Kassandra Missipo naar RSCA Women: 'Hard zijn in duels leerde ik van de jongens'

Afgelopen seizoen zette RSCA Women alleen maar sterke prestaties neer. Ze stevenden met grote voorsprong op de titel af, stootten door tot de finale van de Beker van België, en zetten een mooie reeks neer in de Champions League. Wat wordt dat volgend seizoen, nu Red Flame Kassandra Missipo de rangen komt versterken?

Met haar transfer naar de vrouwenploeg van RSC Anderlecht keert Kassandra 'Kassie' Missipo terug naar eigen streek. Missipo is afkomstig uit Asse, maar combineerde de afgelopen jaren het voetbal bij KAA Gent Ladies met een studie communicatiemanagement aan de Arteveldehogeschool. Met de fel opzittende middenvelder heeft Anderlecht er naast Justien Odeurs, Laura Deloose, Laura De Neve, Charlotte Tison, Tine De Caigny, Elke Van Gorp en Sarah Wijnants nog een Red Flame bij. Eentje met ongebreidelde energie op en naast het veld.

Op het moment dat we Missipo spreken, heeft de nieuwkomer net haar eerste drie weken voorbereiding op Neerpede achter de rug, en is ze op weg van een laatste les naar een training van de nationale ploeg. Op 25 juni hoopt ze te horen te krijgen dat ze haar studies succesvol heeft afgerond, en op 6 juli herneemt ze de trainingen in de aanloop naar de competitie, die eind augustus van start gaat.

Omdat u uw studie moest afronden, kon het misschien niet zoveel kwaad dat de competitie werd stilgelegd.Kassandra Missipo: Je wil natuurlijk altijd graag voetballen. Maar het was ook zo dat we met Gent geen prijzen meer konden winnen. En ook voor de beker waren we uitgeschakeld. Zes trainingen per week combineren met een studie laat je weinig tijd om te recupereren. Daarom was het wel goed om even op die studies te kunnen focussen.

KAA Gent Ladies is met Standard Luik en Racing Genk altijd een uitdager gebleven van Anderlecht. Hoe verrassend is uw overstap?

Missipo: Ik werd al van jongs af aangetrokken tot Anderlecht. Ik heb er eens getest rond mijn elfde en dat was een toffe ervaring, maar toen heb ik toch besloten om bij TK Meldert tussen de jongens te blijven spelen. Mijn eerste vrouwenploeg was KAA Gent, maar ik heb de deur naar Anderlecht nooit gesloten en mijn moeder heeft ook altijd gezegd dat ik hier ooit zou belanden. Uiteindelijk is het er nu al van gekomen. Het volgende EK (dat wegens het uitstel van het mannentoernooi is verplaatst van 2021 naar 2022, red.) speelde ook een rol in die beslissing. Het blijft mijn ambitie om ooit naar het buitenland te gaan, maar daar kan je ook op de bank belanden. Anderlecht leek me op dit moment in mijn loopbaan de beste optie.

Meestal speelt u op de 'zes' als verdedigende middenvelder. U omschrijft uzelf als een 'pitbull'. Welke rol denkt u dat hier voor u is weggelegd?Missipo: Ik ben inderdaad iemand die meteen de tegenstander opzoekt als die de bal heeft, en dan niet meer loslaat. Anderlecht had al een sterk middenveld, maar ik denk dat ze die touch nog wilden toevoegen. We zullen zien waar ik het best tot mijn recht zal komen. Ik ben redelijk verdedigend ingesteld, maar ik heb er geen probleem mee om meer aan te vallen. Op training werk ik ook aan het aanvallende aspect en de afwerking.

De Academy van Anderlecht ligt maar op een paar kilometer van Asse-Terheide, waar het voor u allemaal begon.

Missipo: Ja, ik keek vanuit mijn kamer uit op het voetbalveld, dus ik ben daar begonnen voor we naar Aalst verhuisden en ik bij TK Meldert ging spelen.
Ik raad elk jong meisje trouwens aan om met jongens te voetballen. Van hen heb ik geleerd harder te zijn in de duels, en zij zagen bij mij de pure passie en het doorzettingsvermogen dat je toch nodig hebt in het vrouwenvoetbal.

U werd vorig jaar uitgeroepen tot beste speelster van de Belgische competitie. Wat is tot nu toe uw persoonlijke hoogtepunt op voetbalgebied?

Missipo: Nationaal is dat de eerste bekerwinst met Gent, internationaal de wedstrijd met de Flames in de VS.

Toen jullie een droge 6-0 om de oren kregen!

Missipo: Dat zijn situaties waarin je met je hoofd tegen de muur loopt, maar leert op welke vlakken je nog kan groeien als team. En de 22.000 toeschouwers in het nieuwe stadion van LA leverden daarvoor ook extra motivatie.

Volgt dat enthousiasme ook in België?

Missipo: Ik geloof van wel. Misschien niet morgen of volgend jaar, maar als je ziet wat het EK in Nederland en het WK in Frankrijk hebben teweeggebracht, dan kan België volgen als de juiste mensen het vrouwenvoetbal vooruit kunnen stuwen.

U lijkt daarin zelf ook een voortrekkersrol te willen spelen. U geeft geëngageerde interviews en liep al stage bij de voetbalbond.

Missipo: Bij de bond werkte ik mee aan het inclusieve Football For All-project, en ik geef graag mijn mening als die een meerwaarde kan betekenen. Zo geef ik ook vaak interviews rond racisme omdat dat zelfs in een heel gemengde omgeving als het voetbal nog veel voorkomt.
Wat racisme betreft, beleefden we ook buiten het voetbal weer droevige weken. Of is het bemoedigend dat de tegenstemmen breder en luider klinken?
Missipo: Ik hoop inderdaad dat het nu niet meer stilvalt. Ik denk wel dat bij een aantal mensen de ogen zijn opengegaan, maar er is nog werk aan de winkel.

Hebt u al eens met teamgenoten besproken wat u zou doen als u tijdens een wedstrijd racistisch bejegend zou worden?

Missipo: Eigenlijk nog niet, omdat het in het vrouwenvoetbal eerlijk gezegd minder voorkomt. Maar ik weet wel van mezelf dat ik niet op het veld zou blijven, en hoop dat mijn teamgenoten mij daarin zouden steunen.

Ook seksuele geaardheid is in het vrouwenvoetbal veel minder een kwestie.

Missipo: Van buitenaf wordt er vaak gezegd dat er wel veel lesbische meisjes in zo'n ploeg zullen zitten. Wat heeft dat voor belang? Aan een nieuwe speelster binnen een team wordt gevraagd van welke club ze komt en wat haar capaciteiten zijn. De rest is bijkomstig.

Equal pay voor vrouwelijke en mannelijke spelers is wel een heikel thema.

Missipo: En een gevoelig! Omdat het vrouwenvoetbal commercieel nog zwakker staat. Toen we daar in mei met een aantal speelsters van de Super League een open brief over schreven, kwamen er toch nog reacties van onbegrip. Ik wil de discussie voeren. Equal Pay betekent voor mij dat we gelijk worden betaald in functie van de energie die we in ons vak steken.

Misschien toch eens een koffie gaan drinken met Vincent Kompany.

Missipo: Dat zie ik zeker zitten. Door corona wordt het contact tussen de teams zoveel mogelijk vermeden, maar ik heb hem al gezien en hij is zeer vriendelijk. Hij lijkt me ook iemand met wie je kan discussiëren en die dingen begrijpt. Ik hoef niet zomaar gelijk te krijgen. Ik wil een breder draagvlak uitbouwen voor het vrouwenvoetbal.”