Geen promotie voor RWDM: 'Wij blijven supporteren'

Het succesverhaal van RWDM kent geen happy end. De alles-of-niets wedstrijd in Seraing eindigde op een scoreloos gelijkspel, niet voldoende om de nederlaag uit de heenwedstrijd te compenseren. Rellen na het laatste fluitsignaal ontsierden de partij – en het voorbeeldige seizoen van dit RWDM. Lorin Parys, de CEO van de Pro League, liet al weten dat er strengere sancties op komst zijn.

Na de nipte, maar verdiende nederlaag in eigen huis tegen Seraing bleek vorige week al dat er toch wel een kloof gaapte tussen de voorlaatste in 1A en de tweede van 1B. RWDM bokste zich als underdog in de reeks naar een plek in de barrages, maar er is meer nodig dan wilskracht om je te kunnen meten met clubs van het hoogste niveau. Dat bleek na de thuiswedstrijd al, en werd na negentig frustrerende minuten in het Luikse ook gewoon bevestigd. De conclusie lijkt te zijn dat het niveau in 1B dit seizoen niet al te hoog lag, en dat promotie voor een RWDM in volle opbouw nog te vroeg komt.

Het had er misschien wel ingezeten: zo hadden Zakaria El Ouahdi in de eerste en Igor De Camargo in de tweede helft wenkende kansen om die broodnodige voorsprong op het bord te knallen. Maar om te zeggen dat RWDM dit uitgekookte Seraing echt kon doen zweten? Neen, daarvoor speelden de Luikenaren een te groot deel van de partij vanuit een comfortabele zetel – de krappe voorsprong van de heenwedstrijd verdedigen was voor hen al lang voldoende, en bovendien kende de thuisploeg zelf ook enkele flitsende momenten waarin het dit barrageduel al voortijdig definitief had kunnen beslissen. Enkele wissels in de slotfase, vooral dan de inbreng van flitsvoetballer Kevin Nzuzi, brachten nog wat meer spanning in de partij, maar echte kansen kwamen er niet meer.

Beter voor de winterstop

De conclusie voor dit RWDM is dan ook dubbel: voor een club die zich voor het seizoen vooral wilde redden in 1B, is stranden op een zucht van promotie een onverhoopt succes. Maar wie er zo dichtbij komt, kan niet anders dan ontgoocheld terugblikken als die laatste recht te lijn net de sprint te veel blijkt te zijn. Het vreemde is dat RWDM zijn beste voetbal speelde voor de winterstop, toen de club nog niet overgenomen was en er nog geen steile ambities werden uitgesproken.

Meer zelfs: hebben de wintertransfers de ploeg misschien gedestabiliseerd? Dat de terugronde voor de blessuregevoelige ‘eeuwige belofte’ Obbi Oulare te vroeg zou komen, was al snel duidelijk – RWDM huurt hem dan ook 18 maanden, met de bedoeling hem klaar te stomen voor volgend seizoen. Kylian Hazard wisselde in die paar maanden goede momenten af met teleurstellende prestaties. In Seraing was hij nog een van de meest beweeglijke spelers, maar beslissend was hij evenmin.

En dan is er nog Igor De Camargo. Hij keerde terug naar Molenbeek om zijn carrière in schoonheid af te sluiten, in een stadion dat hij kent, maar zijn balans oogt met amper twee doelpunten veeleer mager. Ook in Seraing speelde hij een bleke wedstrijd, niet geholpen door zijn teamgenoten die er alweer niet in slaagden om hem bruikbare ballen aan te spelen. Zijn wissel halverwege de tweede helft betekende een eerder triest einde van de glorieuze carrière van de Braziliaanse Belg – hij had het zichzelf wellicht ook anders voorgesteld.

Einde in mineur

21 bussen en 1.250 supporters volgden RWDM naar Seraing. Zij zorgden voor een indrukwekkende sfeer in het Stade du Pairay, maar het einde was veeleer beschamend. Na het laatste fluitsignaal bestormden enthousiaste Seraing-fans het veld. Sommigen keerden zich onmiddellijk richting het bezoekersvak voor enkele onvermijdelijke provocaties en meteen gingen de poppen aan het dansen. Een paar tientallen heethoofden van RWDM bestormden evenzeer het veld om de confrontatie aan te gaan. Niet alleen werden er her en der vuistslagen uitgedeeld, ze ontzegden ook hun collega-supporters om waardig afscheid te nemen van hun spelers. Lorin Parys, de CEO van de Pro League, liet al weten dat er strengere sancties op komst zijn.

Een einde in mineur van een opmerkelijk seizoen dat bij RWDM ongetwijfeld zijn sporen zal nalaten. Maar het lijkt duidelijk dat de ambities voor RWDM niet hoeven te eindigen met deze verloren finale in Luik. Dat deze club amper zeven jaar na haar wedergeboorte op de poorten van 1A kan kloppen, is op zich al een klein mirakel. Met de Amerikaanse overname afgelopen winter lijkt het vanzelfsprekend dat er in de zomer sterk zal worden geïnvesteerd om het volgend seizoen opnieuw te proberen.