Malia (12): 'Ik heb een leven zonder zorgen'

Elke week gaat BRUZZ op bezoek bij een kind in Brussel in zijn of haar slaapkamer. Deze keer is dat bij Malia (12) uit Watermaal-Bosvoorde. “We hebben thuis eens mensen laten slapen die op weg waren naar Engeland. Toen ze vertrokken, heb ik hun een tekening gegeven.”

Je hebt heel veel tekeningen!

Ja, ik heb zelfs niet genoeg plaats om ze allemaal op te hangen. Op één ervan zie je de zee. Die heb ik dit jaar gemaakt, op vakantie met mijn meter in Amsterdam. Ik had er een schilderij gezien in het Rijksmuseum en wilde het natekenen. Maar ik vond het een saai museum. Er zijn alleen maar schilderijen om naar te kijken.

Welk museum ontbreekt er volgens jou in Brussel?

Een actief museum, waar je alles kan aanraken en er geen regels zijn. Een beetje zoals het NEMO in Amsterdam. Dat is een wetenschapsmuseum zoals Technopolis, met verschillende expo’s over de mens, dier en techniek. Er is ook een labo waarin je verschillende proeven kon doen. Je kon er zelfs iets laten exploderen! De architectuur van het museum sprak me ook erg aan, want het was in de vorm van een boot met helemaal bovenaan een groot terras van waarop je bijna heel Amsterdam kon zien.

Ga je veel op reis?

Toen ik drie was, zijn we eens met het vliegtuig op vakantie geweest naar Burundi, waar mijn nonkel woont. Deze zomer gaan we naar Madagaskar. Maar daarbuiten vliegen we bijna nooit. Mijn ouders willen dat niet, omdat ze heel erg bezig zijn met het milieu. Ze willen niet meer dan twee ton CO2 per jaar uitstoten. Voor vakanties nemen we bijna altijd de trein en mijn ouders willen hun auto verkopen. Met de auto in Brussel willen ze vermijden.

Wat vind je van de inspanningen die je ouders doen voor het klimaat?

Ik vind dat goed en ben wel trots op hen, maar soms is het ook weleens vervelend, als ik bijvoorbeeld moe ben en door de regen naar mijn activiteiten moet fietsen. Ik speel hockey bij Ixelles hockey club en speel klarinet. Donderdag is er yoga en in het weekend ga ik naar de scouts.

Lig je soms ergens wakker van?

Soms letterlijk van het uur. Ik heb schrik om te laat in slaap te vallen en dan de volgende ochtend moe te zijn. Niet echt een filosofisch antwoord op je vraag hé.

Iets filosofischer dan: hoe ziet je hoofd er vanbinnen uit?

Als een bureau met heel veel mensen die in het rond rennen en kasten waaruit papieren waaien. Met op die papieren mijn geheugen neergeschreven. Ik zie ook vensters waarlangs de dingen die ik vergeet naar buiten waaien. Als ik rustig ben, liggen die rennende mensen te slapen in dat bureau.

Er zit dus veel kennis in je hoofd? Zijn er ook beelden die je beroeren?

Mijn opa was architect en schildert nu ook. Als ik een van zijn schilderijen zie, ben ik trots op hem. Bij het overlijden van mijn oma heeft hij voor haar een kunstwerk van glas gemaakt, dat nu op de begraafplaats van Elsene ligt en dat ik erg mooi vind.

Zou je iets willen veranderen in je leven?

Nee, ik heb een leven zonder zorgen. Ik zou eerder iets proberen te veranderen aan het leven van mensen die het minder goed hebben. Bijvoorbeeld door mensen te helpen die op de vlucht zijn. We hebben thuis eens mensen laten slapen die op weg waren naar Engeland. Ik was nog klein en in het begin had ik wat schrik dat ze de woestijnroos die ik van mijn nonkel had gekregen, zouden meenemen. Maar ‘s ochtends voor ze vertrokken heb ik hun een tekening gegeven.