#82 Radio Radzinski met Tom De Sutter: over de doodschop op Wasyl, Ariël Jacobs en bh's

Op 30 augustus 2009 bereikt de rivaliteit tussen Anderlecht en Standard een absoluut hoogtepunt, of moeten we zeggen triest dieptepunt. In een beladen wedstrijd breekt Axel Witsel met een doodschop het been van de paars-witte cultheld Marcin Wasilewski. Coach Ariël Jacobs laat Tom De Sutter in minuut 33 invallen voor de doormidden getrapte Wasyl. 'Sinds die dag kleeft er aan Axel Witsel een imago van vuile klootzak. En ik moet toegeven dat ik het zelf ook nog altijd moeilijk heb om dat beeld los te laten.'

Tom De Sutter is een zondagskind. En dat mag je voor een keer letterlijk nemen. Want de Gentenaar schippert in zijn jeugd op de zevende dag tussen de lokalen van de Chiro en het voetbalveld. Maar uiteindelijk wint koning voetbal het pleit. De Sutter trekt op 16-jarige leeftijd naar Club Brugge. Rein, Pico en Godfried vinden dat een vreemde keuze voor iemand die dan al veel sympathie heeft voor Anderlecht.

En die kan hij ook niet wegsteken. Zo durft hij het aan om op de bank eens een paars-witte sjaal te dragen onder zijn blauw-zwarte traingingsvest. "Ik heb die ook eens bovengehaald wanneer de scheidsrechter in een match tegen Anderlecht onterecht een strafschop tegen hen had gefloten. Dat was niet zo slim en dat heeft een steward mij toen ook meteen duidelijk gemaakt," vertelt hij al lachend.

Bromance met Stijn De Smet en bh's zoeken op de zeedijk

Het voorval zit er voor niets tussen, maar doorbreken bij Club Brugge lukt niet. De Sutter komt terecht in de derde klasse bij KM Torhout. Zijn voetbalcarrière op het hoogste niveau hangt aan een zijden draadje, tot Cercle Brugge hem in 2006 een reddingsboei toewerpt. Vooral in het tweede seizoen onder trainer Glen De Boeck groeit de spits uit tot een van de revelaties van onze competitie. Samen met partner in crime Stijn De Smet speelt groen-zwart iedereen van het kastje naar de muur.

Cercle eindigt dat seizoen uiteindelijk op een knappe vierde plaats. En dan mag je het al eens gaan uitleggen in een tv-studio. Zowel De Sutter als De Smet worden uitgenodigd in het programma 'De Laatste Show' met Frieda Van Wijck. Maar tot een echt vlot gesprek komt het niet. Zelfs wanneer Van Wijck een verhaal oprakelt over bh's verzamelen op de zeedijk als teambuildingsactiviteit, blijft het allemaal redelijk gênant. Oordeel hieronder vooral zelf.

Testwedstrijden = vechtwedstrijden en de horrortackle op Wasyl

De goede prestaties van De Sutter worden niet alleen opgemerkt door de redactie van 'De Laatste Show'. In 2009 trekt Anderlecht aan zijn mouw en tekent hij een contract voor 4,5 jaar in het Astridpark. Het is voor De Sutter het begin van een bewogen periode met een paar hoge pieken, maar vooral diepe dalen. De testwedstrijden tegen Standard voor de landstitel, in zijn eerste seizoen nota bene, zijn daar een goed voorbeeld van.

"Dat was toch wel heel speciaal. Je staat op het punt om landskampioen te worden, maar door een gemiste penalty van Bryan Ruiz met AA Gent tegen Standard komen er testwedstrijden. Die hadden eigenlijk nog maar weinig met voetbal te maken. Ik herinner mij dat doelman Sinan Bolat op een bepaald moment Mbark Boussoufa bijna knock-out sloeg. Het waren echte vechtwedstrijden die mij jammer genoeg geen eerste titel hebben opgeleverd."

En dan moet het absolute dieptepunt nog komen. De rivaliteit tussen Standard en Anderlecht groeit naar een ongekende hoogte op 30 augustus 2009. Dan staan beide ploegen aan het begin van een nieuw seizoen opnieuw tegenover elkaar in het Constant Vanden Stockstadion. In minuut 32 slaat het noodlot toe wanneer Axel Witsel met een horrortackle Marcin Wasilewski onder de graszoden trapt. Resultaat: een open beenbreuk en een maandenlange revalidatie voor de Pool. Coach Ariël Jacobs wisselt hem voor...Tom De Sutter.

"Ik herinner mij normaal gezien heel veel van de wedstrijden die ik heb gespeeld. Maar die match is voor mij echt een grote waas. Sinds die dag kleeft er aan Axel Witsel een imago van vuile klootzak. En ik moet toegeven dat ik het zelf ook nog altijd moeilijk heb om dat beeld los te laten. Als je tijdens de rust een beer als Wasyl hoort kermen van de pijn, dan weet je dat die eigenlijk zo goed als ondraaglijk moet zijn."

Slechte band met Jacobs en lofzang voor Biglia

Ondanks het verlies van Wasilewski wordt Anderlecht dat seizoen toch voor de 30ste keer landskampioen. Maar De Sutter heeft niet het gevoel dat hij daar veel aan heeft bijgedragen. "Ik had niet zo'n goede band met coach Ariël Jacobs. Hij geloofde niet echt in mij en vertelde mij ook niet wat er moest verbeteren. Eigenlijk heb ik vooral een groot aandeel in de titel in 2013 onder John Van den Brom. Zonder hem was ik waarschijnlijk sneller bij Anderlecht vertrokken."

De moeilijke relatie met Jacobs staat in schril contrast met de vriendschap met Lucas Biglia. "Hij is met voorsprong de beste speler waarmee ik ooit heb samengespeeld. Hij was niet zo sterk en scoorde ook niet zoveel, waardoor hij vaak de kritiek kreeg dat hij zijn statistieken moest opvijzelen. Maar hij kon het spel minstens twee keer zo goed lezen als de rest."

Gekke Aad De Mos, garnaalkroketten van Je m'en Fish en duotickets voor de Futures

Verder in de aflevering schotelen we De Sutter nog een fragmentje voor van Aad De Mos uit Voetbal International. Daarin lacht René Van der Gijp met de manier waarop die De Sutter begroet in een reportage over de Nederlandse coach van Sporza.

Ook de carnavalsoutfit van Pico en het 'Crybaby-filmpje' van Wesley Hoedt komen nog aan bod, net zoals de trouwfelicitaties van Ruud Vormer voor Rein. Eindigen doen we met een prijsvraag voor twee garnaalkroketten bij Je m'en Fish in Gent. En we geven ook nog vijf duotickets weg voor de derby van de Futures dit weekend tegen RWDM. Muzikaal sluiten we af met 'Vuurwerk' van Camille.