Uit de oude doos: het Nausikaä-koor

Het Archief en Museum voor het Vlaams Leven te Brussel (AMVB) bezit een mooie fotoverzameling van verdwenen of nog bestaande Vlaamse verenigingen in Brussel. Helaas kunnen zij niet alles weten. Neem nu deze foto... (klik op de foto's om te vergroten)

Hier komt Nausikaä! Het Nausikaä-koor ontstond als schoolkoor in het Maria-Boodschaplyceum in de Moutstraat. In 1961 maakte Oswald Fieuws er een echt koor van. Het verwierf al vrij snel bekendheid in Brussel, Vlaanderen, België en het buitenland, behaalde mooie resultaten op nationale en internationale wedstrijden, en organiseerde in de jaren 1980 ook zelf koorwedstrijden voor Vlaamse jeugd- en kinderkoren op de campus van de Vrije Universiteit Brussel. Weet u wanneer déze foto werd gemaakt? Herkent u zichzelf, familie of vriendinnen? Vertel het ons; wij en het Archief en Museum voor het Vlaams Leven te Brussel (AMVB) - deze foto komt uit hun rijke collectie - zijn daar heel blij mee.

Reacties van lezers:

"Hallo," klonk het in onze mailbox, "mijn naam is Dirk Foubert . Ik ben de broer van Chris Foubert, fluitiste, en de vader van Brendi." Nausikaä had impact op heelder gezinnen: "Wat ik me zeer goed herinner, was dat ik elke zatervoormiddag mijn dochter met de wagen naar de Moutstraat bracht voor de wekelijkse repetitie. Het waren fantastische momenten voor die jonge dames." Anders dan haar vader is Brendi Foubert niet verder gegaan met muziek of zang: "Ikzelf volg notenleer en piano (jazz) aan de Kunstacademie van Geraardsbergen."

Noëlla De Bouck stond op de allereerste Nausikaä-foto die in deze krant kwam: "Ik ben het vijfde meisje op de eerste rij van links af. Verder heb je op de eerste rij, vlnr.: Reina Ollivier, Martine Maes, Lucia Vansintjan (?), Veerle Barbé, Marjolein Barbé (?). Het hoogtepunt voor mij was toen we mochten meezingen en -spelen in Boris Goudonov van Moessorgski in de Munt (1971-'72). Verder herinner ik me de vele keren dat ik samen met Isabelle Bataille bij Oswald Fieuws thuis ging babysitten op Kerstin. Gegarandeerd dat we
's anderendaags te laat op school kwamen!"

Griet Lindemans: "(...) Ik herinner me nog goed dat iedereen van Mie-Boodschap in een urne suggesties mocht deponeren voor de naam van het nieuwe koor van Oswald Fieuws. (...) We hebben nog de trouwmis gezongen van Fieuws, en van leraar Latijn meneer Cornil (?). Op het einde van de humaniora had Fieuws het plan opgevat om Porgy and Bess op te voeren, en toen mochten (moesten) Nelly Blondeel (pianiste) en ik (Bess) elke middag oefenen in een klein zaaltje ergens aan de ingang. Die musical is er nooit gekomen, omdat iedereen in het laatste jaar zat... Maar van het koor heb ik hartstikke veel genoten, zelfs als we in putje winter naar de onverwarmde Katelijnekerk (of, nog erger, de Begijnhofkerk) moesten gaan zingen voor de wekelijkse mis. Herinnert iemand zich nog De geit , een 'operetteke' van Fieuws met kostuums ontworpen door tekenleraar Flor Van Halen? Dat was, na pater Burvenich, de eerste samenwerking van Mie-Boodschap en Sint-Jan Berchmans. En die fameuze lp heb ik ook nog: dat waren kerstliedjes."

Het Nausikaäkoor van Maria-Boodschap blijft de harten beroeren. We kregen een oproep binnen van Kristin Van Orshoven: "Nog één keer met de mensen van Nausikaä zingen... Dat zou zalig zijn... Wie brengt die droom in vervulling?" Zit daar een reünie aan te komen? En als u, oud-MaBo-studente, ondertussen niet meer zeker bent van toon of tekst: mevrouw Van Orshoven heeft nog plaatopnamen liggen, "onder meer met Benjamin Brittens Christmas carols, die we in Wales op het festival zongen."

Cecile Van Hulle uit Wortegem-Petegem denkt dat de foto van het Nausikaä-koor genomen is tijdens het schooljaar 1969-'70. Zij is het meisje met de paardenstaart in het midden tegen de muur, met aan haar rechterkant haar beste vriendin Annemie Aerts.

Ook zus Brigitta Van Hulle reageert: zij is het meisje met het korte kopje dat het boven alle meisjes uit prijkt.

