Sekswerkers verzetten zich tegen prostitutieverbod: 'Compleet illegaal’

De vereniging van sekswerkers Espace P overweegt in beroep te gaan tegen het verbod op prostitutie in de Stad Brussel. Door dat verbod verliezen ongeveer tweehonderd sekswerkers in een precaire situatie hun inkomsten, klinkt het. Belangenorganisatie Utsopi bereidt zich voor op een sociaal drama.

De telefoon van straathoekwerker Fabian Drianne staat roodgloeiend. De sekswerkers die in de Alhambrawijk likten nog hun wonden van de lockdown, en nu beslist burgemeester Philippe Close (PS) om de prostitutie op het hele grondgebied van de Stad Brussel opnieuw stil te leggen uit gezondheisdoverwegingen.

Sekswerkervereniging Espace P bekijkt of ze tegen die beslissing in beroep kan gaan bij de Raad van State. In juni besliste de Veiligheidsraad immers nog dat sekswerk weer kon, als bepaalde veiligheidsvoorschriften – zoals een masker dragen – in acht werden gehouden. “Onze advocaten hebben al naar de nieuwe verordening gekeken,” zegt Drianne. “Het is compleet illegaal volgens hen.”

Wegjagen

Drianne werkt al twintig jaar in de Alhambrawijk en ziet hoe burgemeester op burgemeester er alles aan doet om sekswerk te doen verdwijnen. Van extra belastingen op rendez-voushotels, tot nu dit totale verbod. “Er zijn zeker problemen, maar die hebben vooral te maken met geweld en drugs. Prostitutie wordt gezien als oorzaak van alle problemen, maar sekswerkers zijn het meest precair.”

Het stoort Drianne dat sekswerkers niet mogen werken, maar er ook geen alternatief wordt aangeboden. "Prostitutie is de enige manier om voor eten op de plank te zorgen voor de Roemenen, Bulgaren, Albanezen en Zuid-Amerikanen die hier werken, ” zegt hij. “Velen van hen spreken niet goed Frans, en kunnen dus ook geen advertentie online zetten.” In andere gemeentes werken is ook geen optie, omdat er daar niet altijd hotels zijn waar sekswerkers veilig en hygiënisch hun werk kunnen doen.

Sociale drama’s

Een oplossing bedenken is niet de taak van Espace P, zegt Drianne. Maar de sekswerkers wegjagen zonder alternatief te bieden is volgens hem in ieder geval niet de juiste keuze. Hij voorspelt dezelfde sociale drama’s als tijdens de lockdown. Toen heeft hij onderhandeld met huiseigenaars over uitstel van betaling, sekswerkers in contact gebracht met voedselbanken waar ze ook terecht konden zonder dat ze waren aangesloten bij het OCMW en ervoor gezorgd dat mensen basisbenodigdheden als tandpasta, zeep en voedselwaren hadden.

Ook Maxime Maes van sekswerkervereniging Utsopi bereidt zich voor op een nieuw sociaal drama. “We gaan kijken of we opnieuw een collecte kunnen doen, zoals tijdens de lockdown. Al vind ik eigenlijk niet dat wij diegenen zijn die verantwoordelijkheid moeten opnemen."

Meest kwetsbaar

Tijdens de lockdown zag Maes op de door hen georganiseerde voedselbedeling in Sint-Joost-ten-Node ook heel wat sekswerkers uit de Alhambrawijk. “Ze zijn het meest kwetsbaar. Ze hebben soms geen papieren, er zijn veel transpersonen bij, die niet altijd toegang hebben tot werk of huisvesting.”

Vorige week zag Maes met verbazing dat de Stad Brussel transpersonen die als sekswerker werken, niet heeft opgenomen in hun LGBTQ-actieplan. Hij betreurt dan ook dat er nauwelijks overleg is tussen de verenigingen en de Stad Brussel.

In de gemeentes Schaarbeek en Sint-Joost-ten-Node kan prostitutie voorlopig wel gewoon doorgaan.