Zennetuin: drie sociale appartementen met publieke tuin

Vorige week ging de Zennetuin in de Koolmijngraversstraat officieel open. Het project bestaat uit drie sociale appartementen met een publieke tuin achterin. De buurtbewoners konden voor het eerst kennismaken met het nieuwe parkje.

Bij het ontwerp van het appartementsgebouw werkten de B-architecten samen met het studiebureau Mouton. De tuin is dan weer een creatie van de landschapsarchitecten van het bureau Fondu. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest financierde.
Op 28 maart vanaf halfvier werden de buurtbewoners en hun kinderen uitgenodigd om de jongste aanwinst in hun gemeente te bezoeken. Het park zal in de zomer open zijn van acht uur 's ochtends tot negen uur 's avonds; tijdens de winterperiode sluit de tuin om zeven uur. Om de veiligheid van de kinderen te garanderen werd een parkwachter aangesteld. "Het gebouw, aan de voorzijde van het park, dient als een soort hedendaags poortgebouw," vertelt B-architect Sven Grooten. De poort aan het gebouw moet nachtelijke indringers weghouden.

Tussen 2005 en 2009 liep in Molenbeek het wijkcontract Werkhuizen-Mommaerts. In 2007 werd het eerste plan voor de Zennetuin uitgetekend. Voor de concrete uitwerking werd ook naar de mening van de omwonenden gevraagd. In samenwerking met de gemeenteschool nummer 7 stelde de gemeente een mini-wijkcontract op. De leerlingen werkten rond netheid, burgerzin en groenprojecten. Samen met de kunstenaars Aien en Solo van het collectief Délit2Fuite maakten de kinderen een fresco met het parkreglement.

Voordien zat er op een deel van het terrein een carwash. De rest lag bedolven onder het afval van sluikstorters en was dringend aan een opsmukbeurt toe. Omdat de bodem op de site vervuild is met zware metalen, was sanering alleen te vermijden als er niet in de betonplaat, die er al lag, werd geboord. Om de beplanting in de speeltuin water te kunnen geven werd een irrigatiesysteem boven op de plaat aangelegd.

De Zennetuin ligt te midden van een rauwe stadsomgeving met zichtbare sporen van het industriële verleden. Om die sfeer min of meer te behouden werd beslist om de hoge schoorsteen, tegen de wand van een aanpalende mosterdfabriek, niet af te breken. Een pad uit leisteen dat door het park slingert, verwijst naar het tracé van de vroegere Kleine Zenne.