Schaarbeek verliest zijn mascotte

De ezel was populair bij kinderen in het park en herinnert aan de landelijke geschiedenis van Schaarbeek. In de negentiende eeuw transporteerden de Schaarbeekse landbouwers hun koopwaar, groenten en krieken, op ezels naar het centrum van Brussel: niet voor niets is Schaarbeek de Ezelsgemeente. Wijlen schepen Claude Paulet liet de ezel, die naar verluidt vernoemd werd naar de toenmalige burgemeester Francis Du­riau, naar het Josaphat overkomen.

Sischa verbleef de laatste tijd op het platteland, nu het Josaphatpark wordt heraangelegd; de laatste tijd was ze wat minder goed te been. Vorige week stelde de dierenarts een ontsteking vast en besliste die de ezel een zachte dood te laten sterven. Sischa werd dertig jaar. Deze week is er een kleine ceremonie voor haar.

De gemeente blijft niet bij de pakken zitten en heeft al contact met een Waalse ezelskweker. Bij hem wil Schaarbeek twee ezels aankopen. Hun komst naar Josaphat is nog niet voor meteen, want er is eerst een openbare aanbesteding nodig, en een formele beslissing van het gemeentebestuur. "Ja, ja, zelfs voor ezels is dat nodig," klinkt het laconiek bij de Groendienst. Hoe de ezels gaan heten? Als het een vrouwtje en een mannetje is, gokken wij op Bernard en Cécile.