Van kleine club tot iconische tempel: ‘Fuse is de ziel van Brussel’

Fuse: ooit gestart als een kleine nachtclub, later uitgegroeid tot 's lands bekendste technotempel. Door aanhoudende klachten van een buurman dreigt de club de deuren definitief te sluiten. BRUZZ sprak met de oprichters, dj’s en ex-uitbaters over toen en nu. “De Fuse is meer dan vier muren en een muziekinstallatie: het is de ziel van Brussel."

Als je ooit al een nachtje in de Fuse hebt doorgebracht, dan herinner je allicht de vele technosetjes, de vloeren die plakken van het zweet en bier en de mensen die zich volledig laten gaan. Je kan de club ook nog maar pas ontdekt hebben, en je huidige partner er leren kennen hebben. Misschien behoort het tot je verleden en zet je nu als ouder je kind er wel af.

In ieder geval, in 29 jaar tijd werden miljoenen herinneringen gemaakt. Wat eerst een kleine club was, is nu één van de bekendste technoclubs geworden in Europa. DJ’s van over heel de wereld namen plaats achter de draaitafels: Daft Punk, Jeff Mills, Nina Kraviz...

Dat sprookje lijkt nu te eindigen na aanhoudende klachten van een buurman. De club krijgt van Leefmilieu Brussel geluidsnormen opgelegd en een sluitingsuur om 2 uur ’s nachts. Niet houdbaar, zegt Fuse, en dus sluiten ze na bijna drie decennia de deuren. Maar hoe is het allemaal weer begonnen?

Blaesstraat 208

De oorspronkelijke bezielers van de Fuse zijn Peter Decuypere en Thierry Coppens. Een jaar eerder organiseerde die laatste al ‘La Demence’ in het pand in de Blaesstraat, een muziekconcept voor de gay community, tot Peter Decuypere een bezoekje bracht en op die plek een club wou oprichten, de huidige Fuse.

Zes weken later was de club open, maar dat werd niet met open armen onthaald door Brussel. “Ik herinner mij nog goed dat ik op de openingsavond aan de bar stond en dat de uitbaters van Mirano en Vaudeville naar me toe stapten en zeiden: ‘Wat kom je hier zoeken in Brussel? We hebben hier alles, we hebben je niet nodig.’”, blikt Peter Decuypere terug.

De oprichting van Fuse komt bijna gelijktijdig met de opkomst van het muziekgenre techno. “Decuypere had daarom het idee: maak van de Fuse de ‘AB van de techno’", weet Thierry Coppens nog.

Grootste namen passeren de revue: Fuse krijgt internationale faam

Stilaan groeit de kleine club uit tot een muziektempel waar dj’s zoals Daft Punk, Dave Clarke en Laurent Garnier de revue passeren. "Fuse en ik hebben sinds de beginjaren een heel hechte vriendschap", vertelt Laurent Garnier aan BRUZZ. "Ik heb me er altijd erg welkom gevoeld, alsof we één grote familie waren."

Traden in de loop van de jaren ook op: Nina Kraviz, Aphex Twin, Felix The Housecat, Amelie Lens, Charlotte De Witte... Het gevolg? Toeristen, landgenoten, Brusselaars zakken massaal af naar de Fuse om hun favoriete artiesten aan het werk te zien.

“De eerste keer dat ik een setje mocht draaien in de Fuse was in 1996”, zegt Rim-K, ook dj bij BRUZZ op zaterdagavond. “De dj's waren één grote vriendenkring. Meestal kwam ik aan het einde van de nacht toe met mijn platen en sloot ik de boel af met resident dj Pierre.”

Geert Sermon, uitbater van platenwinkel Doctor Vinyl in het centrum van Brussel, heeft veel grote artiesten uit de Fuse zijn winkel zien binnenstappen. “De vraag moet beter zijn ‘wie is hier niet geweest?’”, grapt hij. “Daft Punk, Dave Clarke, Bob Sinclair toen hij nog goede muziek draaide: allemaal klanten.”

Doctor Vinyl en Fuse hebben samen een lange weg afgelegd. “De uitbaters van de Fuse kwamen bij mij zien welke platen vooral verkocht werden en afhankelijk daarvan boekten ze de artiesten.”, zegt Geert Sermon.

