De Londense slagwerker Tom Skinner brak de voorbije jaren door met het jazzcombo Sons of Kemet en het indierocktrio The Smile. Naar Brussel komt hij met zijn soloproject 'Voices of Bishara'.
Tom Skinner komt solo naar Flagey: ‘De wereld kan goed nieuws gebruiken’
Geen drummer is drukker dan Tom Skinner. De Britse slagwerker deed het coronaproject The Smile samen met Radiohead-spilfiguren Thom Yorke en Jonny Greenwood de voorbije jaren uitgroeien tot een van de spannendste rockbands van het moment. Na het bloedmooie Wall of eyes kondigde de groep zonet zijn tweede album van het jaar aan. Daarnaast beroerde hij de drumvellen bij onder meer Alabaster DePlume, Beth Orton, Floating Points en het intussen ter ziele gegane Sons of Kemet, het zinderende jazzcombo rond de Londense saxgod Shabaka Hutchings.
“Ik vond het altijd comfortabel om mij te verbergen achter een alias, maar ik voelde dat het tijd was om dat achter mij te laten"
Twee jaar terug voegde Skinner daar met Voices of Bishara zijn eerste album onder zijn eigen naam aan toe. “Ik vond het altijd comfortabel om mij te verbergen achter een alias,” zegt de Londense drummer via Zoom. “Ik had ooit een project dat Hello Skinny heette, maar ik voelde dat het tijd was om dat achter mij te laten en de volgende stap te zetten. Muziek uitbrengen onder mijn eigen naam geeft me het gevoel dat ik totale vrijheid heb om te doen wat ik wil.”
Die vrijheid duwde Skinner op Voices of Bishara richting broeierige freejazz, de muziek die hem als grunge- en metalliefhebbende tiener halfweg de jaren 1990 van zijn sokken had geblazen. “Ik luisterde naar The shape of jazz to come van Ornette Coleman en mijn leven was op slag anders,” vertelt hij.
Dat Skinner dit jaar Voices of Bishara live at “mu” uitbracht, is symbolisch: de Londense club “mu” verwijst naar de gelijknamige plaat van de Amerikaanse spirituele jazztrompettist Don Cherry, nog zo'n gamechanger voor Skinner. “Daar was het mij niet om te doen, al is alles wat ik doe in se een eresaluut aan Don Cherry. (Lacht) Ik wilde ook niet per se een live-album uitbrengen, maar toen ik de opnames hoorde, vond ik dat de groep in die livesetting beter tot zijn recht kwam.”
In die band zitten onder meer de saxofoniste Chelsea Carmichael en de cellist Kareem Dayes (die in Brussel vervangen wordt door Francesca Ter-Berg). Cello speelt een voorname rol op Voices of Bishara, waarvan de titel verwijst naar het label waarop de Amerikaanse cellist Adbul Wadud in 1977 zijn enige soloplaat By myself uitbracht. “Dat album was heel belangrijk voor mij tijdens de lockdowns. Het is heel intiem, direct, meeslepend. Bishara is een Arabisch woord dat 'goed nieuws' betekent. Iets wat de wereld toen kon, en vandaag nog steeds kan gebruiken.”
Lees meer over: Elsene , Muziek , Podium , tom skinner , Voices of Bishara , drummer
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.