Priscilla Keuppens verkozen in Vlaamse Jeugdraad: 'Onderwijs in Brussel te gesegregeerd'

Priscilla Keuppens woont sinds drie jaar in Brussel en zit nu in haar laatste jaar Gezinswetenschappen aan de Odisee Hogeschool. De jonge moeder koos Brussel voor haar studies, maar nu wil ze de Brusselse leerlingen en studenten bijstaan en meer zichtbaar maken bij de Vlaamse Jeugdraad: “De VJR zal Brusselse studenten en leerlingen niet vergeten”.

“Ik heb altijd een grote gevoeligheid voor onrechtvaardigheid gehad,” vertrouwt Keuppens ons toe, “en dankzij mijn opleiding en de stages die ik daarbij liep zag ik daar veel van. Maar telkens als we iets wilden veranderen stoten we op de muur van ‘dat moeten we op beleidsniveau veranderen’. Dat kan ik dankzij de Vlaamse Jeugdraad nu doen.” Keuppens komt uit een groot nieuw-samengesteld gezin en groeide op in Turnhout, via een omweg in Leuven kwam ze drie jaar geleden in Jette terecht.

Wat is jouw voornaamste doel bij de Vlaamse Jeugdraad?

Ik wil natuurlijk alle jongeren representeren maar mijn kennisveld is meer op racisme gericht. Daar kan ik het sterkste op inzetten. Maar dat wil zeker niet zeggen dat ik me niet achter andere onderwerpen kan scharen of andere problematieken wil aankaarten. Jongeren voelen zich vaak machteloos. We zien wat er gebeurt in de wereld, we zien dingen langskomen op sociale media, maar we vinden geen manier om echt dingen aan te kaarten. Bij de jeugdraad kan ik rechtstreeks invloed hebben op zij die het beleid maken. Wij kunnen adviseren, regeringsleden aanspreken, echt impact hebben. Als je als jongere iets wil veranderen is de Vlaamse Jeugdraad jouw beste optie.

Wat betekent zo een verkiezing persoonlijk voor jou?

Het is een heel speciaal gevoel om te weten dat zoveel mensen voor jou hebben gekozen omdat ze lazen waar jij voor staat. Ik had 833 stemmen, zelfs als ik iedereen zou samentellen die ik ken kom ik niet in de buurt van dat cijfer. Ik ken de meerderheid van de mensen die voor mij hebben gestemd dus niet persoonlijk. Ik weet dus dat ze voor mij kozen omdat ze geloven in dezelfde dingen als mij.

Welke uitdagingen zie je als Brusselse in de Vlaamse Jeugdraad? Samen met Ajar Bentaha moeten jullie de Nederlandstalige jongeren in Brussel vertegenwoordigen…

Ik loop dit jaar stage bij ABRUSCO, een organisatie die zich inzet tegen schooluitval in het Brusselse. Daar heb ik echt gezien dat de noden en wensen voor jongeren in Brussel anders zijn dan die in Vlaanderen. Bij ABSRUSCO zelf gaven ze het voorbeeld van leerkrachten uit Vlaanderen die snel uitvallen in Brussel. Maar er is nog veel meer. De Vlaamse Jeugdraad moet er niet alleen zijn voor leerlingen en studenten in Vlaanderen, maar ook voor alle jongeren in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel.

Welke specifieke uitdagingen zie je dan?

Eerst en vooral moeten we natuurlijk jongeren tonen dat de VJR er ook voor hen er is, dat we Brusselse jongeren niet zullen vergeten. Daarnaast, en dat baseer ik volledig op mijn eigen observaties en ervaring, valt het op hoe gesegregeerd het onderwijs in Brussel is. Er zijn echt nog zeer witte scholen in de hoofdstad, en alle diversiteit zit dan weer samen in een andere school. Dat is in Vlaanderen een stuk meer gemengd. Het is niet allemaal slecht, ik zie ook veel pogingen om het beter te doen. Tenslotte valt op dat taal een uitdaging blijft. Leerlingen en studenten die thuis Frans of een andere taal spreken blijven vaak zitten met frustraties, en dat begrijp ik. Het is heel moeilijk om je mening te geven, emoties te uiten of gewoon alles te begrijpen als Nederlands niet jouw moedertaal is. Daarom ook een warme oproep: als je met iets zit, contacteer de VJR. Hoe meer mensen ons aanspreken. Hoe meer we er kunnen representeren.

Ben je er klaar voor? Het is heel wat extra werk naast studies, stages en een kind?

Ik ben oud genoeg om zelf in te schatten of ik dit erbij kan nemen of niet, ik had me nooit kandidaat gesteld als ik niet zeker was of ik het kon. En of ik het kan combineren met moederschap? Het is niet omdat je een moeder bent dat je geen ambities meer mag hebben. Bovendien wordt dit soort vragen nooit aan de vader gesteld.