“Anderzijds kwamen veel artiesten naar de platenzaak om hun set nog specialer te maken. De winkel staat immers bekend als waar je de ‘B2’ kon halen, dat is de achterkant van een plaat waar de speciale en meer trippy nummers op staan”, legt Sermon uit.

Fuse wordt 25 jaar

De Brusselse technotempel wordt 25 jaar in 2019. Die speciale verjaardag hebben ze in Paleis 12 op de Heizel gevierd.

Duizenden mensen zakten toen naar Brussel af om een feestje van maar liefst 14 uur dansend en ravend mee te maken.

Toen de nachtclubs tijdens de coronacrisis de deuren niet meer mochten openen, veranderde Fuse noodgedwongen het geweer van schouder: een museum openen. 27 jaar geschiedenis stond er tijdelijk tentoongesteld.

De organisatie heeft toen een diepe duik genomen in haar eigen archieven en die van Stad Brussel. Bezoekers waren laaiend enthousiast over de ‘Three minutes of club experience’, waarbij de mensen drie minuten lang gedropt werden in een zaal op de bovenverdieping, waar de muziek luid werd gezet.

'De ziel van Brussel'

“Fuse is de ziel van Brussel”, antwoordt Sermon als hem wordt gevraagd hoe belangrijk de plek voor de stad is. “Het was toegankelijk voor iedereen, er waren geen drempels, het maakte niet uit hoe je eruit zag.”

“Fuse is voor Brussel belangrijk op heel veel vlakken”, zegt mede-oprichter Thierry Coppens. “Wij staan op nummer één wat techno betreft, het is een plaats waar veel mensen elkaar ontmoeten, we stellen elk weekend zo’n 80 mensen, en je kunt met de Fuse internationaal en toeristisch uitpakken. Het is niet voor niets dat de stad al zo lang achter onze visie staat.”

“Fuse is een instituut”, zegt ook Koen Galle, dj en expert van het Brussels nachtleven. Het is bijna een evidentie geworden.

“Het is meer dan vier muren en een muziekinstallatie, ik kan het niet onder woorden brengen, maar Fuse verovert op de ene of andere manier een plaats in je hart, het heeft een ziel”, vertelt ex-uitbater Olivier Ramoudt.

Conflict met buur

Ramoudt: “Veel mensen beseffen nu pas wat ze kwijt zijn.”

Het nieuws lokte massaal veel verontwaardigde reacties uit op sociale media, er worden petities gestart, artiesten reageren massaal. “Ik kan het amper geloven”, zegt dj RIM-K. “Het maakt deel uit van onze cultuur.”

"Nadat ik het nieuws las, heb ik meteen naar mijn manager gebeld om te zeggen dat ik er absoluut nog één setje moest draaien voor het echt sloot, maar dan zag ik dat de sluiting met onmiddelijke ingang was", vertelt Laurent Garnier aan BRUZZ. "Het is een verlies binnen de clubcultuur, het is gewoon triest."

Toch lijkt het zover te zijn gekomen. De opgelegde voorwaarden van Leefmilieu Brussel om geluidsnormen op te leggen en een sluitingsuur om 2 uur ’s nachts is onhaalbaar voor de nachtclub om nog open te blijven. “En dat allemaal door één man”, zegt Thierry Coppens. Hij refereert naar de buurman die een klacht tegen hen heeft ingediend.

“Als er één pleidooi is dat ik naar de Brusselse regering wil richten is het wel dat je over vijftig jaar wil zeggen dat je hebt gevochten voor een iconische club”, zegt Ramoudt.

Hij verwijst daarmee naar het Brits model. “Daar hebben ze een small venue act door het parlement gekregen, als jij een gebouw koopt naast een nachtclub, dan ben jij verantwoordelijk voor de isolatie van je pand en moet je respecteren dat je naast een nachtclub woont”, zegt hij. “Hier in België hebben we dat niet en dan krijg je zoiets, dat één iemand ervoor kan zorgen dat iets iconisch dreigt te verdwijnen.”