Drie stadsderby's in één maand tijd: 'En Union kan die zomaar allemaal winnen'

Tijdens de wintermercato haalde BRUZZ Guy Dermul (RWDM), Reinout Vander Hulst (Anderlecht), en Kevin Ruelens en Felix Demeester (Union) binnen als nieuwe columnisten die alternerend over hun Brussels cluppie zullen schrijven. Een kennismakingsgesprek. “Union kan de drie stadsderby's komende maand zomaar winnen.”

Januari is de maand van de stadsderby's. Met Union-Anderlecht (de 17de) voor de Beker, en Anderlecht-Union en Union-­RWDM (respectievelijk 28 en 31 januari) voor de reguliere competitie. Sowieso belooft de tweede seizoenshelft spannend te worden met een mogelijke titelstrijd tussen Anderlecht en Union, en RWDM dat worstelt tegen de degradatie nu het sinds dit seizoen weer in eerste klasse voetbalt. Een unieke situatie, die heel Brussel in de ban houdt, ook niet-voetbalfans. Daarom verschijnt vanaf volgende week in het BRUZZ magazine een vaste column die afwisselend een unieke inkijk biedt in het wel en wee van de traditieclubs uit de drie buurgemeenten. Neergepend door voetballiefhebbers, -kenners en -waarnemers Reinout Vander Hulst (Anderlecht en Radio Radzinski-medewerker), het duo Kevin Ruelens en Felix Demeester (Union), en Guy Dermul (RWDM).

Wat is jullie persoonlijke geschiedenis met de club?
Kevin Ruelens: Ik ben opgegroeid in een Anderlecht-gezin, met zelfs een abonnement op mijn twaalfde. Maar op de unief ben ik eens met vrienden mee gaan kijken toen Union in tweede klasse in het Koning Boudewijnstadion speelde. Dat waren zeker niet de gloriejaren, maar een ticket kostte vijf euro en je zat met twee- à driehonderd man in één vak van dat grote stadion. Dat was heel leuk, en je moest nog niet zo lang in de rij staan om een pint te kunnen kopen zoals nu.

Reinout Vander Hulst: Mijn vader was Standard-supporter, maar mijn grootvader was voor Anderlecht en vertelde verhalen over Pelé die daar met Santos kwam spelen. Mijn eigen eerste herinnering dateert uit mijn kinderjaren, met de Champions League campagne van 2000-2001 met Koller en Radzinski. Vanaf 2003-2004, met spelers als Wilhelmsson, Kompany en Aruna, werd het concreter en ging ik ook voor het eerst naar het stadion. Ik weet nog dat het koud was toen ik door het park liep; en toen ik via de betonnen trapstructuren ineens op de tribunes kwam, kreeg ik het gevoel dat iedereen naar mij keek. Dat gevoel in het centrum van de belangstelling te staan – ik ervaar dat nog steeds soms in het Anderlechtstadion.

Guy Dermul: De eerste keer dat ik daadwerkelijk een abonnement nam, was toen de club onder de naam FC Brussels kampioen speelde in tweede en naar eerste ging. In mijn heimat was ik Beringen-supporter, maar ik wilde in mijn thuisstad Brussel graag eersteklassevoetbal zien en had vroeger al een boon voor RWDM: in de glorietijd van L'Ecluse maar ook daarna onder trainer René Vandereycken, die nochtans door velen werd verafschuwd. Het rood-zwart van Beringen was het rood-zwart van Daring Molenbeek, en Beringen zat ook altijd in de underdogpositie waar ik altijd sympathie voor heb gehad. Ook als theatermaker trouwens.

