Edoa Bounougou: 'Ik wil geen manager, wel een club'

Hij mocht aan de slag bij de beloften van RWDM en speelde er onder Daniël Renders onder meer samen met Kevin De Broyer.

"Toenmalig clubmanager Herman Van Holsbeeck (nu RSCA, FM) had me opgemerkt en hielp me mijn administratieve situatie uit te klaren. Ik ben overigens nu Belg. Daarmee heb ik een enorm voordeel tegenover heel wat van mijn vrienden."

Toch liep de carrière van de robuuste verdediger niet zonder kronkels. Hij trok een jaar naar Rapid Boekarest, voetbalde daarna even voor Leopold Ukkel, FC Brussels, Roeselare en Visé, alvorens naar... Calcutta (India) te verkassen. "Wat een ervaring! Op de luchthaven werd ik verwelkomd door 950 fans; pers en cameraploegen stonden klaar. Kijk maar naar deze dvd. Sportief kun je die club vergelijken met een derdeklasser hier, maar wat een respons! Weet je dat ze daar een stadion voor 110.000 toeschouwers hebben? En dat zit regelmatig vol. Er voetballen veel Afrikaanse spelers; Braziliaanse trainers zijn er populair en brengen ook landgenoten mee. Dat trekt het niveau meteen flink omhoog."

Bounougous volgende etappe was het Engelse Torquay United, maar ook daar bleef hij maar zes maanden. Nu zit hij zowat een jaar zonder team. "Weet je wat het probleem is? Veel makelaars spelen onder één hoedje met trainers of clubmanagers. Voor je het weet, kom je bij een club terecht waar je ongewenst bent of geen eerlijke kans krijgt. Je hebt natuurlijk ook goede managers. Maar ik heb besloten het voortaan zonder te doen. Ik wil geen makelaar, wél een club en een trainer die in me gelooft. Dat ze me eerst testen. En als er dan een trainer zegt: 'Dát is de speler die ik nodig heb,' dan ga ik er voluit voor. Ik wacht nu op het juiste moment, op de juiste kans. Of het nu om een eersteklasser gaat of om een club in Bevordering: ik sta open voor elk eerlijk aanbod. Maar een tweedeklasser die met vijfhonderd euro per maand komt zwaaien, getuigt niet van veel respect."

De 1,93 meter lange Bounougou promoot zichzelf: "Als verdediger ben ik polyvalent. Het liefst sta ik centraal, maar ik ben tweevoetig en beland dus ook regelmatig op de flank. Achterstand met mijn conditie? Niks van! Met de Voetballers zonder Grenzen trainen we vier maal per week, spelen we één oefenmatch en daarnaast ga ik poweren in de fitness. Ik denk dat heel wat clubs in derde of vierde klasse minder trainen."