Afrika Cup beroert de gemoederen, ook in Brussel

De Afrikaanse Brusselaars vieren feest. De Afrika Cup is een maand lang hét gespreksonderwerp in alle huishoudens. "Voetbal brengt het Afrikaanse volk samen. Vergelijk het met een mis­viering." Dat de Togolese nationale ploeg beschoten werd, wierp wel een flinke schaduw op het kampioenschap.

"Voetbal is voor de Afrikaan een koningssport," zegt Hugues Seumo (35), een Brusselse Kameroener die meewerkt aan de nieuwssite camer.be. "Voetbal brengt het volk samen, een beetje zoals een mis. Een unieke kans voor de Afrikanen om hun problemen te vergeten."

Vorige woensdag was de Ukkelse taverne Au Petit Coq een verzamelplaats voor de Brusselse Kameroeners. Een tiental mannen had er afgesproken om er samen Kameroen tegen Gabon op groot scherm te volgen. In hun typisch Afrikaans-Frans gaven de aanwezige supporters commentaar en uitten ze hun ongenoegen: Kameroen verloor met 0-1. Ontgoocheling alom, maar ach, het was maar de eerste wedstrijd van het toernooi.

Achteraf werd er duchtig nagepraat. "Als we winnen, dan vloeit de drank. Dan zul je ook mensen met vlaggen op de auto's zien rondrijden. Maar als we verliezen, dan heerst er stilte. We beschuldigen iedereen. Als één speler iets slechts gedaan heeft, dan zitten we op zijn kap. Dan barsten al die zogezegde trainers los. Dat is eigenlijk zoals bij de Europese supporters."

Rondrijdende en -toeterende Kameroeners zijn er die avond niet. "In 2008 stonden we in de finale tegen Egypte. Voor de wedstrijd stonden voor al de cafés auto's met Kameroense vlaggen en boodschappen. Toen we verloren, hebben ze meteen de vlaggen en de boodschappen weggestoken. Dat vond ik frappant. Ik vroeg me af waarom Afrikanen alleen supporteren bij een overwinning."

Zagende vrouwen
Bij de duizenden Afrikanen in de hoofdstad is de maand januari nu al volgeboekt. "De Afrika Cup lééft in Brussel," vervolgt Seumo, "bij mannen en vrouwen."

"Naar de Afrika Cup mogen is de droom van elke Afrikaanse staat. Als Kameroener willen we niet informeren naar de score, nee, we willen de wedstrijd live zien. Dat geldt voor alle Afrikanen."

De Brusselse Afrikanen volgen hun natio­nale ploegen op de voet. Sommigen reisden zelfs naar Angola om de Afrika Cup live mee te maken. De chartervlucht, die uit Frankrijk vertrok, kost zowat 1.300 euro en is dus alleen weggelegd voor de happy few .

Onder de aanwezige supporters in de Ukkelse taverne waren niet alleen Kameroeners. Een Congolese toeschouwer kon objectief naar de voetbalwedstrijd kijken: "Congo neemt niet deel aan de Afrika Cup." Maar ook hij is een maandlang supporter. "Nu zagen onze vrouwen niet. Ze weten dat het Afrika Cup is, en één maand lang laten ze ons met rust. En als hun nationale ploeg de halve finales halen, dan komen de vrouwen meekijken."

De eerste wedstrijd van de dag wordt al om vijf uur gespeeld. Door dat vroege aanvangsuur moeten sommigen zich reppen om op café te zitten. "Na het werk haast ik me om de wedstrijd te kunnen zien," vervolgt de Congolees. "Ik kijk hier al lang van tevoren naar uit. Ik heb mijn rooster al tot 31 januari geprogrammeerd. Mijn baas weet dat. Ik doe veel toe­gevingen, deze maand moet hij dat doen."

Voor de aanvang van het toernooi werd de Togolese nationale ploeg beschoten door het 'bevrijdingsfront' FLEC, dat streeft voor de onafhankelijkheid van de Angolese regio Cabinda. Een smet op het toernooi. "Natuurlijk vinden alle Afrikanen dit een heel spijtige zaak," besluit
Seumo. "Deze mannen gaan gewoon voetballen, ze zijn niet betrokken bij die politieke boodschappen. Dit is echt verwerpelijk."

:: Afrika Cup, nog tot en met 31 januari