Nieuwe straatkunstmuur in Ossekopgang

In de Ossekopgang, vlakbij de Grote Markt,heeft Rikardo, een digital & canvas artist uit Sarajevo, in vier dagen een nieuwe muurschildering afgewerkt. Het happy tafereel is een kunstopdracht van het festival Balkan Trafik!.

De duistere Ossekopgang, een steegje links van de Sint-Hubertusgalerijen, liep tot nu toe uit op een grauwe muur van 85 m2. Die werd vorige week voorbereid met een blauwe deklaag.

Zaterdag startte Rikardo Druškić met zijn streetart-opdracht in het kader van de Urban Chapter van het jaarlijkse Brusselse festival Balkan Trafik!.

Rikardo, geboren in Zagreb in 1990, leeft al heel zijn leven in Sarajevo in Bosnië-Herzegovina: “Het is een stad en een land die gebukt gaan onder de politiek. Het is er alledaagse talk of the town en in de media. De realiteit is dat de mensen geen empathie hebben voor kunst. Daardoor lijkt kunst onbelangrijk, niemand toont interesse.”

Kleurige puzzel

Rikardo begon tien jaar terug met digital art: abstracte, aardige compilaties van kleurige vormen en herkenbare motieven of figuren. Later begon hij op canvas te schilderen.

“Een grote galerij in Sarajevo selecteerde me met twintig andere artiesten uit 3.000 inzendingen voor een concours. Ik won er opdrachten mee om in het buitenland te gaan werken of exposeren. Pas in de rand daarvan deed ik mee aan streetartopdrachten.”

Rikardo is dus geen streetartkunstenaar die uit de tagcultuur is gegroeid, zoals de gevestigde naam Bozko (uit Bulgarije), die vorig jaar aan de Timmerhoutkaai in Brussel een muur mocht inkleuren in opdracht van Balkan Trafik!. Al heeft Rikardo wel enkele panden in Sarajevo pittig aangepakt, in het kader van een lokaal straatfestival, en heeft mocht hij ook een theatermuur in zijn thuisstad beschilderen.

“Muurschilderen is maar een second option voor mij,” zegt Rikardo. De jonge kunstenaar komt aan de bak via kunstgalerijen die hem vertegenwoordigen, als Kyo Gallery in Washington DC of Gallery 25N in New York.

“In een galerie als in Sarajevo gaat een werk van mij 500 euro, en moet ik 30 procent commissie afstaan. Maar via internet verkoop ik hetzelfde voor duizend euro, tot in China toe. Ik heb mezelf al lang via sociale media gepromoot."

"Ik wou ook via mijn Facebookaccount een platform bieden aan jonge artiesten in Bosnië-Herzegovina, maar op een drietal mensen na reageerde niemand. De jongeren in ons land kennen de weg naar de internationale wereld van de kunstmarkt nog niet. De twintig beste artiesten in Sarajevo halen samen niet zoveel volk op een expositie als ik alleen. Ik heb een massa aan volgers op Instagram en Facebook.“

Collectief bewustzijn

In Rikardo’s werk schuilt ook een boodschap. “Iedereen in Sarajevo, vooral de oudere generatie, is hier ongelukkig. De ontevredenheid zwelt van jaar tot jaar aan. Het liedje van ‘de tijd voor 1992 was het goed' (de oorlog duurde van 1992-1995, red.) blijft maar duren en de politici blijven verdeeldheid zaaien en het nationalistische gevoel aanscherpen. Onze generatie is jong, vol energie en wil daarvan af."

"Ik heb lang getracht om uit Sarajevo weg te geraken (er zeggen ieder jaar 100.000 jongeren Bosnië-Herzegovina vaarwel, in een land van 6 miljoen inwoners, red.). Sinds kort denk ik anders, en denk toch in mijn stad te blijven, om te timmeren aan de positieve boodschap van optimisme en verandering. Vandaar ook mijn blije schetsen, mijn kleurige prenten. De kunstgeschiedenis heeft nood aan een positieve vibe, en mijn werk moet daarvan getuigen in de galerieën en musea van de toekomst."

"De wereld teert maar verder op consumptie, schijndemocratie en politiek theater. Mijn kunst gaat over verandering van het collectief bewustzijn. Mijn land moet waarden als broederliefde en solidariteit herontdekken.”

Rikardo exposeerde al in het Historisch Museum van Sarajevo bij groepstentoonstellingen als Post-verkiezingstrauma en De Muur.

Dezelfde boodschap van positivisme en kinderlijke, naïeve schoonheid van de wereld tekende Rikardo op de muur in de Ossekopgang.

“Mijn figuren zitten vol energie en beweging. Dat is waar ik ook ik met mijn leven wil voor gaan. Aan de politici kan je niets veranderen, aan jezelf kan je wel alles veranderen. Zoveel wil mijn blije kunst zeggen. Aan het grauwe steegje in Brussel, waarvan ik een foto te zien kreeg, wou ik iets vrolijks toevoegen."