Maxime Martin rijdt in GT1-klasse met de wereldtop

"Ik werd van kindsbeen af ondergedompeld in de autosport," vertelt Maxime Martin. "Mijn vader reed op hoog niveau en heeft onder meer zes Belgische titels en vier overwinningen in de 24 uur van Spa-Francorchamps op zijn palmares. Op mijn zestiende heb ik voor het eerst echt competitie gereden, met een kever in de Funcup." De carrière van de jonge Brusselaar kwam op zijn achttiende echt op gang. Hij nam deel aan de Mini Cooper Challenge en werd meteen vice-Belgisch kampioen. Dankzij die tweede plaats mocht hij naar het WK. "Het was het eerste en het laatste wereldkampioenschap Mini, en ik heb dat gewonnen. Als enige in de geschiedenis van de autosport."

"Na een vierde plaats op het Belgisch kam­pioenschap van de Formule Renault 1600 ben ik overgestapt naar de Mégane Trophy. Dezelfde Méganes die je op straat ziet, maar onder de carrosserie helemaal anders. Ik behaalde er tijdens mijn eerste jaar een derde plek op het EK, het jaar erna werd ik tweede met een recordaantal overwinningen."

Twee jaar geleden leerde ook Frankrijk Maxime Martin kennen, tot ongenoegen van sommige Fransen. 'Le petit Belge' kwam hun wedstrijd winnen. "Ik was de eerste buitenlander sinds 1966 die de Clio Cup won. Een prestatie die niet alle Fransen even leuk vonden."

En toen kwam Martin terecht in een Gran Turismo (GT)-wagen, een sportwagen à la Aston Martin of Corvette. Hij proefde er eerst van in een Morgan, onder leiding van voormalig Formule 1-piloot Jean-Pierre Jabouille. Al gauw gingen er voor Martin deuren open, en in 2010 reed hij voor het Marc VDS-team.

Bij VDS rijdt Martin elke wedstrijd samen met Bas Leinders, tot voor kort de laatste Belg in de Formule 1. Elke wedstrijd geven ze elkaar het stuur door. "In 2011 rijden we opnieuw de GT1 en het Europees kam­pioenschap GT3, net als een uithoudingscompetitie waarvan de 24 uur van Spa-Francorchamps deel uitmaakt. Komend seizoen zullen we vertrekken in Abu Dhabi en onder meer langs China, Brazilië en Argentinië komen."

Autosport is intensief. Het vergt fysieke kracht, maar er komt nog heel wat meer bij kijken. "Ik sport veel: lopen, fietsen en squashen voor de reflexen. Ik zit ook regelmatig in de sauna. Dat doe ik om me aan te passen aan de hitte, wat een van de grootste problemen in de GT-klasse is. In de auto klimt het kwik soms tot 55 graden: heel zwaar om dat een uur vol te houden. Het minste verlies van concentratie kan een ongeval veroorzaken."

Een GT-auto heeft allerhande sensoren waarmee bijvoorbeeld het remmen of versnellen geanalyseerd wordt. De piloot spendeert uren aan die analyses en verbeteringen. "Het zijn hulpmiddelen die ons helpen in onze ontwikkeling. Autosport is meer dan gewoon met de auto rijden. Voor elk uur dat je met de auto rijdt, ben je meer dan een uur buiten de auto bezig. Alles is analyseerbaar. Maar ik maak er geen obsessie van. De feeling speelt ook een belangrijke rol, en die kan nog altijd het verschil maken."

Wie aan autosport denkt, denkt meteen aan Formule 1. Een droom van vele piloten, die snel aan diggelen wordt geslagen door het financiële plaatje. "Het meest frustrerende in de autosport is dat iemand met meer middelen je plaats kan innemen, zelfs al ben je ongelooflijk goed. Formule 1 is een droom geweest, maar het is niet haalbaar. Ik ben realistisch." Daarom stelt hij nu andere prio­riteiten: "Ik ben een andere richting uit gegaan met de GT-klasse. Ik zou er natuurlijk graag wereldkampioen in worden. Een andere droom is piloot van een constructeur te zijn. Van Porsche of BMW bijvoorbeeld; je rijdt dan voor het merk. Dat zou een echte erkenning zijn. Maar ik ben nog jong. Mijn sterkste punt is mijn koelbloedigheid; aan de andere kant mis ik ervaring. Maar die komt met de jaren."