Anderlecht komt ook niet voorbij tiental KV Mechelen

Het Anderlecht van trainer-speler Vincent Kompany wacht nog altijd op de eerste zege van het seizoen. Ondanks een overtalsituatie die de hele tweede helft duurde, bleef het bij 0-0.

Het idee is mooi. Het idee blijft mooi. Vincent Kompany wil Anderlecht laten spelen als Manchester City. Anderlecht moet balbezit hebben, combineren, domineren en gevaarlijk worden. En winnen natuurlijk, dat ook.

En, eerlijk is eerlijk, al die zaken deden zijn spelers vrijdagavond tegen bekerwinnaar KV Mechelen. De bal was in bezit van de thuisploeg, die combineerde tot het er bijna letterlijk bij neerviel. Anderlecht domineerde ook, want Mechelen kon amper een kans creëren. Gevaarlijk worden; ook dat lukte de thuisploeg.

Maar scoren, dat bleek een ander verhaal. Zelfs tegen een ploeg die een helft lang met tien speelde.

Verschroeiende start

Anderlecht begon zoals tegen KV Oostende en Excelsior Moeskroen: enthousiast. Met Samir Nasri voor het eerst in de basis (hij droeg meteen de aanvoerdersband) en debutant Killian Sardella op de rechtsbackpositie overrompelden de Brusselaars Malinwa in het eerste kwartier. Jeremy Doku was een plaag voor Mechelen-back Lucas Bijker. Keer op keer was de kleine dribbelaar hem te snel af.

De meest spectaculaire Doku-demarrage kwam er al na 8 minuten, toen hij niet alleen Bijker maar nog twee andere Mechelaars in de wind zette met twee baltoetsen. Zijn lage voorzet was scherp, maar kon door Jules Van Cleemput nog net voor de bij de tweede paal inglijdende Francis Amuzu worden weggewerkt.

Daarvoor had Doku zelf ook al een bal net over het doel gejaagd, na een succesvolle dribbel. Een lage voorzet kon door Pieter Gerkens - hij stond opnieuw in de spits omdat de nieuwe aanwinst Kemar Roofe nog last heeft van een enkelblessure die hij in Leeds opliep – niet op doel geschoten worden. De hoekschop van Michel Vlap die door Philippe Sandler bij de eerste paal werd verlengd, kon door Gerkens ook niet in doel gewerkt worden. Hij kwam een teen tekort.

Dat gebeurde allemaal nog in de eerste tien minuten. In minuut 17 was Vlap nog gevaarlijk met een knap schot van net buiten het strafschopgebied. De gekrulde bal zocht de verre rechterhoek, maar kon door Mechelen-doelman Yannick Thoelen nog net uit doel getikt worden.

Thoelen te laat

Ook daarna bleef de thuisploeg aan het commando, maar dat leidde niet meer tot kansen. Mechelen leek de eerste storm overleefd te hebben, zoals ook Moeskroen afgelopen week daarin slaagde. De ploeg van Kompany zakte net als tijdens de eerste twee competitieduels wat weg. Mechelen kon echter nooit gevaarlijk worden, tot op slag van rust spits William Togui een voorzet over schoot.

De lange bal van Anderlecht die daarop volgde, wekte het Lotto Park weer tot leven, want Mechelen-goalie Thoelen was te laat bij de bal en legde de doorgebroken Doku neer. De doelman kreeg rood en hielp Anderlecht aan een mentale boost op slag van rust. De vrije trap van Vlap die volgde scheerde net over het doel.

Wachten tot minuut 80

Maar waar T1 Simon Davies na rust wellicht uitging van een ‘walk in the Astridpark’, bleef Mechelen ook in de tweede helft prima op de been. Anderlecht had de bal en kon dreigen, zelfs tot in de 16, maar doelkansen bleven schaars.

Amuzu en Doku slaagden er nog amper in hun man te passeren en wanneer dat wel het geval was, werden de voorzetten eenvoudig weggewerkt. De batterijtjes van de twee vleugelflitsers lijken leeg na een uur voetballen. Vlap kon enkele keren gevaarlijk infiltreren, maar was ongelukkig in zijn balaannames. Mechelen hield het veld ongelooflijk klein.

Pas tien minuten voor tijd leken de Mechelaars de vermoeidheid te voelen. Plotseling was Anderlecht drie keer enorm gevaarlijk. Kiese Thelin, ingevallen voor Gerkens, frommelde zich voorbij de Mechelse defensie, maar stuitte op Bouzian, die voor de weggestuurde Thoelen was ingevallen. Een minuut later schoot Peter Zulj van afstand net naast. En de grootste kans was voor Vlap, die door Kompany knap werd vrijgespeeld, maar van dichtbij over schoot.

De minuten kabbelden voort. Bouzian bleef tijdrekken en het Anderlecht wist zich er niet meer doorheen te voetballen. Kompany kreeg nog de kopkans van de bevrijding, maar miste. Ook vanavond was de eerste competitiezege als speler-coach hem niet gegund.

Het publiek liet het niet aan het hart komen. Dat bleef zingen tot de laatste minuut en beloonde de ploeg met een groot applaus na afloop. Met dat krediet van Kompany zit het voorlopig nog goed dus. Misschien ook omdat hij tegen Mechelen bewees veruit de beste speler van de Jupiler Pro League te zijn. Al zal de trainer Kompany ook graag eens beloond worden met meer dan alleen applaus van zijn eigen supporters.