KV Mechelen slaat bekerdroom van Union aan diggelen

Union speelt op 1 mei niet de bekerfinale in het Koning Boudewijnstadion. De Brusselse traditieclub liet zich in een kolkend Dudenpark koud pakken door een uitgekookt KV Mechelen. L'USG verloor de terugmatch van de halve finales met 1-2.

De fanatieke thuissupporters deden hun Joseph Marienstadion voor de komst van KV Mechelen alle eer aan. Vuurpijlen, vlaggen en veel kabaal: de fans waren op post. Dat leverde ook vruchten af, want KV Mechelen leek in de beginfase onder de indruk van de Brusselse heksenketel.

Tau vergeet af te werken

Onder impuls van een immer bedrijvige Percy Tau eiste Union meteen het leer op. De Zuid-Afrikaanse prins van het Dudenpark wakkerde de Brusselse hoop na amper twee minuten aan. Alleen voor doelman Verrips vergat Tau af te drukken. Uit het schotje van Teuma ging niet veel dreiging uit.

Net als in de heenwedstrijd in het AFAS-stadion speelde Union in de openingsfase met de tegenstander. KV Mechelen kreeg geen voet aan de grond in de Vorstse vesting. Het enige wat ontbrak was een treffer, en dat manco mag Tau gerust op zijn conto schrijven. Het goudhaantje was op weg naar de 1-0, maar oog in oog met Verrips stifte Tau onbesuisd over en naast.

De bezoekers - de sterkste ploeg in 1B - overleefden de Brusselse storm en staken na 20 minuten zelf hun neus aan het venster. Coach Elsner waarschuwde voor aftrap voor de levensgevaarlijke Igor De Camargo, en de ex-Rode Duivel bewees op het halfuur waarom.

Storm miste eerste twee controles op links, maar de derde was de goede. De Mechelse winger zette enkele Unionisten te kijk en bracht hard voor: De Camargo kopte met een achterwaartse nekslag enig mooi binnen. Een domper voor Union, dat voor de pauze niet verder meer kwam dan een schot in het zijnet van Selemani. De veer leek gebroken.

1-1 valt maar niet

Maar de rust bracht raad, want 'les Jaunes et les Bleus' begonnen furieus aan de tweede helft. Tau kopte meteen een voorzet vanop rechts. Doelman Verrips leek er niet bij te kunnen, maar het leer viel bovenop de dwarsligger. Neen, de Zuid-Afrikaanse virtuoos had zijn dagje niet.

Ook Niakaté, een schim van de hattrickheld die hij nog was tegen Anderlecht, kreeg de gelijkmaker er niet in. Zelfs wanneer de Mechelse keeper de bal tot twee keer toe uit zijn handen liet glippen, konden de Unionisten daar niet van profiteren.

Deksel op de neus en boeken toe

De tweede helft leek een kopie van de eerste, want opnieuw herstelde Malinwa gaandeweg het evenwicht. En net op het moment dat Union naar adem moest happen, sloeg KV Mechelen genadeloos toe. Opnieuw meette Storm zich de rol van aangever aan, de ingevallen Tainmont mocht moederziel alleen binnenschuiven in de korte hoek.

De Brusselaars hadden nog een halfuur om drie keer te scoren. En hoewel de supporters hun volume niet lieten zakken, kon de thusploeg geen vuist meer maken. Coach Elsner speelde alles of niets door een verdediger weg te halen, maar de Mechelse muur hield stand. Zelfs de 1-2 was Union niet gegund, want die duwde Lemoine zelf voorbij zijn doelman.

Het sprookje van Union komt zo abrupt ten einde. Het bekerparcours was mooi, met de uitschakeling van stadsrivaal Anderlecht en het ongenaakbaar gewaande Racing Genk. Maar zo'n unieke kans om na 105 jaar nog eens een bekerfinale te spelen, krijgt l'USG wellicht niet snel meer. En dat zal toch nog lang door de hoofden spoken.