Standpunt BDW: Politieke islam

"De stelling van de partij Islam dat er – in een overgangsfase? – wetten moeten komen voor moslims en niet-moslims is een aanfluiting van de rechtsstaat", schrijft Danny Vileyn.

In de negentien Brusselse gemeenten werden op 14 oktober 685 gemeenteraadsleden verkozen. Slechts één daarvan komt op voor het extreem rechtse Vlaams Belang. Daarmee is (net niet) een einde gekomen aan het bestaan van de extreem rechtse partij waarvan ooit gevreesd werd dat ze de Brusselse instellingen zou verlammen. Maar dat betekent nog niet dat het politieke extremisme niet van de kaart is verdwenen. Voor het eerst slaagt de partij Islam - voorstander van de sharia - erin om verkozen te raken. In deze krant leest u een interview van Christophe Degreef met Redouane Ahrouch (in Anderlecht verkozen) en Lhoucine Aït Jeddig (in Molenbeek verkozen).

Moet je een (marginaal) fenomeen als de partij Islam een forum geven? Wij vinden van niet. Moet je ze interviewen? Ja, al is het allicht maar één keer. Het is goed om te weten wat de vijand van de democratie in petto heeft. Want dat laatste is de partij Islam wel degelijk. In het Frans staat de partij geboekstaafd als 'liberticide', en dat zegt alles. Een liberticide partij maakt van de vrijheid gebruik om de vrijheid af te schaffen.

Al sinds 1999 probeert Ahrouch met allerlei formules om de politieke islam in Brussel op de kaart te zetten. Toch had niemand zien aankomen dat de partij Islam op 14 oktober wel zetels zou halen. Er is immers bij (vooral) PS en CDH een aanzienlijk aantal verkozenen met een islamitische achtergrond. Hoeveel onder hen overtuigde moslims zijn, is niet geweten. En dat hoeft ook niet. Godsdienst is een private aangelegenheid.

Waarom duikt er dan een islamitische partij op? Het antwoord van de twee is ontwapenend eenvoudig: "PS- en CDH-verkozenen nemen geen maatregelen die mensen dichter bij de islam brengen. En: de islam is veel meer dan een religie, de islam is politiek." En dat is een ander verhaal. Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding houdt de partij Islam in het oog, maar ziet (nog) geen reden om in te grijpen. Wel als de partij oproept om vrouwen, homo's en niet-moslims te discrimineren. Hun stelling dat er - in een overgangsfase? - wetten moeten komen voor moslims en niet-moslims is een aanfluiting van de rechtsstaat. En komt gevaarlijk dicht in de buurt van een oproep tot discriminatie. Al hoeven we volgens Ahrouch niet direct te vrezen voor het afhakken van handen. We zouden niet weten waar te beginnen, zegt hij met een wrang gevoel voor humor.

Islam heeft verspreid over drie gemeenten 5.150 Brusselaars weten te overtuigen. Is dat veel? Alles is relatief, maar het valt wel te vrezen dat er een voedingsbodem is voor het sociale programma van Islam. Waarmee niet gezegd is dat er zonder armoede geen extremisten meer zouden zijn.