Wedding planner Sara: 'Ik help mensen gelukkig te zijn'
E en bocht van 180 graden was het, de weg die Sara Benkaddours professionele ambities zijn opgegaan. "Na mijn middelbare school ben ik voor tandarts beginnen te studeren. Maar na drie jaar, en na een tijdje gewerkt te hebben als assistente wist ik het: ik ben niet de geschikte persoon om, opgesloten in een kabinet, dag in, dag uit in andermans mond te peuteren. Ik had het al eerder moeten beseffen: ik ben heel sociaal ingesteld, heb graag mensen om me heen, ben gemaakt voor een milieu waar communicatie de toon zet."
De stap die volgde, was de logica zelve: overschakelen op een studie communicatie en public relations. "En, daarop, een verhuizing naar de Verenigde Staten. Een natie die me altijd al heeft gefascineerd. Ik wilde aan den lijve ondervinden of ik er mijn draai zou vinden. Twee jaar heb ik in Fort Lauderdale, Florida, gewoond en er mijn ogen en oren de kost gegeven. De klik kwam er met het huwelijk van een vriendin. Ik vroeg de toekomstige bruid of ze al op pad was geweest om een geschikte jurk uit te kiezen. Compleet uit de lucht viel ze: 'Maar Sara toch, zo gaat dat hier niet. Dat doet mijn wedding planner voor mij!' Daarop heeft mijn vriendin me voorgesteld aan de dame van het agentschap, die haar huwelijk van a tot z moest regelen."
"De dag van het huwelijk zelf heb ik de wedding planner en haar medewerkers nauwlettend in het oog gehouden. Ongelooflijk cool vond ik wat ze deden. Ik heb het haar ook gezegd en gevraagd of ik een tijdje mee de baan op mocht als assistente. Onbetaald - ik had toch geen green card en ik wou geen problemen."
"Aanvankelijk was ze verbouwereerd door mijn voorstel, maar al gauw sloeg haar verwondering om in enthousiasme. Alweer die openheid van geest die ik zo bewonder in de Amerikanen. Dankzij die vrouw heb ik de daaropvolgende weken en maanden mogen ondervinden wat een ongelooflijk praktische dienstverlening het werk van een wedding planner inhoudt. Zeker voor mensen met een heel druk professioneel leven, voor wie een dag meer dan 24 uur zou moeten tellen."
Stress noch kopzorgen
Terug in België was het voor Sara Benkaddour een uitgemaakte zaak: ze zou het hier maken als wedding planner, the American way. "Superenthousiast was ik. Iedereen die het maar wilde horen, vertelde ik honderduit over mijn plannen. De meesten vielen compleet uit de lucht. Ik kreeg reacties als: 'Ha, je gaat dus een huwelijksbureau openen.' Of, nog erger: 'Begin er niet aan, dat gaat hier toch niet marcheren .' Veel verder dan een agentschap dat het huwelijksfeest regelt, komen de meeste Belgen in hun verbeelding niet, terwijl het beroep van wedding planner zoveel meer omvat."
"Het concept is simpel. Zeg me je budget, maak je wensen bekend en laat het aan een ander over om het allemaal in goede banen te leiden. De huwelijksdag op die manier voorbereiden bespaart bruidspaar en ouders een hele hoop stress, kopzorgen en ongewenste toestanden. Stel nu dat de fotograaf die de bruid en de bruidegom hadden uitgezocht om de heuglijke gebeurtenis vast te leggen, plots ziek wordt. Uitgerekend op de dag van het huwelijk. Daar sta je dan, terwijl de wedding planner op zulke tegenslagen is voorbereid en altijd iemand stand-by heeft staan. Het is nu eenmaal mijn taak om ervoor te zorgen dat alles aanwezig is om er een heerlijke dag van te maken. Stresserend, dat wel, maar het is een opwindende stress."
