Boek: 'Micro, Contact, Strings & Things' van Margarita Production

Het Brusselse Margarita Production blaast tien kaarsjes uit en viert dat met het boek Micro, contact, strings & things. In 75 producties overziet deze uitgave met poëtische allure twee lustra hard werken van het 'alternatieve managementbureau'.

In het najaar van 2003 had Margarita, destijds van thuis uit gerund door Valérie Wolters en Agnès Quackels, een eerste hit met Project 1 (the bacterial tour) van het collectief Poni. Deze performance, die een alternatief concert aan rituele handelingen en hyperactieve gestes reeg, was een energieke kopstoot die de begindagen van de rock-'n-roll opriep. De 'voorstelling' scoorde niet alleen in Brussel maar ook daarbuiten, tot in Parijs, Amsterdam, Wenen en Reykjavik toe. Zo bewees Margarita dat het onconventionele maar potentiële kunstenaars in mooie banen kon leiden.

Ondertussen bracht hun noeste arbeid - van communicatie over (pre)productie en financieel advies tot tourmanagement - maar liefst 75 producties op. Hans Bryssinck, Manah Depauw, Alix Eynaudi, Kate McIntosh, Bernard Van Eeghem en Benjamin Verdonck zijn slechts enkele namen die tot de Margarita-stal behoren.

Ook de producties van tientallen anderen staan in omgekeerde chronologische volgorde opgelijst in het boek Micro, contact, strings & things. Het onderdeeltje 'Archive', rode inkt op roze pagina's, blikt met werkbeschrijvingen, credits en affichebeelden terug. 'Showcase', het hart van het boek, gaat met toernota's en snapshots, persoonlijke memoires van de kunstenaars en essays verder in op enkele succesproducties.

Tot zover het verleden. Dit boek wil vooral aantonen hoe Margarita functioneert. Zo gaat het luik 'True story' in op het wel en wee van de organisatie, terwijl in 'Carte blanche' de kunstenaars vrijuit aan de slag gaan met collages, foto's van installaties, tekeningen en tekst. Het deel 'Live dialogues' biedt gesprekken tussen twee kunstenaars. Ook die zijn allesbehalve klassiek. Manah Depauw en Ann Van de Vyvere stellen vragen aan elkaar als "Als je een stuk afval zou zijn, de welke en waarom?" of "Si tu étais une peinture ?" Het boek is grotendeels in het Engels geschreven, maar switcht, soms in het midden van een tekst, naar Nederlands of Frans.

Met zijn design van Überknackig, dat tegelijk chic is én cheap - die kaft van glitterschuurpapier! - heeft deze publicatie veel weg van een 'poëzieboek', dat vriendschapsboekje dat we op de schoolbanken aan elkaar doorgaven. En dat past ook: boven alles blijft Margarita een klas bevolkt door bevriende kunstenaars.