Coup de coeur: Frauke en Elke Leenhouwers debuteren met de strip 'Na jou'

Afscheid laat sporen na. In Na jou, het stripdebuut van Frauke en Elke Leenhouwers, wordt dat voelbaar in stiltes, herhalingen en potloodlijnen die niet helemaal uit te gummen zijn.

Het is oorverdovend stil in Na jou, het stripdebuut van het Brussels-Brugse tweelingzussenpaar Frauke en Elke Leenhouwers. Tien jaar na een liefdesbreuk kroop die laatste opnieuw in haar eigen oude huid om de slepende haakjes aan elke dag na (het afscheid van die) jou voelbaar te maken, terwijl de eerste die kleine, geacteerde bewegingen in potloodtekeningen vatte. Die tekeningen vormen samen het stille verhaal dat na één ontwrichtende zin – “Alles weegt lichter in water, behalve verdriet” – verbeeldt hoe tergend traag en zielsalleen je afscheid neemt van iemand die zelf al afscheid heeft genomen. Hoe je leeft in vertraging, in herhaling. Hoe je probeert het zonder jou voortgesnelde leven bij te benen, je van de ene traan naar de andere leegte sleept, verdriet wegslikt en dan toch breekt. Steeds opnieuw. Tot stilaan de slijtage intreedt, het patroon wordt ontregeld – met een glimlach, een opgeruimde keuken, een gezocht contact, een nacht op de andere kant van het bed.

Littekenweefsel

Is het toeval dat Frauke Leenhouwers opteerde voor het potlood om haar zus te verbeelden? Dat meest democratische middel dat de meest democratische kunstvorm ter beschikking heeft. Voor het meest democratische gevoel: afscheidspijn. Van een geliefde, een vriend, een moeder, een kind. Potlood nadert voorzichtig, verzacht en vervluchtigt. Potlood is uit te gummen. Of toch goeddeels. Al te diep gedrukte lijnen zullen nooit helemaal vervagen. Worden littekens op het papier. Als groefjes op de huid, krassen op de ziel, tastbare herinneringen: ze vervagen, vervormen, verliezen hun grond in de wereld en verglijden zo naar een vaag gevoel. Dat niet af te schudden is. Net als Na jou. Dat na het afscheid contact zoekt, in GC Kontakt.