Om nog even in nostalgie te blijven hangen. Welke speler geldt voor jullie als absoluut clubicoon?
Dermul: De Boskampen en de Teugelsen heb ik natuurlijk niet in het Daringstadion beleefd. Als het gaat over FC Brussels en het latere RWDM dan heb je Igor De Camargo die nu assistent is, of een wat vergeten speler als Ibrahim Kargbo. Hij was een fantastische en sierlijke speler, bovendien een beer van een centrale verdediger die ook nog eens kon uitvoetballen – tegenwoordig een zeldzaamheid. Maar een echt clubicoon is Alan Haydock. Niet de briljantste speler, maar wel één met de typische Molenbeekse vechtersmentaliteit. Hij begon als jeugdspeler en speelde uiteindelijk jaren in eerste klasse.

Vander Hulst: Normaal gezien interesseert alles wat zich achter de middenlijn afspeelt mij minder, maar ik ga toch Kompany noemen, ook omdat hij symbool staat voor het belang van de Academie op Neerpede. Dat spelers als Kompany, Lukaku, Tielemans, en Doku allemaal van dat kleine dorp aan de rand van Brussel naar de beste clubs van Europa zwerven, valt bijna niet te geloven.
Ruelens: Teddy Teuma, die nu voor Stade Reims speelt. Qua voetbalfinesse en leadership was hij heel belangrijk. In de match net voor de winterstop in een kolkend stadion in Brugge (1-1) had Union zo iemand wel kunnen gebruiken om de manschappen te leiden en niet te laten intimideren.

Voor welke van twee andere clubs hebben jullie nog de meeste sympathie?
Vander Hulst: Is Scup Jette een geldig antwoord? (Lacht) Met Amoura, Puertas, Sadiki en Lapoussin telt Union wel een aantal mooie spelers in de rangen. En toen ik vanuit Jette met Bus 49 passeerde langs de RWDM-supporters die naar de derby tegen Anderlecht vertrokken, vond ik dat best indrukwekkend.

Ruelens: Ik voel sympathie voor de meeste supporters van RWDM, die ook heel lang in lagere reeksen hebben moeten dasjteren. Bij Anderlecht lijkt de sympathie niet echt meer wederzijds te zijn. Toen Union pas weer in eerste zat, en RWDM nog niet, werden we nog beschouwd als het kleine broertje, maar na zeven keer winst in de derby zijn ze bij Anderlecht minder enthousiast geworden over Union.

Dermul: Voor upper class Anderlecht heb ik het nooit gehad. Nu beschikken ze over een goede jeugdacademie, maar in de jaren zeventig kocht Anderlecht zich rijk met de toppers van de concurrentie. Er bestond toen maar één kapitaalkrachtige club in België, dan is het makkelijk. En de laatste jaren bleef Coucke maar geld pompen in dat bodemloze vat. Als je dat vergelijkt met de efficiëntie van Union, die ik samen met Racing Genk de mooist voetballende ploeg vind, dan hoop ik dat Union het haalt dit jaar.

De clubs kwamen onlangs alle drie in nieuwe handen. Hoe kijken jullie tegen het nieuwe bestuur aan?
Ruelens: Sinds Tony Bloom overnam (de Engelse gokker, gokmagnaat en voetbalvoorzitter die ook Brighton & Hove Albion bezit, red.) is het natuurlijk heel snel gegaan. Mede door corona is Union eerst nog twee jaar in tweede klasse gebleven, waardoor we – denk ik – een stevige basis hebben kunnen leggen om nu te doen wat bijna geen enkele club in Europa ons al heeft nagedaan. Het bestuur doet niet alleen goede transfers van nieuwe jongens met een mentaliteit in zich om tot het uiterste te gaan. Het houdt zich ook aan bepaalde principes als het gaat om verloning en premies.

Vander Hulst: Ik kan niet anders zeggen dan dat Jesper Fredberg, die nu een jaar meedraait als CEO Sports, het goed heeft gedaan. Alleen is een deel van de supporters nog altijd niet heel enthousiast over de constructie met 'niet-uitvoerend voorzitter' Wouter Vandenhaute die als een schaduw boven Fredberg hangt. En verder kijk ik met argusogen naar wat er met de jeugdopleiding zal gebeuren na het vertrek van Jean Kindermans en Kevin Vermeulen. Met Henk Mariman, Peter Verbeke en Mikkel Hemmersam lijkt het bestuur opnieuw een survival of the fittest te organiseren, om te kijken wie uiteindelijk de beste optie is.

