Tweede kans voor vrijetijdspas Paspartoe

De vrijetijdspas Paspartoe krijgt een doorstart maar wordt aangepast. “Kansarmen blijven een belangrijke doelgroep, maar we wilden ook de klassieke gebruikers die in groep aan cultuur doen niet verliezen,” zegt VGC-collegelid Pascal Smet (SP.A).

Jarenlang konden Brusselaars drie cultuurwaardebonnen aan 6,20 euro aanvragen. Op het eind van de vorige legislatuur oordeelde Bruno De Lille (Groen) dat dit systeem te veel ten goede kwam aan mensen die toch al aan cultuur deden. Ter vervanging lanceerde hij begin 2014 de Paspartoe, naar het model van de Vlaamse UiT-pas.

De chipkaart, te koop voor vijf euro, geeft recht op één jaarlijkse kortingsbon van zes euro. Voorts is het een spaarkaart. Wie naar Muntpunt of een cultureel evenement gaat, krijgt één punt. De punten kunnen worden omgeruild, bijvoorbeeld tegen een drankje na de voorstelling. Voor kansarmen is er een speciale, gratis Paspartoe, de MIA. Daarmee kunnen ze al voor twee euro naar een concert of theater.

De nieuwe Paspartoe kreeg na de lancering behoorlijk wat kritiek. Daarop liet Smet het systeem vorig jaar door zijn administratie doorlichten. Wat bleek? Er waren ‘nog maar’ een kleine zevenduizend pasjes verdeeld. Goed nieuws was dat dik twee derde verdeeld was onder kansarmen. Maar volgens het evaluatierapport moest de Paspartoe eenvoudiger en gebruiksvriendelijker worden en moesten socio-culturele verenigingen er makkelijker gebruik van kunnen maken.

Niet vereenzamen
Dat is ook de teneur van de resolutie die onlangs door meerderheid en oppositie van de VGC-raad werd aangenomen en van de recente beslissing van het VGC-college. Smet: “Kansarmen meer laten participeren aan cultuur blijft een belangrijke doelstelling. Tegelijkertijd moeten ook verenigingen van niet-kansarmen makkelijk gebruik kunnen maken van de Paspartoe. Het is belangrijk dat mensen in groep aan cultuur doen, dan vereenzamen ze niet.”

Vroeger kochten socio-culturele verenigingen cultuurwaardebons aan voor hun leden waarmee ze gezamenlijk een aantal evenementen konden bijwonen. Paspartoe beperkte die mogelijkheid tot één activiteit per jaar voor maximaal 45 leden. Smet: “Dat was de grote angel, zo bleek uit onze gesprekken met het veld.” Voortaan hebben erkende socio-culturele verenigingen jaarlijks recht op zeventig kortingsbonnen, die gespreid kunnen worden over meerdere activiteiten. Enige voorwaarde is dat minimaal zeven leden deelnemen.

De individuele gebruiker dan. Die lijkt de weg naar de Paspartoe nog niet gevonden te hebben en loopt al zeker niet warm voor het sparen en omruilen van punten. Smet: “Daarom vereenvoudigen we het systeem. De jaarlijkse kortingsbon, tot hiertoe op papier, moet niet meer telkens aangevraagd worden maar zal automatisch opgeladen worden op de pas.”

En het sparen? “Voor mij hoeft dat niet, ik heb er ook mijn twijfels over,” zegt Smet. “Maar omdat er geen duidelijke vraag was om het af te schaffen, gaan we er nog even mee door. We gaan wel op zoek naar interessantere voordelen.”

Om het aantal uitgereikte pasjes te vergroten wordt het aantal verkoopspunten flink uitgebreid. Smet: “Tot nog toe was de Paspartoe alleen te koop bij Muntpunt en de VGC-administratie. Nu worden ook alle gemeenschapscentra en het ouderenplatform ingeschakeld.”