Estafette: Sterren komen, sterren gaan

François ‘Swa’ Van der Elst gaf vorige zondag de aftrap van de klepper RSC Anderlecht - Club Brugge. “De moeder aller Belgische wedstrijden” stelt een Vlaamse televisiezender. Ietwat overdreven. Anderlecht - Standard en omgekeerd hebben toch wat meer grandeur. Steden tegen elkaar. Soit.

‘Swatje’ schitterde (bijna) altijd in Europese wedstrijden. De vlugge rechterflank scoorde tweemaal in de eerste Europese finale die door een Belgische club gewonnen werd. RSC Anderlecht, 1976. De flamboyante Nederlander Hans Croon was destijds trainer. De man schonk aan elke speler van Anderlecht de LP Jonathan Livingston Seagull na de triomf. Flower power in het park.

De overwinning tegen West Ham United luidde een tijdperk van internationale faam in die vandaag nog nazindert. ‘Sporting Anderlecht’ werd in die periode een internationaal voetbalmerk. De eerste stap naar de Europese top waar paars-wit toch méér dan een decennium deel van uitmaakte. Voor het Bosman-arrest en de intrede van het hele grote geld in de grote voetballanden. De fans van Anderlecht kennen hun klassiekers, niet alleen de oudjes zoals ondergetekende, maar ook de supporters die na het gezegende jaar 1976 geboren zijn.

Het Astridpark is winters grauw wanneer grootvader Van der Elst met zijn kleinzoon het veld op wandelt. De oud-speler is ontroerd. Voor hij op moet vraagt hij verschillende keren wat hij nu precies moet doen. Zenuwen. Flankaanvallers zijn gevoelige mensen. “Gewoon naar de middenstip stappen en de trui omhoog houden naar de fans,” glimlach ik geruststellend.

De stadionspeaker kondigt hem aan. De mensen gaan prompt staan en geven hem een oorverdovende ovatie. François is ontroerd. Hij is thuisgekomen. Ze zijn hem niet vergeten. Het gaat allemaal zo snel.

Een dag eerder sterft Luc De Vos. Vlaamse minnestreel. “De man zong wat de mensen voelen,” stelt een belangrijke opiniemaker. Niemand heeft het beter verwoord. Het nieuws valt op zaterdag. We horen het op de radio op de weg terug naar Brussel, na (schoon)familiebezoek in West-Vlaanderen. Onwezenlijk. Het soort moment waarvan je voor eeuwig weet wat je deed en waar.

De dag erop laten we, tijdens de rust van RSCA – Club Brugge, bij wijze van eerbetoon, Lieve Kleine Piranha door de luidsprekers van het Constant Vanden Stock galmen. Na de topper is het de beurt aan Mia. Beide supportersclans zingen mee. De hulde aan ‘Swatje’ Van der Elst en Luc De Vos in het Astridpark bewijzen het: RSC Anderlecht kent zijn klassiekers.

David Steegen is persverantwoordelijke van RSC Anderlecht