De Nausikaä-'carrière' van Rozemie Steyaert uit Ninove was kort: toen ze bij Oswald Fieuws een individuele zangproef moest afleggen, was ze zo zenuwachtig dat er geen klank uit haar keel kwam. "Ik was zelfs zo verlegen dat ik hem niet durfde te zeggen dat ik eigenlijk wel kon zingen."
Steyaert zong mee in de beginperiode, toen ze al in de hogere cyclus zat. Ze zwaaide af in 1967; op basis daarvan vermoedt ze dat het koor opgericht is rond 1965-'66. Bovendien, zegt ze, is het een bekend verschijnsel dat je in een school of jeugdbeweging meestal alleen diegenen kent die ouder zijn dan jijzelf. Dat verklaart waarom ze op de foto enkel haar klasgenote Griet Lindemans herkent, midden achter, die merkwaardig genoeg groter lijkt dan de andere meisjes. Is Griet nog blijven meezingen toen ze al afgestudeerd was? Wie lost dit mysterie op?

Anne Debruyne uit Rotselaar (achterste rij, met zwart pagekopje) was zes jaar soliste. Oorspronkelijk kon je lid zijn van het koor zolang dat je schoolcarrière liep, nadien mochten de meisjes blijven zingen. "Een jaar of vijf geleden hebben we een reünie gehad, met concert. Het deed deugd om al die volwassen vrouwen terug te zien."

Achter Rita Verbesselt uit Neder-Over-Heembeek (met lange haren, in het midden van de tweede rij) staat Lieve Van De Velde; de twee zijn nog altijd 'buurmeisjes'. De foto werd genomen bij een optreden in de Bijstandskerk. Ze zongen A ceremony of carols van Britten en hadden net een nieuw uniform. In juli 1970 namen ze deel aan de International Musical Eisteddford Festival in het Welshe Llangollen. Vanaf toen legde Oswald Fieuws contacten met andere koren, en zo konden ze het jaar erop in Wildbad en Altensteig optreden.

Een paar anekdotes van Carole Dhossche uit Heverlee, jarenlang onderwijzeres in de Schaarbeekse Mariaschool, later directrice van een aantal scholen, maar eerst (tot 1971) lid van Nausikaä. Op 'tournee' logeerden de koormeisjes bij gastgezinnen. In het Welshe Llangollen bood Caroles gastgezin de ouderlijke slaapkamer aan, om zelf in de kleine keuken op een matras op de grond te slapen. 's Morgens maakte de vrouw des huizes ontbijt: in frietketel plofte ze worstjes, gehaktballen en verse eieren. Als ze in Llangollen niet aan het zingen waren, dan liepen de Nausikaä-meisjes de natuur in. Jongeren ontmoeten en culturen ontdekken was geweldig. België was onbekend, maar "het land van Eddy Merckx" was wereldbefaamd. Van het donsdekbed in Altensteig droomt Dhossche nog: "een halve meter zachtheid". Langs deze weg stuurt ze een warme groet aan de weduwe van Fieuws; op de foto herkent ze An Goubert, Myriam Van Huyse, Annemie Uytenbroeck, Lydia Vertriest en Françoise Van Vlaanderen.

Ook Karin Deschouwer, lid van het koor van 1969 tot 1973, heeft de mooiste herinneringen aan haar koortijd. "Ik zat onder meer bij Rita Verbesselt (die zelf eerder al reageerde, red.) in de klas. Ik wist niet dat er nog foto's in omloop waren. Het lezen van de reacties brengt heel wat herinneringen naar boven. De reizen naar Wales en Zwarte Woud waren zeker topmomenten. In Altensteig mochten we na de middag naar het openluchtzwembad - het was een topzomer! Resultaat: de volgende avond stond het hele koor met roodverbrande gezichten op het podium." Geen roodverbrande gezichten alleszins op de Kersttournee door West-Vlaanderen: "We sliepen toen bij mensen thuis, onder meer in Lauwe een Gullegem. Ik herinner me ook juffrouw Veevaete (?) die ons dictielessen gaf. De concerten in de Bijstandskerk in Brussel (zie foto) waren samen met het koor van het college in Mechelen. Voor ons meisjes een hele belevenis, zo samenzingen met jongens! Eén ding is zeker: zonder Oswald Fieuws zou het koor nooit geworden zijn wat het geworden is. Fieuws' dochter Kerstin moet nu toch al ongeveer veertig jaar zijn... Waar is de tijd??"

Weet u meer over deze foto's?

Mail ons op het adres vereniging@bdw.be of schrijf ons: BDW-Vereniging, Flageyplein 18, 1050 Elsene.

Andere foto's uit het archief van het AMVB

www.brusselnieuws.be/amvb