Steeds meer diabetes in Brussel

Diabetes is in Brussel aan een opmars bezig. Niet enkel méér mensen worden door de aandoening getroffen. De patiënten worden ook steeds jonger. “In bepaalde wijken sporten mensen te weinig, en hebben ze te weinig geld om gezonde voeding te kopen.”

Dinsdag is het Wereld Diabetesdag. Dokters vragen aandacht voor de ziekte, waarvan het type 2 in de hele westerse wereld aan een opmars bezig is. Deze variant van suikerziekte treft vaker volwassenen en is dikwijls een gevolg van iemands levensstijl. De aandoening is ook deels erfelijk.

Volgens professor Bart Keymeulen van de diabeteskliniek in het UZ Brussel heeft de opruk van diabetes type 2 in Brussel twee grote redenen. “Enerzijds worden we allemaal ouder, ook in Brussel. Hoe ouder we worden, hoe slechter de pancreas insuline produceert,” zegt Keymeulen.

“Maar daarnaast lopen sommige etnische groepen een hoger erfelijk risico om diabetes type 2 te ontwikkelen,” zegt Keymeulen. “De grootste migrantengroepen in Brussel komen net uit regio’s, zoals Noord-Afrika en Turkije, met een hoger risico op overgewicht en daardoor ook suikerziekte type 2.”

Daarbij komt nog dat een stedelijke, multiculturele context niet steeds de gelegenheid biedt om voldoende te bewegen, geeft de professor aan. “In bepaalde wijken sporten mensen te weinig,” zegt Keymeulen. “Wanneer dit gecombineerd wordt met onvoldoende geld om gezonde voeding te kopen, dan stijgt het risico op diabetes.”

Kinderdiabetes steeds vroeger

En dan is er nog diabetes type 1. Die heeft niets met levensstijl te maken en ook de erfelijke component is beperkt.

“We merken een enorme verjonging in de diagnose van diabetes type 1,” vertelt Keymeulen. “De ziekte komt niet vaker voor, maar wel op steeds jongere leeftijd. En de reden daarvoor is niet gekend." De diagnose ervan overvalt heel vaak de steeds jonger wordende patiënten en hun familie.

Volgens professor Inge Gies van het kinderdiabetesteam van hetzelfde ziekenhuis zijn er vandaag naar schatting al 500 tot 600 kinderen in Brussel die aan diabetes type 1 lijden. “En het valt op dat kinderen in een kwetsbare sociaal-economische situatie of met een andere culturele achtergrond het vaak moeilijker hebben om de ziekte een plaats te geven,” aldus Gies. "Ze schamen zich voor de ziekte, en ze raken daardoor geïsoleerd."