corona. En dus leggen we onze BRUZZ-medewerkers een aantal eindejaarsvragen voor. Vandaag: redacteur Kris Hendrickx.

De favorieten van Kris

• BOEK: Nieuw België (Tom Naegels). Vlot lezend boek over een cruciale passage in onze vaderlandse geschiedenis, waar je op de schoolbanken niet zoveel over hoort: de migratiegeschiedenis van de Tweede Wereldoorlog tot het einde van de jaren 1970. Zelfs wie de grote lijnen daarvan al wat kent, zal er wel nieuwe inzichten in vinden.
• THEATER: Dissident (in het Kaaitheater). Noodzakelijke voorstelling door en over ‘probleemjongeren op school’. De jonge gelegenheidsacteurs fileren ons schoolsysteem met zijn prestatiedruk, autoritaire kantjes en nadruk op kennisoverdracht op weergaloze wijze.
• DANS: Boy Breaking Glass (in de KVS) Rechtgeveerd zijn we na dit stuk van Alesandra Seutin over zwart zijn in een witte maatschappij. Schitterende dansers.
• MUZIEK: Laïla Amezian en nog een kleine twintig muzikanten op Brosella XXS. Traditionele Marokkaanse vrouwensliederen, zo aanstekelijk gebracht dat het publiek de zitplicht vrolijk aan zijn laars lapte.
• RESTAURANT: Le Waterloo in Sint-Gillis, een familiale brasserie met oer-Belgische specialiteiten en een vleugje Italiaanse roots. Allen daarheen, voor er enkel nog premium fastfood overblijft in restaurantland.
• SHOP: Spiga d’Oro op de Elsensesteenweg, vlakbij Flagey. Voor de broodjes met heerlijk oude schapenkazen en gesmoorde groente, voor de huisgemaakte pesto, voor de magische mix van broodjeszaak, winkel en restaurant. Voor de babbel met de verkoopster en het legendarische slechte humeur van haar broer.

Kris blikt terug en vooruit

• Wie is voor jou de Brusselaar van het jaar?
  In mijn eigen omgeving: Patrick, de immer stralende receptionist van het sportcentrum in Sint-Gillis. Binnenstappen in de Ruslandstraat was thuiskomen. Patrick overleed begin december aan Covid-19. Algemeen: Inge Neven en haar GGC-team, die ondanks alle Brusselse obstakels hardnekkig blijven proberen om die epidemie hier in bedwang te krijgen.
• Wat heeft je kwaad gemaakt in 2021?
  Vaststellen dat ook corona volgens het eeuwige stramien verloopt, waarbij zwakkeren in de samenleving het harder te verduren krijgen zodra er iets tegenvalt. Ze verloren sneller hun job, lieten zich minder vaccineren (vaak wegens onzekerheid en niet uit ideologie), belandden vaker in het ziekenhuis en uiteindelijk ook op het kerkhof.
• Wat maakte je blij in 2021?
  Toevallig op een feestje belanden en eindelijk weer kunnen dansen, in het dal tussen twee golven. Alleen al die gezichten van de mededansers: die ‘eindelijk’-uitdrukking, waar je maar keek.
• Op welke plek vonden we jou vaak terug het afgelopen jaar?
  In mijn slaap- en werkkamer waar het plafond op een of andere manier te laag is, de muren te dichtbij en de collega’s veel te ver weg. En waar de verwarming op de koop toe ook nog een chronische verkoudheid heeft (artikels tikken in je skibroek? Check!).
• Welke plek heb je het afgelopen jaar ontdekt?
  Het compleet verwilderde kerkhof van Dieweg in Ukkel. Cultuur en natuur vormen er een chaotisch kluwen. Van een ontroerende schoonheid en niet onderhevig aan de coronaconjunctuur van openingen en sluitingen.
• Wat was de trend van 2021?
  Hoe corona (en zeker ook het coronabeleid) een splijtzwam werd binnen de bevolking. Moge 2022 het jaar zijn van wat meer verbinding. Aangezien die verbinding niet vanzelf zal komen, een bescheiden oproepje aan de heren en dames beleidsmakers: denk er in de kerstvakantie eens over na hoe politici daaraan kunnen bijdragen.