Georges Grün is een jongen uit Schaarbeek die zich langzaam naar de Europese top voetbalde, maar altijd zijn bescheiden zelf bleef. Wanneer de Rode Duivels belangrijke doelpunten maakten, was hij als aanvallend ingestelde verdediger opvallend vaak in de buurt.
Brusselse duivels (7): Georges Grün
Grün scoorde al meteen in zijn debuutmatch voor de Rode Duivels op het EK ‘84 in Frankrijk. Dat toernooi eindigde voor de Belgen in mineur na nederlagen tegen Frankrijk (5-0) en Denemarken (3-2), maar was uitstekend begonnen met de wedstrijd tegen Joegoslavië. Het was op de hoekschop van Enzo Scifo dat Grün de 2-0 eindstand binnenkopte. Binnenkoppen deed Grün een jaar later natuurlijk nog eens in de beroemde wedstrijd in de Kuip tegen Nederland. Het beslissende uitdoelpunt dat doelman Hans Van Breukelen aan de grond nagelde was niet alleen om geel van te worden (dixit Rik De Saedeleer), het volgde ook op een oneindige reeks door Grün gewonnen kopduels die de boomlange Nederlander John Van Loen, zijn rechtstreekse tegenstander, degradeerden tot een falende debutant.
Het toppunt is dat Grün van zichzelf vond dat hij niet zo’n goede kopper was. Hij speelde dan ook liever op de rechtsachterpositie dan in het centrum van de verdediging, waar de spelers met het sterkste kopspel meestal geposteerd werden. Zolang Eric Gerets Rode Duivel bleef, kon Grün die rechtsbackpositie niet claimen, maar hij speelde toch redelijk veel. Op het WK 1986 stond hij alleen in de wedstrijd tegen Mexico niet op het veld. Op het WK 1990 speelde hij tegen Uruguay en tegen Engeland, en op de World Cup in Amerika in 1994 was Grün zelfs kapitein.
Op die World Cup liet Grün zich al een eerste keer opmerken in de met 1-0 gewonnen openingswedstrijd tegen Marokko, waarin hij een gele kaart kreeg. In de tweede wedstrijd, tegen Nederland, was het niet toevallig opnieuw Grün die de hoekschop van Marc Degryse doorkopte tot bij doelpuntenmaker Philippe Albert. In de derde groepswedstrijd tegen Saoedi-Arabië werd Grün door bondscoach Paul Van Himst aan de kant gelaten. Een tweede gele kaart zou namelijk betekenen dat de kapitein er in de achtste finale niet bij zou zijn. Door een 1-0 nederlaag eindigde België pas derde in de groep en moest het in de volgende ronde tegen de Duitse groepwinnaar in plaats van tegen de Ieren of de Zweden. Toch scoorde Grün tegen Duitsland opnieuw een knap doelpunt, dat helaas werd afgekeurd door de corrupte Zwitserse scheidsrechter Kurt Röthlisberger. België verloor met 3-2 nadat ook Klinsmann en Albert nog eens hadden gescoord en een strafschopfout op Josip Weber niet werd gefloten.
Met zijn club Anderlecht won Georges Grün vier kampioenschappen en twee bekers. Tussenin speelde hij ook vier seizoenen voor AC Parma, waarmee hij één keer de Italiaanse beker en één keer de Europese Beker der bekerwinnaars won. Uiteindelijk speelde hij vier Europese finales, en kwam hij 77 keer uit voor de Rode Duivels, waarvan hij vijf jaar lang de kapitein was. Vandaag is Grün nog regelmatig op het scherm te zien als voetbalpresentator bij Club RTL. De beau garçon ziet er eigenlijk nog altijd hetzelfde uit.
Lees meer over: Sport
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.