Roger Vereecken, kapper en pionier in de aromatherapie
Arome R.V., staat discreet op de moderne voorgevel; het matglas in de ramen doet in niets vermoeden dat dit een kapsalon is. Een eerste verrassing, prompt gevolgd door een tweede, als de deur openzwaait. Voor mij staat een pezig afgetrainde, gebronsde man van de wereld, die zo weggeplukt lijkt van het Knokse golfterrein. Een eigenzinnige kapper van 72 jaar, die verzot is op fietsen - ik had me er wat anders bij voorgesteld.
Maar dat Roger Vereecken een fietsfanaat is, daar kan ik onmogelijk naast kijken. Rechts van de ingang van zijn salon staat een witte gesofisticeerde stadsfiets, links een damesfiets uit grootmoeders tijd, in perfecte staat. Op het frame van de stadsfiets lees ik L'Oiseau. "Dat is nog van de tijd dat ik zelf een fietsenzaak had. Ik was ermee begonnen omdat ik vond dat er bijna alleen lelijke fietsen van inferieure kwaliteit op de markt waren, ontworpen zonder veel verbeelding. Helaas had ik zelf niet de tijd om in de winkel te staan, en goed personeel was moeilijk te vinden. De ene keer had ik een rasverkoper, die om het even wat aan om het even wie verkocht. Dan weer iemand die als geen ander de fiets en het fietsen kende, maar zelfs in de woestijn geen water had kunnen slijten. Na een tijd heb ik wijselijk de handdoek in de ring gegooid."
"De damesfiets, een Splendor, is nog van de zus van mijn schoonvader geweest. Ze had hem gekregen voor haar vijftiende verjaardag, en mevrouw is nu 85. Dat maakt deze prachtige tweewieler welgeteld zeventig jaar oud. Toen mijn schoonvader op een dag zei dat het stuk antiek alleen nog thuishoorde in een afvalcontainer, heb ik hem onder mijn vleugels genomen: ik heb hem helemaal gedemonteerd, opnieuw gemonteerd en met de hand geschilderd. Wat de fiets echt speciaal maakt, is het versnellingsmechanisme, ingebouwd in de pedalenkast. Er zijn drie versnellingen, en schakelen doe je door achteruit te trappen. Een Zwitsers patent; helaas is het nooit echt doorgebroken."
"Ik heb ook nog een racefiets, een mountainbike en een vouwfiets. Fietsen zit me al in het bloed zolang ik me kan herinneren; ik heb als tiener zelfs eens een koers gereden - en gewonnen - in Sint-Pieters-Leeuw. Mijn bloemen heb ik onderweg naar huis weggegooid, want wielrennen was taboe als het over mijn toekomst ging."
"Fietsen doe ik nog altijd bijna elke dag. Vorig jaar heb ik nog de Mont Ventoux bedwongen, de hellingen van Brussel schrikken me dus allerminst af. Ze zeggen weleens dat fietsen in Brussel gevaarlijk is, maar ik heb er niet het minste probleem mee. De kunst is je plaats op te eisen. Niet als een bange wezel dicht bij de geparkeerde auto's rijden, maar meer naar het midden van de straat. En als iemand achter je claxonneert, dan doe je vriendelijk teken dat ze maar moeten voorbijsteken. Niks verkeerds mee, een fietser heeft evenveel recht op plaats in het stadsverkeer als de auto."
Haarlotion en tandpasta
Waar je ook niet naast kunt kijken in het strakke en smaakvolle interieur van de zaak, is de verzameling flesjes. Lege en gevulde. Geen gedoe met flashy kleurtjes, het is de essentie die telt. De essentie van etherische oliën, getrokken uit planten en kruiden, shampoo zonder chemisch spul, aftershave zonder alcohol.
"Nu ongeveer dertig jaar geleden heb ik mijn eerste aarzelende stappen in de aromatherapie gezet. Geen kat die er op dat moment in geïnteresseerd was. Maar ik was zo ontevreden over de verzorgingsproducten op de markt - allemaal chemische troep -, dat het voor mij zo niet verder kon. Toen mijn Franse leverancier Pineau - een naam als een klok in die tijd, op wie ik toch min of meer kon vertrouwen - er om god weet welke reden mee kapte, zat ik met een huizenhoog probleem. Want grote merken, genre L'Oréal en Schwarzkopf, die wilde ik niet in mijn salon. Zo ben ik er uiteindelijk toe gekomen mijn eerste haarlotion op basis van etherische oliën te ontwikkelen. Mijn klanten waren in de wolken. Ik kwam ook tot de slotsom dat ik het niet bij één lotion mocht houden, omdat er zoveel verschillende haarsoorten zijn, die elk om een specifieke behandeling vragen."