Dermul: Ik ben als RWDM-supporter wel serieus beginnen te twijfelen door de perikelen na de verkoop van de club aan John Textor en het ontslag van trainer Vincent Euvrard. Hij is volgens mij iemand die met veel geduld een team uitbouwt en beter maakt. De ploeg van vorig seizoen speelde veel beter dan de huidige selectie. Textor zegt dat hij wil inzetten op jonge Belgische talenten, maar zijn eerste beslissing was om jeugdproduct Zakaria El Ouahdi verkopen. En niet eens aan zijn eigen clubs, maar aan Genk. Dat begrijp ik niet.

En hoe evalueert de supporter de eerste seizoenshelft?
Dermul: Na al dat tumult van bij aanvang, toch beter dan verwacht. Maar met het niveau van die laatste matchen en nog wat geblesseerden erbij vrees ik nu het ergste. Er zijn negen RWDM-veldspelers geblesseerd, van wie toch vier topspelers.
Ruelens: Ik dacht dat Union na twee jaar aan de top niet meer beter kon. Zeker niet na het vertrek van zoveel spelers, maar kijk: het klopt weer allemaal. Ook met de nieuwe coach. Als ik naar de statistieken kijk, doet Union het qua punten nog beter dan in de heenronde vorig seizoen. Ik vind de ploeg ook completer. Het hangt minder af van één of twee spelers die een goede dag hebben.

Vander Hulst: Uiteindelijk is er een hele influx geweest van echte kwaliteit met Thorgan Hazard, Kasper Dolberg en Thomas Delaney, en volgden de resultaten. Alleen qua spel blijf ik toch nog op mijn honger zitten.
Dermul: De verdediging van RWDM rammelt langs alle kanten en nu Segovia is weggevallen, is de toestand hopeloos. De coach heeft geen twee matchen met dezelfde verdediging gespeeld, denk ik. Dat schept geen vertrouwen. Met de revelatie van vorig seizoen erbij, Jake O'Brien, had de club zeker tien punten meer gehad.

Het seizoen belooft voor alle drie nog spannend te zijn. Hoe zien jullie het aflopen?
Ruelens: Union speelt deze maand drie derby's. Het huidige Anderlecht is niet dat van het begin van de competitie, derby's zijn meestal niet de mooiste matchen, en Amoura en Lazare vertrekken naar de Afrikacup. Maar als Union zijn eigen spel kan spelen, dan kan het zomaar die drie wedstrijden winnen. Al vind ik Union niet echt een bekerploeg. Daarvoor heb je een je-ne-sais-quoi nodig, dat ontbreekt. Doe mij maar het kampioenschap, en eventueel de Conference League als ze voorbij Eintracht Frankfurt raken.

Vander Hulst: Sinds enkele weken zeg ik top vier. Tegenwoordig valt het woord 'titel' weleens. Dat mag bij Anderlecht, en door het competitieformaat met de play-offs is er altijd iets mogelijk, maar ik ga ervan uit dat je eerst beter moet voetballen om je resultaten te kunnen bestendigen. In de play-offs gaat het er steviger aan toe en dan lijken Union, Club Brugge en Antwerp mij professioneler.
Dermul: Volgens mij hangt het echt af van de wintermercato. Minstens twee centrale verdedigers die top zijn, één linksback en liefst één extra spits zijn levensnoodzakelijk. Met de huidige verdediging redt RWDM het gewoonweg niet. Textor moet aan de bak. De concurrentie zal enorm zijn. Een behoorlijk aantal clubs zitten op een zakdoek, er zijn nog dertig punten te verdienen, er is bijgevolg nog een lange weg te gaan.

Volgende week verschijnt de eerste voetbal­column, en Union mag de reeks aftrappen.