#WeToo: Campagne klaagt seksuele intimidatie in de kunsten aan

Danser en kunsthistorica Ilse Ghekiere onderzocht seksisme in de danssector. Met de anti-seksismecampagne ENGAGEMENT wil ze grensoverschrijdend gedrag in de hele culturele sector aankaarten.

Met een beurs van de Vlaamse Gemeenschap op zak begon Ilse Ghekiere in mei vorig jaar een onderzoek naar seksisme in de danswereld. De getuigenissen die ze verzamelde, bundelde ze in het artikel ‘#Wetoo: Waar dansers over spreken wanneer ze spreken over seksisme’.

Haar onderzoek naar seksisme en het debat dat eruit volgde groeide uit tot de anti-seksismecampagne ENGAGEMENT. Met de website engagementarts.be, die officieel wordt gelanceerd op vrouwendag, wil Ghekiere nu mensen uit verschillende kunstdisciplines aansporen een statement tegen seksisme te ondertekenen.

'Veel problemen worden al opgelost door een simpele sorry'

Op de website worden zowel artiesten, instituten, kunstonderwijzers en de toeschouwer aangesproken. “Om een mentaliteitsverandering teweeg te brengen, moet iedereen zich inzetten,” zegt Ghekiere. “Verschillende mensen, in verschillende rollen hebben elk hun verantwoordelijkheid. Het gaat ook over welke kunst we willen ondersteunen, als kunstinstituut en als toeschouwer.”

De site geeft ook een aantal concrete tips om grensoverschrijdend gedrag aan te pakken. Zo adviseert ze om mensen aan te spreken op hun grensoverschrijdende gedrag. “Veel problemen kunnen worden opgelost op een menselijke manier, door erkenning van het probleem en een simpele ‘sorry’. Niet elke persoon hoeft ontslagen te worden, tenzij het natuurlijk gaat om ernstig misbruik.” Ook verwijst de site naar contactpersonen waar mensen terecht kunnen met klachten.

Naïef meisje

Uit haar eerdere onderzoek bleek bijvoorbeeld dat veel performers moeten dienen als seksueel object op scène. Jonge vrouwen moeten vaak de naakte of halfnaakte rol van het ‘naïeve’ of ‘sexy’ meisje spelen. Ook wordt een vrouwelijke choreograaf vaak aangesproken als 'gewoon een danser', terwijl de mannelijke technicus gezien wordt als choreograaf.

En dan is er nog het hardnekkige idee dat mannelijke dansers later aan een dansopleiding kunnen beginnen omdat ze sneller fysieke vooruitgang zouden boeken, terwijl meisjes worden aangemoedigd zo jong mogelijk te beginnen. Ook zijn er heel wat verhalen over choreografen die zich aangetrokken voelen tot dansers. Als dat gevoel niet wederzijds bleek, werden vrouwen van de ene op de andere dag genegeerd of soms zelfs uit het gezelschap gezet.

De campagne mikt ook op mensen die zelf grenzen hebben overschreden. De site roept op daarover het gesprek aan te gaan, of, als het gaat om ernstig misbruik, de consequenties daarvan te dragen.