Klimmen zit in de lift: 'Steeds meer investeerders zien het als een buitenkans'

Kerken die nieuw leven ingeblazen krijgen als klimzalen en klimclubs die links en rechts opduiken: in heel België, niet in het minst in Brussel, zit klimmen in de lift. “Het is een ware business geworden.”

Met 36 jaar op de teller mag Terres Neuves zich niet alleen de oudste klimhal van België noemen, maar zelfs van de hele wereld. Maar het klimcentrum in de Zuidwijk heeft de voorbije jaren echter heel wat concurrentie naast zich moeten dulden. De voorbije jaren openden zeker vier klimzalen in het Brusselse, zo laat oprichter Marc Bott optekenen in de gratis krant De Zondag, die cijfers opvroeg over het succes van klimmen in Vlaanderen en Brussel.

“Die zalen zitten al stuk voor stuk vol en er zijn nog klimhallen op komst”, weet zijn collega, klimtrainer Wouter Debusscher, te vertellen aan BRUZZ.

“We hebben de laatste jaren gezien dat klimclubs op de markt komen in Brussel omdat investeerders er centen in pompen. Het is een ware business geworden, die natuurlijk inspeelt op de groeiende vraag.” En het is enkel goed nieuws voor de klimmer, zegt Debusscher. “Die heeft meer keuze in een gevarieerder klimlandschap.”

Eigen ritme

Het aantal leden van de Klim- en Bergsportfederatie (KBF) in ons land is de afgelopen tien jaar gestegen van 8874 naar 13.821, een toename van net geen 56 procent.

“Dat aantal groeit inderdaad duidelijk, maar de voorbije jaren steeds feller”, zegt Debusscher. “Ik denk dat zeker vier op de tien 18-jarigen al eens geklommen heeft.”

De klimtrainer – die al ruim vier decennia in het vak zit – ziet de opmars niet als een tijdelijke hype, want er zijn voldoende redenen om ervan uit te gaan dat de sport zal blijven groeien.

“Het publiek wordt steeds diverser, ook omdat de prijzen zeker niet de pan uitswingen. Ook qua leeftijd is er veel speling: de jongste klimmers zijn ongeveer 5 jaar jong, ons oudste lid telt 84 lentes. Het leuke is dat je op je eigen ritme kan ontwikkelen, of je nu voor het eerst de klimstenen gaat bedwingen of een ervaren rot bent. De route kan ook telkens verschillend zijn en de bewegingen zijn gevarieerd.”

Getraind

Zeker nu investeerders financiële graten zien in klimclubs en zelfs kerken (deels) omgevormd worden tot klimzalen (bijvoorbeeld in Vorst en de basiliek van Koekelberg), lijkt het succesverhaal nog lang niet geschreven te zijn. Toch kan je er niet zomaar aan beginnen.

“Er zijn in principe twee soorten klimzalen: de minder hoge hallen waar je geen touw nodig hebt en er een valmat ligt, en de hogere zalen (tot 15 meter) waar een touw verplicht is. Maar daar moet je toch zeker één les voor gehad hebben: je moet jezelf kunnen inbinden, een knoop kunnen maken, en dus wel wat getraind zijn. Ongevallen komen dan uiteraard veel minder vaak voor.”

Klimmen is sinds kort ook een olympische discipline. Ook dat heeft de groei van de klimsport gestimuleerd.