Mayeur: 'Nieuwe opvangcentra nodig'

"Sommige mensen slapen al maanden in hun auto," zegt Brussels OCMW-voorzitter Yvan Mayeur (PS). De kloof tussen arm en rijk groeit, en dat zie je ook op straat.

T er herinnering: Brussel telt 108.000 werklozen en vijftigduizend mensen die een beroep doen op het OCMW. En dan zijn er nog de mensen die hier illegaal verblijven, de kleine gepensioneerden... - een hoop volk dat het moeilijk heeft.

Dat ontgaat ook Yvan Mayeur niet. De socialist wordt elke ochtend op de trappen van zijn OCMW geconfronteerd met miserie. Hoeveel daklozen Brussel precies telt, is niet bekend. "Mijn OCMW heeft dan ook maar 48 transitwoningen. Dat is veel te weinig. Er moeten in heel het Brussels Gewest transitwoningen bijkomen." Transitwoningen zijn huizen waar mensen korte tijd en tegen een heel lage huur terechtkunnen. De OCMW-voorzitter geeft toe dat er onvoldoende opvangmogelijkheden zijn. "Er zijn dringend drie bijkomende opvangcentra nodig: een voor vrouwen met kinderen, een voor daklozen die het ziekenhuis verlaten, en een laagdrempelig opvangcentrum voor thuislozen met psychische problemen." Mayeur ziet ook die laatste categorie groter worden.
"Wie op straat leeft, kan vaak niet anders dan vluchten in drank en roes," zegt Mayeur. "Medelijden met deze mensen is begrijpelijk, maar het helpt niet. Ik zie het in 'mijn' Hoogstraat: mensen brengen dekens, met goede bedoelingen, maar vragen me ondertussen om daklozen te verwijderen. Er is professionele hulp nodig, geen medelijden."

En wat met de mensen die net niet te ver heen zijn? "Er zijn mensen die al maanden in hun auto slapen. Wij kunnen ons dat niet voorstellen. Zoiets vreet aan je."

BDW zocht Mayeur op nadat we gedurende twee maanden sporadisch de straat op trokken op zoek naar verwarde, eenzame mensen. Verwarde en eenzame mensen vind je niet alleen aan de stations en in het centrum van Brussel. Ze zijn overal. Uit de reportage binnenin blijkt dat het helemaal niet moeilijk is om verward en eenzaam te worden. We werden geconfronteerd met volwassen mensen die geen vlieg kwaad deden, maar totaal versuft midden op een plein hun broek lieten zakken om te wateren. Een pijnlijk gezicht.

Menselijke waardigheid
Zulke taferelen doen ook Yvan Mayeur nog schrikken. "De menselijke waardigheid laat zoiets niet toe. Ik heb andere ambities voor deze stad, maar de middelen ontbreken. De Stad Brussel zorgt nu al voor een derde van de leefloners van heel het Brussels Gewest. De Gemeen­schappelijke Gemeenschapscommissie heeft geen centen. Misschien kan het federale niveau bijspringen of kunnen we de krachten bundelen. Het OCMW van Brussel kan voor een gebouw zorgen." Mayeur koppelt de problemen niet onmiddellijk aan de economische crisis, maar meent wel dat het opletten geblazen is voor 'la souffrance des cadres et des travailleurs', zoals hij het noemt. "Er wordt steeds meer van de mensen geëist. Mensen worden ook steeds vlugger opzijgeschoven. En je werk verliezen is nog altijd een zeer zware dobber."

Lees hier de volledige reportage van BDW.