Sint-Joost in cijfers

Burgemeester Jean Demannez (PS) hoort het niet graag, maar Sint-Joost blijft de armste gemeente van het land. Dat vertaalt zich ook in de toename van het aantal leefloners: plus 38 procent in vijf jaar tijd, dat is bovengemiddeld, maar nog altijd minder fors dan in Ganshoren (plus 89 procent), Sint-Agatha-Berchem, Schaarbeek, Vorst of Anderlecht.

Burgemeester Jean Demannez (PS) hoort het niet graag, maar Sint-Joost blijft de armste gemeente van het land. Dat vertaalt zich ook in de toename van het aantal leefloners: plus 38 procent in vijf jaar tijd, dat is bovengemiddeld, maar nog altijd minder fors dan in Ganshoren (plus 89 procent), Sint-Agatha-Berchem, Schaarbeek, Vorst of Anderlecht.

De armoede kan ook afgemeten worden aan de opbrengst van de opcentiemen op de personen­belasting. In Sint-Joost bedraagt die 88 euro per inwoner, in Watermaal-Bosvoorde 354. Tussen 2006 en 2010 zijn de inkomsten jaarlijks met 3,94 procent toegenomen; dat is minder dan het gewestelijk gemiddelde van 4,5 procent. Ter vergelijking: ook Sint-Gillis is arm, maar daar stijgen de inkomsten jaarlijks wel met 7,32 procent.

Een arme bevolking staat echter niet gelijk aan een arme overheid. Per inwoner heeft Sint-Joost jaarlijks 705 euro inkomsten uit opcentiemen op de onroerende voorheffing. Dat is ver boven het gewestelijke gemiddelde van 452 euro.

Het schepencollege verkiest de titel 'jongste gemeente van het land', maar even belangrijk is de bevolkingstoename: tussen 2006 en 2011 nam de bevolking met 16,1 procent toe. Ter vergelijking: in Watermaal-Bosvoorde steeg de bevolking maar met 0,8 procent - nulgroei, zeg maar. Het personeelsbestand in Sint-Joost is met ruim 12 procent toegenomen, minder dan de bevolkingstoename.