"Mij inschakelen kan bovendien veel misverstanden vermijden. Want als wedding planner ben je ook de bemiddelaar tussen bruid en bruidegom, en tussen de beide families, die met hun verzuchtingen niet altijd op dezelfde golflente zitten. De ene wil alles in het rood, de andere wil alles in het roze. De een wil dit, de ander wil dat... Enfin, je weet wel hoe dat gaat. Dan is het ideaal om een buitenstaander te hebben die, met een objectieve kijk en met veel geduld en psychologisch inzicht, de neuzen in dezelfde richting krijgt."
"Ik maak er een punt van de mensen bij hen thuis op te zoeken. In die vertrouwde omgeving zijn ze het meest op hun gemak en, twee, ik kan zien wat hun levenssfeer is, hun manier van leven, hun smaak, en dan kan ik daarop inspelen."
Commissie
Benkaddour stortte zich vastberaden op haar project. "Te beginnen met het uitwerken van mijn website, contacten leggen met dienstverleners zoals fotografen, traiteurs, bloemisten... Ik legde uit dat ik als wedding planner de verbindingspersoon wou zijn tussen hen en mijn cliënten. Mijn systeem is het Amerikaanse systeem. Ik weet wel dat er ook andere wedding planners actief zijn in België, maar ik weet niet hoe zij werken."
"Het principe is: mijn commissie haal ik uit wat de klanten aan de dienstverleners betalen. Het kost de mensen die het huwelijk betalen, geen cent méér dan wanneer ze zelf alle contacten zouden leggen, in tegenstelling tot wat velen zouden denken. Het zijn in feite de dienstverleners die mij betalen; alleen mijn onkosten zijn voor de rekening van de klant. Alle betrokkenen worden er beter van. Iemand iets opdringen is er niet bij. Het is niet mijn huwelijk, hé, het is en blijft het huwelijk van twee mensen, en het feest van al wie hen dierbaar is. Of ze het nu sober willen of met veel toeters en bellen, ik willig hun wensen in. Ik wil dat mijn klanten gelukkig zijn op de dag die zo belangrijk voor hen is. Het geluk van anderen is de beste publiciteit die een mens zich kan dromen."
"Nu zijn we twee jaar verder en in die periode heb ik een netwerk kunnen uitbouwen van dienstverleners die bereid zijn met mij samen te werken. Het is niet altijd even makkelijk geweest. De mensen in België staan nu eenmaal niet echt open voor iets nieuws. Daarom hou ik ook zo van de Verenigde Staten. Daar leeft een veel grotere openheid van geest op professioneel vlak. Zolang je maar passie en bekwaamheid in je vak legt."
Internationaal
"Een minpunt hier is het klimaat; het is trouwens een van de redenen waarom mijn ouders weer in Egypte wonen, in Alexandrië. Het Belgische weerbeeld zorgt voor een dood seizoen: de meeste huwelijken vinden plaats tussen de lente en de herfst, van april tot september."
Toch kiest Benkaddour voor België om haar dromen waar te maken. En dat Brussel de uitvalsbasis is, mag geen toeval heten. "Ik ben geboren in Elsene en woon nu in Ukkel. Ik ben Brusseles in hart en nieren. Ik kan me in dit land ook geen betere plek dan Brussel indenken om mijn plannen te verwezenlijken: hoe internationaler een gemeenschap is, hoe meer ze openstaat voor nieuwe dingen. Ik zit dan ook soms gewrongen met de Belgische mentaliteit. Conservatief, gereserveerd, niet direct open voor nieuwe dingen. Ik mis hier een dynamiek die ik in States wel aantref. Vooroordelen tegen mensen, tegen nieuwe concepten. Daar heb ik het moeilijk mee. Mijn motto is dan ook: 'Ga ervoor, en we zullen wel zien waar we uitkomen.'"
"De Belgische mentaliteit maakt het jonge mensen moeilijk als ze iets op eigen benen willen realiseren. Moedig mensen met goede ideeën toch aan, in plaats van hen het leven moeilijk te maken door allerlei regeltjes en immobilisme. Ach, mocht het hier niet lukken, dan is er nog altijd het buitenland, de Verenigde Staten. Al hoop ik dat het niet zo ver hoeft te komen. Want mijn roots liggen hier, mijn leven is hier. En het is een goed leven."
Lees meer over: Ukkel , Samenleving
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.