#Metoo: Ook Brusselse politici klagen seksuele intimidatie aan

Onder de vlag #metoo getuigen heel wat vrouwen over hun ervaringen met seksueel overschrijdend gedrag of intimidatie. Ook heel wat Brusselse vrouwelijke politici komen naar buiten met incidenten die zich binnen en buiten de muren van het parlement afspeelden. (Ex)-parlementsleden Elke Roex (SP.A), Elke Van den Brandt (Groen), Ann Brusseel (Open VLD) en staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V) delen bij BRUZZ hun verhaal.

Elke Roex – Voormalig Brussels parlementslid (SP.A)

“Naast heel wat kleinere incidenten op straat, blijft een voorval in het Brussels parlement me bij. Een Franstalig parlementslid vroeg me na een debat: “Ben je wel gelukkig? Wil je dat ik je een kind maak? Anders wil ik je wel bevruchten hoor. Het is lente hé, dan beginnen de sappen zich weer te roeren”. Ik ben daar heel erg van geschrokken, dat dat in het parlement kon gebeuren. Ik heb het incident ook aangeklaagd in een brief aan de voorzitter van het parlement en heb van de man in kwestie uiteindelijk wel excuses gekregen.”

Ann Brusseel – Vlaams parlementslid (Open VLD)

“Mijn vroegste herinneringen van seksuele intimidatie dateren al van toen ik 13 jaar was. Handtastelijkheden, ongepaste opmerkingen, vaak op straat in Brussel. Maar ook in de politiek heb ik er heel veel mee te maken gekregen. Toen ik in 2004 nog op het kabinet van Karel De Gucht werkte, was er daar ook een medewerker die zijn handen niet kon thuishouden. Na herhaaldelijke feiten is hij dan naar een ander kantoor moeten verhuizen, maar dat was het dan ook. Maar in 2002 ben ik ook echt in mekaar geslagen door een man aan het station van Vilvoorde, omdat ik niet op zijn avances wou ingaan. Ik ben ook meerdere keren achtervolgd op straat. Als ik alles zou opschrijven wat ik me allemaal herinner, dan heb ik zeker een paar bladzijden vol. Veel daarvan zijn dingen die ik zelfs nooit aan mijn moeder heb verteld. Ik heb me dan ook lang niet fysiek op mijn gemak gevoeld. Mijn gevoel van vrijheid, als een vrijgevochten vrouw, heeft echt een knauw gekregen en dat heeft heel lang geduurd om daar over te geraken."

Elke Van den Brandt – Vlaams parlementslid (Groen)

“Natuurlijk gebeurt het ook in de politiek. Het gebeurt gewoon overal waar mensen samenkomen. Al mijn vriendinnen hebben wel een verhaal, ik daag je uit om een vrouw te vinden die er géén heeft. Mijn frappantste verhaal dateert van vorige legislatuur in het Brussels parlement. “Bonjour ma chérie, on va boire quelque chose?”, gevolgd door een hand op mijn schoot. Het gebeurde onder tafel, ik ben gewoon ergens anders gaan zitten. Maar het zit hem ook vaak in kleinere zaken. Complimentjes zijn ok, maar als het systematisch alleen over je uiterlijk gaat, wordt het ondraaglijk. Deze morgen nog, als ik toekwam in het Vlaams parlement: “sorry, ik had u niet gezien, ik was naar uw decolleté aan het kijken”, hoorde ik. Het is gewoon dagelijkse kost, over alle partijgrenzen heen en in alle domeinen.”

Bianca Debaets – Staatssecretaris (CD&V) in de Brusselse regering

"Het overkomt heel veel vrouwen. Ook naar mij roepen mannen regelmatig vunzige opmerkingen. Meestal probeer ik het straal te negeren, maar onlangs was het er echt over. Ik sprak die gast aan en vroeg hem wat hij ervan zou vinden mocht zijn moeder of zus zo worden aangesproken op straat. Hij stond er maar wat beteuterd bij en had geen antwoord klaar. Ik herinner me ook nog hoe er vroeger ook door journalisten meewarig over werd gedaan. 'Ja, ja Bianca. Het zal allemaal wel.' Ik ben dan ook blij dat het thema nu wel serieus genomen wordt."