Klimmer Loïc Timmermans dicht bij eerste Europabeker

Loïc Timmermans klimt naar de wereldtop. Nog maar zestien is hij, maar hij staat, op twee manches van het einde, aan de leiding in de Europabeker. Zelfs bij de senioren staat hij al zijn mannetje. Timmermans blijft er nuchter onder.

'H et wereldkampioenschap van vorig jaar in het Schotse Edinburgh was mijn doorbraak," vertelt Timmermans. "Tot dan toe waren mijn beste resultaten een elfde plaats op een WK en een vijfde plaats in een Europabekermanche. En ineens haalde ik daar de zilveren medaille... Sindsdien ben ik echt prijzen beginnen te pakken. Twee weken erna won ik zelfs mijn eerste Europabekermanche."

Toch was deze knappe prestatie geen al te grote verrassing. Timmermans werd namelijk als kleine jongen al opgemerkt. Als achtjarige Ket , drie jaar na zijn eerste klimpartijen, begon hij al met competitie. Het enige probleem was het gebrek aan echte tegenstand in België. Dus trok hij al gauw de landsgrenzen over. "Mijn ouders hebben altijd achter mij gestaan. Met hen ben ik voor het eerst naar het buitenland getrokken, naar Italië. Vrij snel werden dat een vijftal reizen per jaar. En ook in het buitenland eindigde ik meestal in de top drie."

Vanaf zijn twaalfde werd klimmen meer dan een hobby. De drie trainingen per week werden er vijf, aangevuld met onder meer lopen en fitness. En ook buiten de klimzaal is hij bezig met zijn sport. "Een tweetal jaar geleden ben ik echt op mijn voeding gaan letten. Frieten mogen wel, af en toe, maar ik mag zeker niet overdrijven. Ook uitgaan kan, maar niet te veel. Dat zijn opofferingen die erbij horen. Ik weet waarom ik het doe. Mijn persoonlijke trainer begeleidt me ook wel heel goed. Hij volgt me al sinds mijn achtste."

Al dat harde werk resulteerde dus in dat hoogtepunt in Edinburgh. Dit jaar staat Timmermans er helemaal en maakt hij deel uit van de wereldtop bij de jeugd. Op het afgelopen WK voor de jeugd in het Oostenrijkse Imst behaalde hij brons en ook in de Europabeker gooit hij hoge ogen. "Dankzij een overwinning - opnieuw in Edinburgh - en twee tweede plaatsen sta ik op dit moment aan de leiding in die Europabeker. Ik heb een vrij comfortabele voorsprong en zou me een mindere prestatie op een van de twee komende manches kunnen veroorloven. Maar zo mag ik niet denken. Ik ga gewoon voluit voor de top drie. Stress heb ik niet. Als ik klim, denk ik niet aan andere zaken. Ik ben zeer gefocust."

Die focus en stressbestendigheid spelen in Timmermans' voordeel. De klimmers moeten namelijk in acht minuten tijd zo hoog mogelijk geraken, en het minste concentratieverlies kan fataal zijn. "Tactiek speelt een belangrijke rol, het inzicht in welke route je moet nemen. Je moet de juiste keuzes maken, de juiste grepen gebruiken. De dag van de competitie bekijk ik de muur en bestudeer ik wat de beste routes zijn. Je moet zo goed mogelijk voorbereid aan je klim beginnen."

De jonge Brusselaar houdt het niet bij de jeugdcategorieën. Op het afgelopen WK voor senioren in Puurs besloot hij zich als jongste deelnemer - zestien is de minimumleeftijd - eens te meten met de grote mannen. Een mooie 23ste plaats was het resultaat. "Daar ben ik heel tevreden mee. Ik zal nog af en toe een wedstrijd bij de senioren meepikken, maar ik blijf vooral in de jeugdcategorieën klimmen. Ik doe het rustig aan. De vorige wereldkampioen bij de jeugd heeft dit seizoen bijvoorbeeld alles op de senioren gezet, en dat is niet goed meegevallen. Hij eindigt nu rond de dertigste, veertigste plaats. Die fout wil ik niet maken. Ik doe het rustig aan, stap per stap."

Verzuring
Timmermans klimt sinds zijn jongste jaren in de klimzaal Stone Age in Sint-Lambrechts-Woluwe. Een knappe zaal, die evenwel wat te klein wordt voor het aanstormende talent. "Mijn trainer heeft in zijn garage een kleine klimmuur waarin ik dan 'draai'. Dat is voornamelijk om op verzuring van de armen te trainen. Dat is een van de moeilijkste zaken in het klimmen. De techniek moet je bijschaven en onderhouden, maar je hebt die of je hebt die niet. Je moet vooral op verzuring trainen. Ik ga soms ook in Puurs trainen, daar heb je de beste klimmuur in België."

Ondanks zijn drukke klimagenda blijft Timmermans een leerling in het secundair onderwijs. Hij heeft wel een speciaal statuut waardoor hij faciliteiten krijgt om zijn sport te beoefenen. Geen overbodige luxe, want tijdens het seizoen - van mei tot november - trekt hij bijvoorbeeld een tweetal keer per maand naar het buitenland. Zijn trainer zou vanaf volgend jaar graag zowel 's morgens als 's avonds trainen. "Dat zie ik wel zitten. Ik kan het zeker aan. In augustus hou ik dat ritme al aan en ik voel erna meteen dat mijn niveau de hoogte in gaat. Als ik nu elke dag twee keer train, dan zal ik heel het jaar door op hoog niveau kunnen presteren."

"Gewoon elk jaar beter doen: dat is mijn ambitie. Rond je 26ste zou je je beste klimjaren hebben, dus ik heb nog even."