Kickboxer Mohamed Boulef verdedigt zijn gordel als ISKA-wereldkampioen

Mohamed Boulef (24) gaat recht op zijn doel af. Hij heeft al twee wereldtitels in het kickboksen op zak en wil meer. Veel meer: de absolute nummer één worden. Dat Molenbeek achter hem staat, sterkt hem. Boulef beseft dat hij een voorbeeld is en gaat die rol niet uit de weg. Hij geeft les aan jonge ketjes en wil op termijn zijn eigen club uitbouwen.

Het is Mohamed Benyaich die mij heeft aangeraden om te gaan kickboksen,” vertelt Boulef. “Ik leerde hem kennen in de sportzaal waar ik karateles gaf. Hij gaf kickboksles na mij. Ik volgde zijn raad op en ben er meteen vol voor gegaan. Vier maanden later stond ik al voor het eerst in de ring.”
Dat lijkt een zeer korte periode om met competitie te beginnen, maar Boulef had de jaren ervoor al heel wat ervaring vergaard. Hij begon op zijn zesde met karate en schopte het in tien jaar tijd tot de bruine gordel. In die periode werd hij gevormd en kreeg hij belangrijke waarden als discipline en respect mee. Die hielpen hem bij het kickboksen, waarin hij meteen een te duchten tegenstander bleek te zijn. “Mijn eerste gevecht was in de D-klasse, in het Zuidpaleis. Ik won er met ko. Omdat ik uit het karate kom, zijn mijn benen mijn grote troef. Dat is ook vandaag nog mijn specialiteit. Ik bleef die tegenstander toen maar aanvallen met kicks en hij is uiteindelijk gezwicht.”

“Wat op mijn zestiende gewoon een passie was, werd iets waarin ik professioneel wou worden. Mede dankzij dat eerste gevecht, want dat motiveerde me om nog harder te werken.”
De Molenbekenaar kampte aanvankelijk vooral in België, op wat gevechten in Nederland en één net over de Franse grens na. Hij liet zich steeds gelden en bouwde een goede reputatie op. Hij kreeg zelfs de bijnaam El Killer. “Die kreeg ik van de entourage van een Spanjaard. Ik had hem met ko verslagen, na een back-kick. Daarom noemden die Spanjaarden me El Killer en die naam zijn we blijven gebruiken.”

Vizier op Azië
De opmars van Boulef leverde hem in 2013 de kans op om te vechten voor de gordel van wereldkampioen bij de International Sport Karate and Kickboxing Association (IKSA). Hij verving in Marseille een bokser die forfait moest geven en nam het op tegen de Fransman Kevin Escanez. “Ik heb hem met ko verslagen, in de tweede ronde. Opnieuw dankzij mijn benenwerk. Escanez had mij goed bestudeerd en ving aanvankelijk mijn kicks goed op, maar mijn trainer had me aangeraden om mijn verdediging om te draaien, zodat ik kon aanvallen met mijn ander been. Dat gaf snel resultaat, want hij ging ko.”
“Mijn tegenstanders kennen mij natuurlijk steeds beter. Heel wat gevechten staan op YouTube. Ze stemmen zich daarop af. Daarom werk ik hard om zowel links als rechts te kunnen verdedigen. Dat zie je niet vaak, het vraagt dan ook veel werk.”

In 2015 mocht de Brusselaar een tweede gordel als de zijne beschouwen. Deze keer won hij een wereldtitel in full contact bij de World Ring Sports Association (WRSA), tijdens een gevecht in het Engelse Birmingham. In die discipline zijn kicks alleen toegestaan boven de gordel, maar dat is voor Boulef geen probleem. “Vandaag ben ik de beste kickbokser van zestig kilogram in België. Op internationaal vlak zit ik ook wel goed (trainer Mohamed Benyaich schat bij de dertig beste ter wereld, red). Mijn vizier is nu vooral op Azië gericht, daar moet je zijn om naam te maken. Vechtsporten zijn er veel groter, voor velen is het een godsdienst.”

“Mijn trainer krijgt elke maand voorstellen voor gevechten, maar we gaan er niet altijd op in. Je moet niet zomaar om het even wat aannemen, je moet er goed over nadenken. Ik heb al drie keer in China gevochten en heb telkens gewonnen tegen de beste lokale kickboksers. Dat opent deuren voor de toekomst.”

De volgende afspraak heeft Boulef volgende week in Japan. Hij verdedigt op 19 februari voor het eerst zijn gordel van de ISKA-federatie, tegen een lokale bokser. Ondanks de sterke tegenstand heeft hij er vertrouwen in dat hij zijn titel kan behouden. “Ik weet dat ik niet onoverwinnelijk ben, maar ook hij is dat niet. Het maakt me niets uit dat het bij hem is, ik boks toch meestal op verplaatsing. Mijn trainer en ik, samen tegen de rest. Het publiek is dus meestal tegen mij (lacht). Mijn publiek blijft in België, maar de vele berichten die ik van vrienden en familie krijg als ik in het buitenland vecht, motiveren me.”
“Mijn ambitie is de beste van de wereld te worden. Nummer één. Of dat mogelijk is? Alles is mogelijk. Je moet goed trainen en een goede entourage hebben. Ik weet dat mijn vuistenwerk beter moet en daar werk ik aan. Ik volg bokslessen en hoop ook daarin eens een kamp te kunnen vechten. Om het eens te proberen. We zien dan wel tot waar me dat leidt. Mijn beste jaren komen er alleszins nog aan.”

Bedrijfsbeheer
Mohamed Boulef heeft ambitie, dat is zeker. En niet alleen als vechter. Hij weet dat hij voor heel wat ketjes uit Molenbeek een voorbeeld is en neemt die rol ter harte. Verschillenden onder hen volgen drie keer per week training bij hem in de Heyvaertzaal. Hij zou daar graag in doorgroeien. “Het Team Boulef groeit. Tijdens elke training is er minstens dertig man aanwezig en ik heb een vijftal poulains die goed vertrokken zijn. Zij moeten nog wat groeien om meer mogelijkheden te krijgen. Maar ze beseffen dat de trein vertrekt en dat ze die niet mogen missen (lacht). Ze zien dat ik kan reizen om te vechten en willen dat ook.”

“Ik voel dat ik een voorbeeld ben voor hen. Ze zijn trots op mij en dat doet deugd. Het motiveert me om hen te helpen. Ik ben als een grote broer voor hen.”
Dat Boulef vandaag prof is, heeft hij ook te danken aan sponsors. Dankzij hun steun krijgt hij de mogelijkheid om zijn limieten op te zoeken. Het is niet gemakkelijk, maar hij wil er niet over klagen en spreekt ambitie uit om ook buiten de ring iets neer te zetten. “Ik volg lessen bedrijfsbeheer en zou later graag een eigen zaal opzetten. Een zaal waar ik jongeren uit mijn buurt de kans kan geven om te trainen. Boksen in de ring doe ik voor mezelf, maar de trainingen daarbuiten geef ik om die jongeren te helpen.”