VUB-docent stopt hongerstaking nadat hij hoort over steunacties

De in Iran ter dood veroordeelde VUB-docent en -alumnus Ahmadreza Djalali heeft zijn hongerstaking stopgezet. Hij deed dat nadat hij voor het eerst hoorde over de acties die in Europa op til zijn om zijn vrijlating te bespoedigen. Dat laat de echtgenote van Djalali weten aan zijn collega’s van het UZ Brussel. Djalali's gezondheidstoestand blijft wel zorgwekkend.

Woensdag is Djalali na 59 dagen met zijn hongerstaking gestopt. Hij is 20 kilo vermagerd en ziet er "allesbehalve gezond uit". Dat laat Djalali’s moeder weten, zij mocht hem kort zien eerder deze week.

Djalali zou gestopt zijn met zijn protestvasten nadat hij hoorde van de op til zijnde acties in Europa. “Die geven hem voorzichtig moed en hoop,” aldus collega dr. Gerlant van Berlaer in een bericht aan BRUZZ.

"We zijn enorm blij met dit bericht, want als artsen weten we hoe gevaarlijk zo'n hongerstaking is. Hij weegt nog maar 57 kilo nu, nog wat minder en hij had eraan kunnen sterven," reageert Van Berlaer nog.

Van Berlaer en zijn medewerkers staan in contact met Vida Mehrannia, de vrouw van Djalali. Zij mag tweewekelijks 2 minuten met hem bellen vanuit Stockholm, waar ze momenteel verblijft met hun beide kinderen, die er school lopen.

Isolatie
Verder melden de UZ-collega’s dat Djalali opnieuw is ondergebracht in sectie 209 van de Evin-gevangenis in Teheran. Daar zat hij al 9 maanden in isolatie, samen met andere politieke gevangenen van het Iraanse regime.

Djalali vertelt zijn vrouw ook dat er een juridische hoorzitting heeft plaatsgevonden en dat zijn zaak herbekeken wordt, maar dat is nog niet officieel bevestigd. Er is overigens nog geen datum gecommuniceerd voor een volgende (officiële) zitting.

Ondertussen is de advocate van Djalali erg bang om te praten. Ze wordt ook niet aanvaard door zijn rechter en heeft hem nog niet persoonlijk mogen ontmoeten. Ook een officieel verdict op basis van een internationaal erkend misdrijf blijft uit. Voorlopig blijft de officieuze beschuldiging beperkt tot 'spionage'.

De UZ-collega’s sturen ten slotte nog een oproep uit naar de Iraanse overheid. Ze vragen om medische bijstand voor Djalali en toegang tot het dossier voor zijn advocate, meer mogelijkheden voor contact met zijn gezin en een officieel proces volgens de internationale regelgeving en vrijlating bij gebrek aan bewijslast.