Vijftien jaar wereldtop in techno: de Fuse

Discotheek Fuse viert weldra haar vijftiende verjaardag. Al die tijd al staat de Brusselse club aan de top van de techno-industrie. Elke week is er wel een bekende dj die de keet op zijn kop zet. De sfeer is er relaxed en feesten kan er zonder kleerscheuren. "De Fuse is niet de plaats waar je in maatpak komt of je nieuwste hemdje komt showen."

De bal der Brusselse techno-ontwikkelingen ging aan het rollen in het jaar 1994, ondertussen bijna vijftien jaar geleden. Peter Decuypere en Thierry Coppens, twee West-Vlamingen, wilden begin jaren 1990 enkele gay parties organiseren in Kortrijk, maar West-Vlaanderen was er niet klaar voor. Door de Spaanse roots die Coppens had, kwam hij op aanraden van familie terecht in de discotheek Le Disque Rouge, een oude cinema in Brussel, die veel door Spanjaarden werd gefrequenteerd. Hij huurde de ruimte af en hield er zijn eerste La Démence-feestje.

De twee zagen een enorm potentieel in het muziekgenre techno, en ze besloten in 1994 om samen in Brussel iets te beginnen - de Fuse was geboren. In datzelfde jaar al zette Decuypere een bijkomend concept op de rails: I Love Techno. Drie jaar later stopte hij met de Fuse en richtte hij zich volledig op het Gentse I Love Techno, dat volop in de lift zat en nu uitgegroeid is tot het grootste techno-evenement van het land. Coppens bleef eigenaar van de club tot eind 2007, maar hij gaf er de brui aan omdat hij onderweg zijn motivatie was kwijtgeraakt. Nu richt hij zich uitsluitend op de uitbreiding van het concept La Démence. Nick Ramoudt (34) en Dominique Martens (40), ook West-Vlamingen en vrienden van Coppens en Decuypere, namen het roer over.

Wereldtop
De Fuse is internationaal gerenommeerd en is geliefd bij zowat elke techno-dj. De Brusselse trots staat zelfs, als enige Belgische club, in de toptien van Resident Advisor (www.residentadvisor.net), een van 's werelds meest gezaghebbende elektronische online muziekmagazines. Fuse staat in deze lijst tussen discotheken als Fabric in Londen, Watergate in Berlijn en Cielo in New York. Ook in eigen land krijgt de Fuse prijzen van het uitmagazine Nightcode, zowel voor beste club van België als voor beste Belgische resident dj, Pierre. "Tot de beste in eigen land worden verkozen vind ik een enorme bevestiging, maar anderzijds is het ook een grote bron van stress om het steeds beter te doen," zegt Nick Ramoudt, een van de twee huidige eigenaars. "Ik vind de resultaten op de website van Resident Advisor overigens nog straffer, want daar hebben we nauwelijks contact mee. Als je ziet dat we als Brusselse club op de negende plaats staan, dan ben ik uitermate tevreden, geflatteerd zelfs."

Als u de Fuse een beetje kent en weet dat deze club in een rijhuis in de Marollen zit, dan hebt u zich misschien al afgevraagd hoe het mogelijk is om hier een discotheek te runnen. De club zelf beslaat één huis, op nummer 208, en de kantoren bevinden zich in nummer 210. "We zijn continu bezig met de verbetering van de isolatie en we praten ook geregeld met de buren. Het dak is het zwakste punt, en daarom hebben we dat de afgelopen zes maanden een extra dikke laag isolatie gegeven. De geluidsdemping is zeker nog niet perfect, maar als je de situatie van in het prille begin vergelijkt met nu, dan is het verschil immens," zegt Ramoudt.

We nemen de proef op de som en bellen aan bij een aanpalend huis. De buurvrouw reageert verrassend positief. "Ik heb er opvallend weinig last van," zegt Divina Goas Prieto. "Het stoort me hoegenaamd niet dat er een nachtclub naast mijn deur zit."

Megadisco
Uit een Koppen-reportage blijkt dat megadiscotheken steeds minder publiek trekken en dat de jeugd liever in het lokale jeugdhuis vertoeft. Dat is buiten de Fuse gerekend. Het geheim van het succes kent Nick Ramoudt zelf ook niet. "Ik beschouw onze club als een concertzaal voor kwaliteitsvolle technomuziek," verklaart hij. "We zijn geen typische megadiscotheek, en de Fuse is ook niet de plaats waar je in maatpak komt of waar je je nieuwste hemdje komt tonen. Als de mensen de hele tijd naar elkaar kijken, dan hoef ik zulke goede dj's niet meer te boeken," zegt hij.
"Er is natuurlijk wel een minimale dress­code; in training en met een pet op je hoofd kom je er bijvoorbeeld niet in. Maar je merkt ook meteen welke mensen je mag binnenlaten en welke je de toegang moet weigeren," zegt hij. "Dronkaards houden we liever buiten omdat ze toch niet voor de muziek komen en de rest van het publiek storen."

"Het is voor mij ook belangrijk dat de mensen zich op hun gemak voelen, alsof ze in hun woonkamer staan te dansen. De sfeer heb je natuurlijk niet helemaal in de hand, maar je kunt wel het kader scheppen."

Ramoudt is een technofan van het eerste uur. "Ik zou niet in een club kunnen werken waar ik de muziek niet graag hoor. Anders zou ik elke nacht moeten wachten tot zeven uur om dan eindelijk tevreden te kunnen zijn dat de herrie voorbij is," zegt hij. "Dan zit je in het foute beroep en doe je alleen nog maar aan business."

Zelf vindt hij de laatste muzikale evoluties van techno naar minimal - iets trager, dieper en melodieuzer - positief. "Software speelt hierin een belangrijke rol; dat houdt de scene gezond. Iedereen met een idee kan software downloaden en zijn idee in realiteit omzetten. Je kunt nu ook veel breder gaan dan vroeger, gewoon al omdat er meer muziek bestaat dan pakweg vijftien jaar geleden. Persen van cd's of vinyl is overigens niet meer nodig, je doet gewoon een beroep op een netlabel, een online label dat digitale muziek via het internet verspreidt."

Dure dj's
Nick Ramoudt programmeert mee de artiesten. "Boekingsagentschappen raken versplinterd. Vroeger had je er een paar, nu heeft bijna iedereen zijn eigen agentschap. Zo wordt het steeds moeilijker en duurder om grote artiesten te boeken," zegt Ramoudt. "Het gaat gelukkig nog niet om zulke grote sommen geld als bij rockartiesten als Metallica, maar techno-dj's mogen zeker niet klagen."

"Ik heb er geen probleem mee om de geboekte artiesten goed te betalen, hoor; zij zijn geen goede dj geworden door op hun gat te blijven zitten," zegt hij. "De dj's zijn wel een kwart duurder geworden dan pakweg vijf jaar geleden. En bovendien moet je ook nog een artist tax van achttien procent aan de Belgische staat betalen," voegt hij eraan toe. "Gelukkig kennen we de branche en gaan we steeds met passie op zoek naar de geschikte artiesten."

:: Fuse viert zijn verjaardag op zaterdag 25 april met een grootse party in Thurn & Taxis: kijk op www.fifteenyearsfuse.be.

De Fuse, de cijfers

Maximumcapaciteit: 800 man
Consumpties: 2,2 per avond per persoon
Publiek: 65 procent mannen
Gesneuvelde glazen: 12.000 (!) per jaar
Meest gedronken: bier
Crewleden: 20 à 25
Buitenwippers: 6
Decibels: 95 à 98
150 avonden per jaar open