Marc De Valk: 22 jaar bloemenverkoper Anspachlaan

Marc De Valk (40) is de bloemenverkoper van de Anspachlaan. Al 22 jaar staat hij tegenover wat nu de Brico is, in zijn tentje. Voor veel Brusselaars is hij meer dan een bloemenverkoper. Legendarisch zijn zijn goede humeur en zijn sterke verhalen. "Sommige mensen komen langs voor een kaffeiklasj. Ik ben nu eenmaal nooit slechtgezind."

'Hij is een deel van de Anspachlaan," zeggen verschillende Brusselaars over Marc De Valk. Hij heeft in 22 jaar tijd dan ook al heel wat meegemaakt en heel wat vrienden gemaakt. Op de hoek van de Anspachlaan en de Grétrystraat, net naast het toekomstige casino, staat de Limburger er van dinsdag tot en met zaterdag. Voor vijftien euro hebt u bij hem een mooi boeketje. "Het is niet zo dat de mensen zich finan­cieel pijn hoeven te doen om hier een boeket te kunnen kopen," zegt De Valk. Hij is de enige overblijvende straatbloemist van de laan.

"Ik kom oorspronkelijk uit Hasselt, maar niet zo lang geleden ben ik naar Sint-Truiden verhuisd," vertelt De Valk. "Ik ben in Hasselt na de humaniora naar de hotelschool gegaan. Uiteindelijk ben ik in de horeca terechtgekomen, maar ik was dat na een tijdje zat. Ik ben dan via een klant van de zaak waar ik werkte, in de bloemen en planten verzeild geraakt."

Nadat hij een tijdje in een bloemenwinkel had gewerkt, opende hij met een vennoot een eigen zaak. "We hadden eerst een winkel in Antwerpen, maar we hebben die na een halfjaar opnieuw verkocht omdat we er zo veel geld voor kregen. Nadien hebben we nog een winkel gehad in Geel en later op de Louizalaan." Toen De Valk in Brussel werkte, kwam er iemand van de Stad Brussel langs. Hij bood hem aan om op de Anspachlaan te gaan staan met zijn bloemen. Hij aanvaardde het voorstel en staat er nu al 22 jaar.

Koffieklets
De Valk heeft met zijn vennoot twee winkels in Hasselt, en zelf heeft hij ook nog een groothandel in bloemen en planten. In totaal heeft hij achttien man personeel in dienst. Zelf in de winkel staan doet hij dus nog amper. "Ik heb al drie winkels gehad en ik ben dat eigenlijk beu. In Hasselt sta ik af en toe eens in de winkel, maar dat mag niet te lang duren." Door de jaren heeft De Valk een grote vriendenkring opgebouwd in Brussel. Hij heeft dan ook heel wat habitués die wekelijks langskomen. "Er zijn klanten die naar hier komen om koffie te drinken en een koffieklets te houden. Dat gebeurt toch bijna dagelijks (lacht). Die mensen zijn voor mij vrienden geworden. Er zijn zelfs vrouwen die naar hun man bellen om te zeggen dat ze bij de bloemist een koffie gaan drinken. Ze kopen dan natuurlijk ook een bloemetje, maar ze komen vooral voor de koffieklets."

Ook bekende Brusselaars komen langs. "Dani Klein (zangeres, onder meer bekend van Vaya Con Dios, red.) komt hier soms. Ik heb ooit een bruidsboeket voor haar gemaakt." Van criminaliteit heeft de bloemenverkoper geen last. Hij heeft nooit te maken gehad met diefstal en volgens hem is er genoeg politie op straat om alles veilig te houden. "Ik ken verschillende politieagenten. Die stoppen dan ook regelmatig als ze langskomen." Maar in Brussel komen wonen, ziet De Valk helemaal niet zitten. "Het is hier 's avonds onrustig en ik hoor van de klanten allerhande klachten over diefstal, agressie enzovoort. Ik zie hier ook regelmatig mensen voorbijlopen, achtervolgd door de politie. Dat gebeurt toch vijf à zes keer per week. In Brussel wil ik niet wonen."

De enigen die hem soms last bezorgen, zijn de daklozen. Ze schelden zijn klanten weleens uit en vallen hen zelfs aan. Dat gebeurt volgens De Valk wel alleen als ze zat zijn. Als het te ver gaat, dan belt hij meteen de politie. Behalve daklozen die regelmatig langskomen, maakt De Valk natuurlijk heel wat mee aan zijn tent. "Hier is ooit iemand gestorven. Het was een oude man die wekelijks bloemen kwam halen. Hij zei dat hij zich niet goed voelde, dus zei ik hem te gaan zitten. Ik ben water gaan halen, en toen hij er een slok van dronk, viel hij dood. Dat was natuurlijk niet zo leuk." Af en toe valt er ook eens een dronken persoon in zijn bloemen, maar gelukkig gebeurt dat weinig.

Enige straatbloemist
's Morgens vertrekt De Valk om vijf uur uit Limburg naar de Anspachlaan, om zes uur 's avonds vertrekt hij weer naar huis. Hij doet dat vijf dagen per week, maar aan stoppen denkt hij nog lang niet. "Ik doe het nog altijd met veel plezier. Maar als het te zwaar wordt, dan is het gedaan. Als ik stop, dan komt er niemand na mij. Mijn personeel in Hasselt wil de winkel wel overnemen, maar hier overnemen willen ze niet. Denk ik."

De Valk is de enige straatbloemist die overblijft op de laan. Verderop is er nog de winkel Brussels Flowers, maar die hebben een andere clientèle. "Aan de Beurs stond er vroeger ook een vrouw met bloemen, maar die is gestorven en die handel is niet overgenomen. Aan de Delhaize heeft iemand het ook eens geprobeerd, maar die is na twee à drie weken gestopt. De andere kant van de straat 'werkt' blijkbaar niet."

Behalve de Anspachlaan kent De Valk Brussel niet echt. "Ik ken de weg van de snelweg naar de Anspachlaan, en de laan zelf. Maar buiten mijn werk kom ik nooit in Brussel." De bloemenverkoper wil nog weleens gaan winkelen in Brussel, maar meer ook niet. "Ik heb niet echt de behoefte om Brussel verder te verkennen. Maar als ik stop, dan kom ik zeker nog terug. Ik kom hier al 22 jaar en ken hier zoveel mensen. Ik zou niet zomaar kunnen weggaan."