Raspailpark vecht tegen bureaucratische molen

Een ware nachtmerrie noemt buurtbewoner Bernard Roisin de recente geschiedenis van het Raspailpark: hij hekelt vooral de desinteresse van de gemeente. Schepen van Gemeente-eigendommen Marc Cools (MR) weerlegt de beschuldigingen, maar desalniettemin is een opkuis van het park nog niet voor morgen.

Wie beweert dat Ukkel een groene gemeente is, trapt een open deur in. Minder geweten: Ukkel telt ook tal van kleine parkjes die niet bekend zijn bij het grote publiek. Het Raspailpark, op de hoek van de Stallestraat en de Victor Gambierstraat, is daar een mooi voorbeeld van. Eigenlijk is het niet meer dan een uit de kluiten gewassen driehoek met een beschermde muur die deels ingestort is en drie merkwaardige, beschermde bomen. Sinds het instorten van de muur is het prachtige stukje natuur verworden tot een openbaar stort. Maar toch: zelfs op een regenachtige woensdagochtend in mei is het er, op het lawaai van de Stallestraat na, zalig toeven.

Tot in 2009 huurde de gemeente het park van bpost, het park werd toen onderhouden. Roisin foetert: "Het park staat tegenwoordig zelfs niet meer vermeld op de gemeentelijke kaarten. Liet het onderhoud zelfs voor 2009 al te wensen over, sindsdien verwerd het tot een openbaar stort. Een jaar geleden is er zelfs een lijk gevonden. De gemeente kon voor een schamele 200.000 euro eigenaar worden, maar hapte twee keer niet toe. Onbegrijpelijk. Dit park is de groene long van het centrum van Ukkel."

Op het internet circuleert een filmpje waarop een wandelaar voorleest uit Wolvendael - het gemeentelijk blad van Ukkel van 2013. Het park wordt er beschreven als een stukje paradijs op aarde. Cools: "Ik betreur deze fout, die buiten medeweten van het college gebeurd is."

Private koper
Cools heeft een andere lezing van de feiten dan Roisin: "Eerste voorval: de post heeft zijn terrein te koop gesteld zonder de gemeente in te lichten, wij hebben de aankondiging gelezen zoals iedereen. We hebben de post laten weten dat we geïnteresseerd waren, maar de hoogste bieder kreeg het. Een formule die bijzonder moeilijk is voor een gemeente. Ondertussen vernamen we dat een eerste koper, die al een voorschot van 35.000 euro had betaald, afhaakte. Begin dit jaar heb ik nog eens contact opgenomen met de post, maar het is duidelijk dat die niet aan de gemeente wil verkopen." Nu is er een nieuwe private koper, weet Cools, een mecenas die het gebied een culturele invulling wil geven, zoals tijdelijke tentoonstellingen van beeldhouwkunst. Maar de post moet eerst de geklasseerde muur herstellen en wacht op de toestemming van Monumenten en Landschappen. Cools: "En omdat die nog niet voor morgen lijkt, heb ik de post gevraagd om het stort op te ruimen en het terrein af te sluiten. Ik speel go-between, meer kan ik helaas niet doen." Cools begrijpt de wanhoop van de buurtbewoners, maar "zeggen dat de gemeente niets doet, is overdreven. Meneer Roisin heeft nog nooit contact met mij opgenomen."