"Het was allemaal werken met de natte vinger. Wist ik veel wat ik mocht mengen en wat niet. Tot ik na een paar accidentjes in de leer ben gegaan bij een apotheker in Edingen, een fantastische kerel."
De bal was aan het rollen gegaan, en hij rolt nog altijd. Aftershave, zonnecrème die ook beschermt tegen muggen, mondwater en zelfs een eigen tandpasta: Roger Vereecken heeft het allemaal ontwikkeld. "De tandpasta, een poeder eigenlijk, heb ik samengesteld op basis van klei. Klei heeft antiseptische en helende kwaliteiten, waarom denk je dat dieren zich anders in de modder zouden wentelen? Behalve etherische oliën van onder meer tijm zit er ook kruidnagel in, wat verdovend werkt: toen ik nog klein was, gebruikten de mensen het tegen tandpijn. Efficiënt en gezond, je mag het spul zonder enig probleem inslikken."
"De aftershave heb ik ontwikkeld zonder alcohol, op basis van hydrolaten. Een hydrolaat is het vocht dat overblijft nadat bij de productie van etherische oliën water en olie van elkaar zijn gescheiden. Het bevat dus de wateroplosbare stoffen uit de etherische olie en heeft ook veel van haar eigenschappen, maar dan in afgezwakte vorm. Dat maakt hydrolaten heel geschikt om te gebruiken als gezichtslotion."
Thuis
"Vroeger werkten we hier in de kapperszaak met zeven, acht man, onder wie mijn dochter en mijn zoon, die ondertussen een keten van negen kapsalons heeft. Maar mijn droom was een salon waar ik de mensen kon ontvangen zoals bij hen thuis."
"De straatgevel is heel discreet, omdat ik er geen cliënten meer bij wil. Ik ben 72 jaar, ik wil het wat kalmer aan doen. Het voordeel is dat ik al mijn klanten goed ken - er zijn er bij die ik al vijftig jaar over de vloer krijg -; het nadeel is dat ze er niet jonger op worden en dat er af en toe eens eentje sterft. Onder hen ook nog enkele echte ketjes, met wie ik lekker in het Brussels kan converseren. Frans en Nederlands door elkaar."
"Op de liefde voor mijn vak zit amper sleet, ik leer nog altijd bij. Waar ik ook kom in het buitenland, voortdurend heb ik oog voor de plaatselijke kapperszaken. Zo heb ik nog niet zo lang geleden op Sicilië, waar ik op zoek was naar interessante etherische oliën, een echte oude barbier aan het werk gezien. Die man had nog niets van zijn vingervlugheid verloren. Een ware kunstenaar met de handen."
"Maar hoezeer mijn werk ook deel uitmaakt van wie ik ben - anders zou ik al lang met pensioen zijn -, ik wil ook tijd voor mijn echte hobby's. Fietsen, tennissen en - vooral - in de tuin bezig zijn, een met de natuur. Ze zeggen dat mensen die in de tuin werken, gelukkig zijn omdat ze in contact staan met de natuur. En dat is ook zo. Ga 's ochtends vroeg maar eens blootsvoets in het bedauwde gras staan! Als ik zeg dat ik een plattelandsjongen en helemaal geen stadsmens ben, dan denken de mensen dat ik zwans. Maar ik meen het uit de grond van mijn hart. Ik ben opgegroeid in Sint-Pieters-Leeuw, toen nog echt de buiten, en ik heb daar niets dan goede herinneringen aan. Binnen twee weken ga ik op vakantie naar Wales en een van mijn grootste pleziertjes zal daar het bezichtigen van tuinen zijn. Een tuin, de natuur, geeft rust. Veel mensen vergeten weleens dat er zonder de natuur ook geen mensen zouden zijn. We kunnen niet zonder."
Lees meer over: Elsene , Samenleving
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.