Estafette: Lol in de Brusselse Bantry Jol

Elke week sluiten we op tvbrussel onze sportuitzending af met een onderwerp dat de sport raakt, soms slechts lichtjes streelt. In ons vakjargon heet dat de uitsmijter. Deze week belandde ik voor onze uitsmijter op het kanaal van Brussel voor de allereerste “Zinneke Trophy”. Dat is een regatta (een bootrace) ter ere van het Zinneke, een boot die op acht maanden tijd gebouwd is door enkele fanatici van de Royal Brussels Yacht Club en nu al een jaar de internationale wateren doorklieft. Een correctere naam voor het vaartuig is trouwens ‘Bantry Jol’.

De roei- en zeilboot met roeiriemen tot 5,60 meter lang is een replica van een Frans admiraalsloep uit de achttiende eeuw die je toen op oorlogsschepen aantrof. Het diende om officieren, kapiteins of boodschappen over te brengen naar een andere boot of de oever. Zo strandde er op het einde van de achttiende eeuw eentje aan de Ierse kust, waar de sloep en de bemanning werden gevangengenomen. Na heel wat historische komma’s en punten belandt het schip uiteindelijk in het National Maritime Museum of Ireland, waar het als enig overgebleven exemplaar nooit meer water zal zien.

Tot in de jaren 1980 de zoveelste toeristen de revue passeren, maar bij de Amerikaan Lance en de Fransman Bernard slaat de fantasie op hol en beide heren gaan al snel overstag om de Bantry Jol weer het ruime sop in te sturen. In het Amerikaanse Rockport is een tijdje later de Bantry Jol anno 1986 ‘Liberté’ zeevaardig. Of de naam er voor iets tussen zit, betwijfel ik, maar feit is dat de Amerikanen de ‘Égalité’, de tweede Bantry Jol na de ‘Liberté’, aan de Fransen schenken en hiermee eindelijk een attentie terugschenken, nadat Frankrijk hen honderd jaar eerder de ‘Statue of Liberty’ cadeau deed.

Met een Bantry aan elke kant van de grote plas en een gezonde competitiegeest aan weerskanten, ontstaat in datzelfde jaar de Atlantic Challenge. Jonge mariniers uit Frankrijk en de Verenigde Staten nemen het in een roei- en zeilwedstrijd tegen elkaar op. ‘Egalité’ verslaat ‘Liberté’, maar de mariniers houden er vooral ‘Fraternité’ aan over, niet toevallig de naam van de derde Bantry. Vanaf 1986 wordt nu om de twee jaar geroeid om de eer van de Atlantische Oceaan, telkens op een andere plek in een broederlijke sfeer met intussen al een tachtigtal Bantry’s.

De Franse admiraalsloepen zijn intussen een echt begrip in de recreatieve roei- en zeilwedstrijd, waar ook Brussel vanaf 2014 van mee geniet met zijn Zinneke. Dat blies zijn eerste kaarsje uit met een feestje met twee Franse vriendjes. In de Zinneke Trophy namen de drie Bantry’s het tegen elkaar op in een soort Channel Challenge op het kanaal van Brussel, waar bij de jonge afgetrainde mariniers waren vervangen door een gezellig allegaartje roeiers die zo van de toog van café ’t Kapiteintje leken geplukt. Hiermee wil ik eerder de gezellige, toegankelijke sfeer benadrukken, dan mij uit te laten over de fysieke toestand en sportprestatie van deze kanaalbonken.

Gezelligheid troef daar aan de Royal Brussels Yacht Club, waar ik van op misschien wel het mooiste terras van Brussel de momenten van fysiek labeur afgewisseld zag met lachpartijen onder de “zwanzende zeezievereirs”. De sfeer werkte zo aanstekelijk dat ik zo snel mogelijk mijn medematrozen op de redactie in zo’n Bantry wil verenigen om tijdens een Row After Work (elke donderdag om 18 uur) richting pot en pint naar Vilvoorde te roeien en daarna met hop in ons lijf en wind al zwanzend terug naar de Van Praetbrug te zwalpen.

David Nassel ziet sport als een onontbeerlijk onderdeel van zijn levensvisie