Het Brussels Philharmonic eert Moondog: 'De blinde busker paste in een hokje'

Het Brussels Philharmonic duikt deze vrijdag in Moondog, de iconische symfonische plaat van de blinde, New Yorkse straatmuzikant uit 1969. Dirigent George Jackson reflecteert op Moondogs verrassende connectie met klassieke muziek en de uitdaging om zijn ongenoteerde muziek naar een symfonisch orkest te vertalen.

Brussels Philharmonic duikt met dirigent George Jackson in Moondog, de symfonische cultplaat uit 1969 van de gelijknamige straatmuzikant en dichter. Getooid met zijn vikinghelm speelde die de tegels uit het trottoir op de hoek van 6th Avenue en West 54th Street in Manhattan. In het kloppende culturele hart van de stad, op een steenworp van Carnegie Hall, het MoMA, het New York City Center en Radio City Music Hall, performde hij op zelfgemaakte percussie-instrumenten en verkocht hij zijn teksten aan passanten.

Een soort van zonderling, met andere woorden, die je niet meteen in een klassieke concertzaal zou verwachten. “Daar vergis je je,” reageert dirigent George Jackson resoluut. “Moondog ging niet zomaar naar de repetities van het New York Philharmonic, hij deed dat op uitnodiging. Daar heeft hij geleerd hoe het orkest in elkaar zit en hoe je met die kleuren kan componeren. Dat hoor je fantastisch op deze plaat.”

En inderdaad, Moondogs connecties met de klassiekemuzieksector en de Amerikaanse avant-garde zijn sterker dan je zou vermoeden. Dirigent Arturo Toscanini getuigde naar aanleiding van een rechtszaak dat Moondog een serieuze componist was, Steve Reich en Philip Glass noemen hem als een van hun belangrijkste voorbeelden. “Volgens mij doet Moondog precies hetzelfde als die minimalisten. Alleen niet in het conservatorium, maar op een straathoek. Je vindt bij hem een soortgelijke fascinatie voor het verleden, voor de muziek uit de renaissance. En hij had een tomeloos respect voor een figuur als Johann Sebastian Bach, die hij zag als een ware revolutionair.”

Ondanks dat traditionele fundament is 's mans muziek allesbehalve vanzelfsprekend voer voor een symfonisch orkest. “Heel weinig van zijn muziek is genoteerd, en bepaalde stukken dan ook nog eens in braille, omdat hij vanaf zijn zestiende blind was. Als klassieke musici zijn we zo gewoon geraakt aan een partituur dat het een fijne uitdaging is om dat los te kunnen laten. Het is een manier om andere werelden te ontdekken. Dat is misschien wel de belangrijkste les die Moondog ons kan leren. We leven in een wereld waar je als muzikant zo snel getypecast wordt. Terwijl hij net niet in een hokje te plaatsen is. Ik hoop dat ook wij die dwangbuizen kunnen vermijden.”

Moondog wordt op 29/11 in Flagey geëerd met een resem activiteiten., waaronder een double bill van Brussels Philharmonic en Ill Considered, flagey.be