Protest tegen kantoorproject Charle-Albert

Binnen precies een week komt een overlegcommissie bijeen om te beslissen of Immo Charle-Albert de nodige vergunningen krijgt om aan het gelijknamige kasteel 3500 vierkante meter kantoorruimte bij te bouwen. Het voorstel stuit op verzet van zowel de gemeente als de buurtbewoners en de naburige school.

Er lijkt maar geen einde te komen aan de lijdensweg van het vervallen Charle-Albert-kasteel. Het gebouw, dat de naam draagt van zijn architect en eerste bewoner, werd tussen 1869 en 1877 gebouwd en moest beantwoorden aan het beeld van de ideale woning volgens de regels van de zeventiende eeuw.

Het kasteel werd volledig opgetrokken in de Vlaamse neo-renaissancestijl, die erg in trek was in de negentiende eeuw. Het kreeg dan ook de bijnaam 'Maison flamande'. Charle-Albert is trouwens ook bekend om zijn renovatie van het Kasteel van Gaasbeek, dat zijn huidige romantische trekken grotendeels aan hem te danken heeft. Na zijn overlijden in 1892 werd zijn eigen kasteel verkocht. Aanvankelijk werd het gebouw betrokken door een meisjesschool; later in de jaren dertig werd het de woonst van oud-premier Paul Van Zeeland die er bleef wonen tot zijn dood in 1973. Het gebouw bleef verlaten achter, en geraakte in verval.

In de jaren tachtig werd het geteisterd door de eerste van een reeks branden, en werd het geplunderd door vandalen en krakers. Wanneer de kinderen Van Zeeland het kasteel in 1990 verkopen aan projectontwikkelaar Codic, blijft er nog weinig over van de oorspronkelijke grandeur van het gebouw, met zijn drie etages, een trapgevel en een torentje. Op de zijflank zat een sierlijke houten erker en om het gebouw heen waren grote terrassen aangelegd. Nu pas wordt het kasteel, dat al beschermd is sinds 1988, in zijn oorspronkelijke glorie hersteld.

Maar nu heeft Immo Charle-Albert, een groep van de firma Codic, een nieuwe aanvraag ingediend voor een stedebouwkundige en milieuvergunning voor het bouwen van 4500 vierkante meter kantoorruimte op het domein. Hiervan zou duizend vierkante meter in het kasteel zelf worden ingericht; de overige 3500 wil men achter het kasteel bijbouwen.

Bezwaren
Het project krijgt echter veel tegenwind, niet in het minst van de gemeente zelf. Die vindt dat men beter eerst de leegstaande kantoorgebouwen in de buurt zou hergebruiken alvorens er nieuwe neer te planten. Bovendien is de gemeente bang dat de nieuwe kantoorruimte voor een ernstige verkeersoverlast zou zorgen.

Het project voorziet iets meer dan honderd parkeerplaatsen voor 220 werknemers. Maar de gemeente vreest dat er meer mensen zullen komen dan de plannen voorzien, gezien de enorme oppervlakte. De verkeerstoename is ook de voornaamste vrees van de omwonenden, die nu al vinden dat hun buurt gesatureerd geraakt door de werknemers van de vele kantoorgebouwen.

Tot slot heeft ook het aangrenzende Sint-Hubertuscollege enkele bezwaren: zo zou het nieuwe gebouw zeventien meter hoog worden, dat is meer dan dubbel zo hoog als de schoolgebouwen. De directie vreest dan ook dat het kantoorgebouw een aanzienlijk deel van de lichtinval zou wegnemen. Maar volgens de projectontwikkelaar zijn er voldoende lichtstudies uitgevoerd om dat te vermijden, en zou de school zelfs meer licht hebben dan voorheen, doordat er verschillende hoge bomen zullen worden geveld. En daar knelt dan weer het schoentje voor de natuurliefhebbers, die een dergelijk project ongepast vinden aan de rand van het Zoniënwoud.

Iedereen heeft zijn zegje kunnen doen over het project tijdens het openbaar onderzoek, dat inmiddels afgerond werd. Het is nu afwachten wat de overlegcommissie beslist.