Louis strijdt met de moed der wanhoop tegen 'zwaar vervuild' terrein

Een ‘vervuild’ terrein dat volgens het Brussels Instituut voor het Leefmilieu (BIM) niet vervuild is, jaagt Louis Van Acker en zijn echtgenote Yvette al meer dan een jaar schrik aan. Met halve bedreigingen maakt het Woningfonds van het Brussels Gewest, dat eigenaar is van de site, de situatie alleen maar erger.

L ouis Van Acker en zijn echtgenote Yvette hadden zich hun verhuis naar de Verdunstraat 258 in Haren heel anders voorgesteld. Tot drie jaar geleden woonde de schoonmoeder van Louis in het huisje. Na haar overlijden zijn Louis en zijn echtgenote er ingetrokken, maar niet vooraleer Louis het huis piekfijn opgeknapt had. Ook de tuin ligt er pico bello bij, twee honden komen enthousiast groeten. De echtgenote van Louis heeft in Haren 47 jaar lang een krantenwinkel uitgebaat, Louis heeft heel zijn leven als arbeider gewerkt.

Maar de zaken liepen anders dan verhoopt. Louis had al gemerkt dat bomen achteraan in de tuin afstierven, maar nadat hij de grond had afgegraven en er nieuwe had geplant, leken de problemen opgelost. Tot Louis op een dag de dennenbomen achterin de tuin snoeide en geconfronteerd werd met een ongelooflijk stort met – dixit Louis – gevaarlijke stoffen. Hij laat me de foto’s zien die hij op het terrein genomen heeft. “Lekkende olie- en verfbussen, chemisch afval, lekkende vaten, vervuilde olie die in de muren en vloer van een gebouwtje gedrongen is.”

Slechts een gedeelte van de gebouwen op het terrein werd afgesloten, vroegere paardenstallen zijn vrij toegankelijk, anarchistische slogans en matrassen wijzen op aanwezigheid van zwervers, en meermaals heeft Louis er kinderen zien spelen. “Dat is toch onverantwoord. Waarom sluit het Woningfonds het terrein niet minutieus af?”

Asbestvezels
Louis heeft al brieven geschreven naar het Woningfonds, het BIM, de Stad Brussel, minister-president Rudi Vervoort (PS) en minister van Financiën Guy Vanhengel (Open VLD). Maar tot dusver zonder resultaat, op twee brieven na, één van het BIM die correct is van toon en één van het Woningfonds die Louis als bedreigend ervaart. Wij citeren uit de brief die ondertekend is door directeur-generaal Cathérine Scheid: “Een volledige afsluiting van het terrein is onrealistisch, wie ergens wil binnendringen doet dat gewoon. Gelet op de foto’s die in de pers verschenen zijn, bent u zonder toestemming van onzentwege in onze eigendommen binnengedrongen.” En dan komt het: “Wij houden ons nog altijd het recht voor om klacht in te dienen tegen u.” Een zin die als een natte dweil in het gezicht van Louis is terechtgekomen.

Het Woningfonds laat weten dat een betere afsluiting helemaal niet nodig is: binnen afzienbare tijd bouwt het Woningfonds er 78 woningen, vermits de grond volgens het Woningfonds niet vervuild is en er geen gevaar is voor de omwonenden.

Louis heeft in de brief een volledige inventaris opgemaakt van de smurrie op het terrein waar vroeger een transportfirma was gevestigd. Hij telde onder andere ook afvalolieresten: zes volle vaten van 200 liter en tientallen vaten en bussen van 150 liter. Lege en volle gasflessen en skeletbeenderen waarvan Louis hoopt dat ze van dierlijke oorsprong zijn en honderden kilo’s chemische afvalkorrels. Ook de 600 Eternitgolfplaten waarvan bij onderzoek bleek dat ze asbestvezels bevatten, maken Louis ongerust: “Ik moet me zogezegd geen zorgen maken over asbest dat ingesloten is, maar wat als spelende kinderen een stuk Eternit kapotslaan en er komen asbestvezels vrij?”
Louis en zijn echtgenote slapen al een jaar niet meer. “Ik ben er kapot van, er zijn weken dat ik drie keer naar de dokter of het ziekenhuis moet.” Dat geen enkele gespecialiseerde firma het terrein wil schoonmaken – zoals het Woningfonds zelf schrijft – maakt Louis alleen maar banger: “Waarom willen die bedrijven geen geld verdienen?” Het Woningfonds had een offerte gevraagd aan acht firma’s.

Beperkt bodemonderzoek
De brief van Cathérine Scheid eindigt met: “Wij hopen met onze brief uw ongerustheid weg te nemen en wij dringen erop aan dat u met ons contact zal opnemen vooraleer u opnieuw met journalisten of politici praat. Uw ongegronde acties schaden onze reputatie.”

Cathérine Scheid heeft met haar brief voor nog meer ongerustheid gezorgd. Louis is er meer dan voorheen van overtuigd dat het Woningfonds een kat in een zak gekocht heeft: omdat de lap grond niet op de lijst van potentieel vervuilde gronden stond, heeft het Woningfonds maar een beperkt bodemonderzoek gevraagd en zit de instelling nu met de gebakken peren, zegt hij.

Maar er is uiteindelijk beterschap in zicht. Op 6 juni is er een firma aangeduid die de smurrie gaat opruimen, zegt woordvoerder van het Woningfonds Dunia Oumazza. Dat zou vlug moeten gebeuren, de bouw moet normaal in september beginnen. En over de brief: “Meneer Van Acker stond met een grote schaar op ons terrein op een foto in de krant La Capitale. Onze juridische dienst moest wel reageren, uit de foto leidden wij af dat hij de omheining had doorgeknipt.”