Sluiting HUB-campus rampzalig voor Koekelberg

De patronne van studentenrestaurant La Luna treurt. Krantenwinkel Body Press houdt het voor bekeken. En de eigenaar van kopieercentrum Copy & Co zoekt een koper. De Hogeschool-Universiteit Brussel (HUB), die haar campus aan de Vrijheidslaan overbrengt naar het centrum, laat Koekelberg geamputeerd achter. [2 reacties]

Het gebouw van de HUB, dat meer van een moderne burcht heeft dan van een open campus, ligt er dezer dagen stilletjes bij. Overdag geeft het vroegere Honim er nog wel les, en 's avonds gebruikt Lethas enkele lokalen voor zijn volwassenenonderwijs, maar het rare, ingewikkelde gebouw lijkt veel te groot voor de kleine groep studenten.

Vlak nadat de vroegere Ufsal het gebouw begin jaren 1970 neerzette, kwam in de buurt van het Simonisplein - dat toen nog in de sombere schaduw van het viaduct lag - een echt studentenleven op gang. Kleinschalig, familiaal en gezellig, net als de universiteit. Omdat de Ufsal niet over een eigen restaurant beschikte, konden de studenten voordelige, deels gesubsidieerde bonnekes kopen voor de omliggende restaurants. Menig oud-student herinnert het zich nog: 's maandags den Ambassadeur, op dinsdag den Adriatique, woensdag de Greenpark en donderdag La Luna - of in een andere volgorde. 's Avonds was het verzamelen bij Solange of in het door een Ufsal-student opgerichte café Het Groot Gevaar.

Van de restaurants is alleen La Luna op de Jetsesteenweg overgebleven. Het is een grote zaak, met links en rechts een eetzaal. Een Italiaan pur sang waar je begroet wordt in de taal van Dante en waar je elke dag de roze Gazzetta dello Sport kunt lezen. Patronne Rosalba Becheroni vindt het nog altijd onbegrijpelijk dat de HUB beslist heeft om zomaar te vertrekken, en dat niemand geprotesteerd heeft. "Ze hebben die universiteit doelbewust versmacht." 25 jaar geleden nam ze de leiding over van La Luna, in de gouden jaren van het Koekelbergse studentenleven. "We kregen toen 's middags makkelijk honderd studenten over de vloer. Ze zaten samen in het linkerzaaltje waar ze een speciaal studentenmenu geserveerd kregen: pasta of pizza, een drankje en een dessert. En in het weekend kwamen ze geregeld met hun ouders."

De laatste jaren was het al wat minder. Veel Honim-studenten zijn pendelaars en kopen een broodje. Maar La Luna is nog altijd in trek bij professoren en oud-studenten, die er vaak met hun hele familie komen eten. "Het is een derde van onze clien­tèle." Becheroni vindt de sluiting van de campus dan ook erger voor de buurt dan voor haar eigen nering. "De studenten brachten leven in de brouwerij, ze zorgden voor een gemengde populatie en deden de middenstand floreren. Beeld je eens in dat ze hetzelfde zouden doen met Leuven?"

Groot Gevaar
De eerste slachtoffers zijn al gevallen. Keurslager Roobaert en bakker Notteboom aan het Simonisplein kapten er enkele jaren geleden al mee. Dagbladhandel Body Press doet binnenkort hetzelfde. "Na 29 jaar," zegt uitbaatster Elise Jordens met een zucht. "Kranten, de Humo , de Dag Allemaal . De studenten en profs waren zeker goed voor tien procent van de omzet."

Ze ziet het niet meer zitten in deze buurt. "Het wordt hier een soek." Aan de studenten bewaart ze mooie herinneringen. "Het was plezant . Met nieuwjaar betaalde ik een vat in Het Groot Gevaar." Ook haar buurman van het kopieercenter Copy & Co sluit zijn zaak. Geen studenten, geen eindwerken en cursussen meer om te kopiëren.

In Het Groot Gevaar aan de Jetse­laan laten ze de moed niet zakken. Vier jaar geleden nam oud-KUB-student Pieter Boy het café over ("Ik verhuisde van de ene kant van de toog naar de andere"). Enkele maanden geleden associeerde hij zich met twee andere oud-studenten. Samen investeerden ze in een flinke verbouwing. In maart ging het café weer open. "Vroeger mikten we alleen op de studenten van Koekelberg. Die kwamen vanzelf naar ons toe. Nu moeten we veel meer moeite doen." En dat doen ze. Het café is nu zeven dagen op zeven open en richt zich op alle Brusselse studenten. "Er is in deze stad echt behoefte aan een plek waar studenten kunnen feesten zonder dat ze meteen problemen krijgen. Het gaat er hier soms nogal ruig aan toe. Daar moet je mee om kunnen," zegt Boy, wijzend op een gebroken raam. Boven is een nieuw zaaltje, geschikt voor cantussen; het bierassortiment is fors uitgebreid, en op zaterdagavond zijn er gratis concerten. Het café probeert ook zoveel mogelijk studentenverenigingen in huis te halen. Boven de toog hangen de schilden van Moeder Gevaar, de eigen club van het café, maar ook van Historia en Cosmopol, de vroegere geschiedenis- en pol & soc-studenten van de KUB, van Technika, de club van de ingenieursstudenten van de Erasmushogeschool die les hebben in Anderlecht, en van Vilvordia, de tuinbouwstudenten die enkele jaren geleden naar Jette verhuisden. "Alle clubs zijn welkom, katholieken met hun calotte en vrijzinnigen met hun klak . Alleen wie problemen maakt, vliegt eruit."

Erwin Thevissen van De Platoo is er niet rouwig om dat in het gemeenschapscentrum geen cantussen meer zullen plaatsvinden. "We kregen last met de buren, en vaak kotsten ze hier alles onder." Maar De Platoo werkte ook goed samen met de universiteit. "Met de Germaanse organiseerden we vaak poëzieavonden." En natuurlijk, het was een Nederlandstalige aanwezigheid in Koekelberg.

Voor de enkele kotbazen die er nog zijn, lijkt de sluiting van de campus geen al te grote problemen op te leveren. "De veiligheidseisen zijn strenger geworden en de eisen van de student hoger. Daardoor waren veel mensen die vroeger een of twee zolderkamers verhuurden, ermee gestopt," zegt Luc Crahau. Hij kocht in 2004 een bejaardentehuis en maakte er, in samenspraak met de KUB, 34 studentenkamers van. Crahau krijgt ze nog steeds makkelijk verhuurd. "Omdat er in Brussel een tekort is aan betaalbare studentenkamers," zegt hij. "Nu verhuur ik vooral aan studenten uit Jette of het centrum. Maar die lopen overdag niet rond in Koekelberg."

Iedereen hoopt vurig dat het universiteitsgebouw niet te lang leeg zal staan. Een stadskanker is het laatste wat Koekelberg kan gebruiken. Nu al is de veiligheid aan Simonis een teer punt.

De HUB is op zoek naar een koper. De Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) heeft interesse, maar er gaan ook geruchten dat het gebouw afgebroken wordt en dat er bejaardenflats komen. Rosalba Becheroni vindt het maar niks. "Zoals een van mijn oud-studenten zei: 'Dan kan ik zelfs niet meer tonen aan mijn kinderen waar ik gestudeerd heb.'"

Op 28 mei geeft het Bachkoor, dat lang repeteerde in het gebouw van de HUB, een afscheidsconcert in de aula.