Benoît van Innis, 'monumentale' kunstenaar: 'Hij was klaar om zulke grote dingen te maken'

Kunstenaar Benoît van Innis overleed op 63-jarige leeftijd aan de gevolgen van een slepende ziekte en stond bekend om zijn tekeningen in metrostation Maalbeek. BRUZZ blikt terug op zijn carrière met collega's, vrienden en leerlingen van de kunstenaar. "Hij was monumentaal," zegt tekenicoon en vriend Ever Meulen.

Van Innis begon zijn carrière als cartoonist voor allerlei Vlaamse kranten en tijdschriften. In 1989 was hij de eerste Belg die de cover van het gerenomeerde Amerikaanse tijdschrift The New Yorker mocht maken.

Hij stond toen bekend om zijn humoristische en absurde stijl. "Toen ik die tekeningen voor het eerst zag, dacht ik: 'wie maakt zoiets?'," blikt Meulen terug. "Hij maakte toch wel een bizarre wereld."

Voor Club, tegen Anderlecht

De kunstenaar woonde en werkte sinds de jaren negentig in Brussel, maar was afkomstig uit Brugge. Een van zijn grote passies was de grootste voetbalploeg van die stad, Club Brugge. "Hij had vlaggen gemaakt voor de winkelstraten daar en ineens ziet hij Lotte Lambert (Raoul Lambert, een clubicoon, red.). Hij raakte niet meer uit zijn woorden," zegt dichte vriend Herman Van Laar.

"Le mauve n'est pas une couleur," schreef van Innis ooit op een van zijn kunstwerken. "Dat is gewoon tegen Anderlecht, maar het is ook geen kleur. Dat meen ik echt. Dat is een mengeling van vuile kleur," zei hij daar zelf over. Ever Meulen: "Hij kon het woord Anderlecht ook niet uitspreken."

Maalbeek

Iedereen die Van Innis gekend heeft, herinnert hem als een gedreven kunstenaar. "Hij was monumentaal," aldus Ever Meulen. "Hij was klaar om zulke grote dingen te maken."

In 1999 tekent Benoît van Innis een reeks portretten op de witte tegels in metrostation Maalbeek. Die raken nog bekender na de aanslag in 2016. "Het waren portretten van anonieme reizigers, maar later zijn het portretten geworden van anonieme slachtoffers," zei van Innis toen. Hij keerde na de aanslagen terug om er een memorial te tekenen.