Charly Chapelle terug bij 'zijn' White Star Woluwe

Charly Chapelle (57) is aan zijn negende jaar bezig als trainer van White Star Woluwe. De man die het trainersvak leerde van Raymond Goethals en Tomislav Ivic, leek vergroeid met de club - tot twee bestuursleden een paar weken geleden voor zijn ontslag zorgden. Maar kijk, Chapelle zit al terug op de bank.

Acht jaar lang was Charly Chapelle niet weg te denken uit White Star Woluwe, maar de afgelopen weken belandde hij in een hel. "Sinds de eindronde van vorig jaar, waarin we thuis met 1-4 verloren van Aalst, kreeg ik van verschillende bestuursleden verwijten naar mijn hoofd," vertelt Chapelle. "We hadden toen heel wat geblesseerden, maar we hébben natuurlijk ook slecht gespeeld. Sommige bestuurders waren overtuigd dat we een ploeg hadden om mee te promoveren, maar die koop je niet, daar moet je aan bouwen."

Dit seizoen voelde Chapelle dat hij ineens niets meer goed kon doen. Sommige bestuurders verweten hem nog altijd dat ze niet naar tweede klasse gepromoveerd waren, en ze oefenden forse druk uit op voorzitter Michel Farin. "De voorzitter is dan doorgeslagen. Die bestuurslui wilden dat ik vertrok, ik weet niet waarom. Ze hebben nooit met mij gepraat, en dat zal ook niet gebeuren. Het zijn misschien wel goede zakenlui, maar van voetbal kennen ze niets. Toen ze hun kans schoon zagen, hebben ze een andere trainer (Casimir Jagiello, TS) voorgesteld. De voorzitter heeft mij dan op een zondagavond gebeld om mij te ontslaan. Zo bedank je iemand niet voor al die jaren, dan zeg je het hem ten minste in zijn gezicht. Het was moeilijk, en het deed echt pijn. Na 32 jaar op de bank ineens in je zetel moeten blijven zitten... De voorzitter heeft zich ondertussen wel geëx­cuseerd."

Twee wedstrijden
De opvolger van Chapelle bleef maar twee wedstrijden aan het roer en behaalde daarin geen enkel punt. Vijftien dagen na het ontslag van Chapelle besefte voorzitter Farin dat zijn club op sterven lag en vroeg hij zijn ex-trainer om terug te keren. Die vroeg een week bedenktijd. "Ik heb met mijn assistent en mijn spelers gepraat, die mij echt terug wilden. Ik heb naar mijn hart geluisterd, mijn fierheid opzijgezet en ik ben teruggekomen. Dat is natuurlijk niet gemakkelijk. Ik heb alles te verliezen en niks te winnen, maar ik ben gelukkig."

De bestuurders die dwarslagen, zijn ondertussen vertrokken en White Star Woluwe pakt opnieuw punten na een slecht competitiebegin. Het voetbal dat de ploeg brengt, is nog altijd niet wat Chapelle wil, maar hij denkt dat ze er wel komen.

Anderlecht
Charly Chapelle is een echt Zinneke. In Brussel geboren, uit een Vlaamse moeder en een Waalse vader. In zijn jonge jaren speelde hij onder andere in de provinciale afdelingen en bij de reserven van een vierdeklasser. Zijn eerste ervaring met het topvoetbal had hij bij RSC Anderlecht. "Ik ben van 1976 tot 1988 dokter geweest bij Anderlecht," aldus Chapelle. "Het was de periode van onder anderen Rensenbrink, Haan en Vercauteren. Ik verzorgde de spelers en begeleidde hen tijdens hun wedstrijden, ook Europees. Ik heb er mooie momenten beleefd, zoals de winst in de Europabeker tegen Austria Wenen in Parijs."

Na twaalf jaar Anderlecht trok Chapelle naar RJ Wavre, waar hij ook dokter was en de junioren trainde. Hij nam er ook vier maanden het roer over als trainer van de eerste ploeg en redde ze van een degradatie naar vierde klasse. "Tien jaar ben ik er gebleven, toen werd het RWDM. Ik ben er achtereenvolgens physical trainer van de B- en de A-kern geweest. Ik heb er met een fantastische ploeg gewerkt, maar amper twee jaar na mijn aanstelling ging de club failliet. Mijn volgende club was White Star Woluwe, die toen nog uitkwam in tweede provinciale. Heel wat mensen verklaarden mij zot dat ik in een lagere klasse ging trainen, maar ondertussen heb ik er toch een mooi parcours afgelegd."

Visitekaartje
Chapelle speelde met White Star één jaar in tweede provinciale. Na twee jaar in eerste provinciale promoveerde de club naar vierde klasse en een jaar later gingen ze naar derde klasse. Daar spelen ze nu al drie jaar, en ze hebben al twee keer de eindronde gehaald. (In de eindronde spelen de periodekampioenen voor de promotie naar een hogere klasse.)

"Dat is toch een mooi visitekaartje voor mij en de club. We mogen zeggen dat we mooi werk hebben geleverd. We zijn gestegen omdat we een mooie ploeg hadden, en ik denk dat ik ook wel een goede training kan geven. Er zijn zeker en vast betere trainers dan ik, maar je stijgt ook weer niet zomaar naar derde klasse. Als een trainer niets bijbrengt, dan blijft hij niet zo lang."

Toen Chapelle bij White Star Woluwe begon, had hij nog geen opleiding gehad als trainer, maar hij is altijd gepassioneerd geweest door alles wat met tactiek te maken heeft. Met trainers als Goethals, Ivic, Van Himst en Haan op de bank zitten was een goede leerschool. "Ik heb veel opgestoken van al die Anderlechtse trainers. Ik ging ook altijd naar de theorielessen. Daar steek je veel van op. Bij White Star ben ik trainerslessen gaan volgen, en nu heb ik mijn Uefa A-diploma, dat goed is om trainer te zijn in tweede en derde klasse. Voor mijn pro licence-diploma (nodig om in eerste klasse te mogen trainen, TS) heb ik nog geen tijd gehad."

"Ik werk al 32 jaar als sportdokter, ik heb het heel druk met mijn praktijk. Ik begin mijn dagen regelmatig om zeven uur 's morgens en ik kom thuis rond tien uur. Met de ploeg hebben we wekelijks drie à vier trainingen, en de zeven professionele spelers van de club krijgen ook soms 's morgens nog een training. Als dokter verzorg ik de spelers ook nog."

In zijn praktijk krijgt Chapelle zowel amateurs als professionele sporters over de vloer. Soms heeft hij ook voetballers als klant, zelfs van ploegen uit dezelfde reeks. Natuurlijk met de goedkeuring van hun trainers. "Mijn grootste plezier is dat ik een speler kan klaarstomen die de volgende wedstrijd tegen ons moet spelen. Dan ben ik trots. Dat is het verschil maken tussen mijn praktijk en mijn trainerschap. Ik heb dat altijd gedaan."

Kwart voor vijf
Charly Chapelle weet niet wat de toekomst hem brengt. De laatste weken hebben bewezen dat het leven vol verrassingen zit. Misschien schrijft hij wel een boek. "Ik zal niet heel mijn leven trainer blijven. Misschien word ik wel technisch of sportief directeur, en dan hopelijk bij White Star. Als ik een boek schrijf, dan zou de titel vast en zeker Kwart voor vijf zijn. Want om kwart voor vijf, dan is de wedstrijd gedaan en hoor je al de trainers zeggen wat er had moeten gebeuren. Maar om drie uur, als de wedstrijd moet beginnen, dan hoor je niemand."