Kevin Marron Lopez zet rollercarrière noodgedwongen op laag pitje

De 21-jarige Kevin Marron Lopez kan terugkijken op een goed gestoffeerde carrière: wereldkampioen bij de amateurs, vice-Europees kampioen en twee wereldrecords. Vandaag zit roller in een dipje en concentreert Lopez op zijn studie, maar het rolschaatsen blijft door zijn hoofd spoken.

"Het is begonnen op de terugweg van een vakantie in Spanje," vertelt de Brusselaar met Spaanse roots. "We stopten bij een supermarkt en daar kochten mijn ouders een paar rollerblades voor mij. Ik was toen zeven en al een echte waaghals. Op straat begon ik met sprongen van trapjes, maar zodra ik het rollerpark in Anderlecht ontdekt had, was het hek van de dam."

In Anderlecht was Lopez al gauw een dagelijkse klant. Hij leerde er oudere jongens kennen die tot de wereldtop behoorden, en al snel krikte hij zijn niveau op. Na amper een jaar was hij Belgisch kampioen en sleepte hij een sponsorcontract in de wacht bij het rolschaatsenmerk Bauer. "Het ging vanzelf, het zat gewoon in mij. Ik herinner me dat er toen een ware rollerhype was en dat er op de ramps in het park altijd veel jongeren waren. Ik was nog maar acht en de kleinste van de hoop, maar gelukkig riepen de ouderen iedereen op om even te stoppen, zodat ik mijn ding kon doen. Zij hebben me geholpen in mijn evolutie."

De snelheid, de sfeer, de adrenaline en de vrijheid spreken Lopez, die voornamelijk opvalt door zijn stijl, aan. Vader Lopez volgde zijn zoon overal. Hij reed bijna dagelijks met zijn zoon naar het rollerpark en trok zelfs de grenzen over opdat zijn zoon zijn droom kon waarmaken. "In 1997 zat ik voor het eerst in het buitenland, in München. En dat was maar het begin, want ik begon steeds meer te reizen. Mijn vader heeft me wat gepusht om naar het buitenland te gaan en zo mijn niveau te verbeteren. En daar ben ik blij om."

De jonge Brusselaar begon België en zelfs Europa te ontgroeien. En dan lonkt natuurlijk het rollermekka, Amerika. In 2004 trok Lopez na een kwalificatieronde de plas over, en dat heeft hij zich geen seconde beklaagd. "Het WK voor amateurs werd gereden temidden van de natio­nale kermis van Los Angeles, waar een pak volk op afkwam. Ik won er: een droom ging in vervulling. De zege in Los Angeles heeft nog altijd een belangrijke plaats op mijn palmares, al heb ik nog een paar mooie prijzen behaald. Naast een zestal keer Belgisch kampioen ben ik ook vice-Europees kampioen geworden en sta ik met twee wereldrecords in het Guinness Recordboek: ik heb eens 31 backflips op een rij gedaan en heb ook de hoogste McTwist 900 gemaakt."

Ke-vin, Ke-vin!
In 2004 werd Lopez professional, een statuut waardoor hij op alle grote competities werd uitgenodigd. Ondertussen zat hij nog in Brussel in de schoolbanken, al liep dat niet altijd gesmeerd. In datzelfde jaar mocht hij naar het WK in Manchester, waar hij misschien wel zijn mooiste resultaat behaalde. "Het was een finale waaraan de wereldtop deelnam. Ik kwam binnen in een arena ter grootte van een voetbalstadion. Mijn naam werd gescandeerd, ik zag mezelf op een groot scherm - een onbeschrijflijk gevoel. Ik werd er zesde."

Lopez reisde de jaren erna van Sjanghai tot Los Angeles; in België liet hij de competities over aan het plaatselijke talent. Maar terwijl hij zijn beste niveau haalde, begon de rollersport pluimen te verliezen. "In Brussel sloot het rollerpark in Anderlecht: ineens was er nog amper iets voor ons. Ook in Amerika is het langzaam uitgedoofd; vandaag zijn er geen grote competities meer. Na 2008 ben ik steeds minder gaan rijden. Mijn laatste grote competitie was in Seattle, in 2009. Het is ook moeilijk trainen omdat er amper infrastructuur is."

Lopez zit nu in zijn eerste jaar kinesitherapie aan de VUB. Roller komt tegenwoordig op de tweede plaats. Maar zodra het opnieuw op gang komt, staat hij er weer. "Ik ben er zeker van dat het binnenkort weer gaat aantrekken. De street-variant is al helemaal terug, en de halfpipe, mijn discipline, zal volgen. Ik denk niet dat ik hard zou moeten trainen om mijn niveau terug te vinden, en ik zou er meteen voor gaan. Ik droom ervan dat de oude dagen herleven."

Om de sport weer onder de aandacht te brengen geeft Lopez regelmatig demonstraties in het buitenland. "Afgelopen zomer zat ik met vrienden in Congo, daarvoor in Marokko en Tunesië, en we hebben ook een Europese tournee gemaakt. We geven overal demonstraties en praten met geïnteresseerden. Met één doel: roller weer zo groot maken als het ooit was."