Michel Sablon: ‘Heizel voldoet gewoon niet meer’

Het Europees kampioenschap voetbal zal in 2020 vier keer halt houden in Brussel. Waar? In een nog te bouwen stadion, dat momenteel nogal wat tegenstand oproept. Michel Sablon (67) was verantwoordelijk voor de stadions tijdens Euro 2000 en ziet geen andere oplossing dan een nieuwe tempel.

Michel Sablon was tijdens Euro 2000 technisch directeur van de Belgische voetbalbond. Maar zijn carrière was veel rijker dan dat. Hij begon op het veld en speelde ei zo na in eerste klasse.

“Ik was bij Merchtem topschutter in derde klasse en had een precontract getekend bij Beveren,” vertelt Sablon. “Maar twee maanden daarna liep ik een zware beenbreuk op en was mijn carrière gedaan. Ik was 26. De club liet me niet vallen en stelde me aan als jeugdcoach.”

Omdat Sablon geen halve zaken doet, schreef hij zich in aan de trainersschool, wat toen nog niet verplicht was. Hij eindigde er drie jaar op rij als laureaat en kreeg een job aangeboden bij de ploeg die de nationale U14 en U15 begeleidde. Ondertussen was hij ook nog eens trainer geworden van de eerste ploeg van Merchtem, die na een omkoopschandaal naar eerste provinciale was gezakt. “Ik ben met hen naar derde klasse gestegen om vervolgens definitief te vertrekken naar de voetbalbond. In 1985 vroegen ze me om hoofdtrainer van de nationale jeugd te worden.”

“Op tien jaar tijd hebben we er veel uitgebouwd: de algemene organisatie, de trainersschool, de kwaliteit van de jeugdploegen, enzovoort. Waar onze jongeren vroeger vooral tegen landen als Cyprus en Malta speelden, dan is dat sinds de jaren 1990 vooral tegen toppers als Duitsland en Frankrijk.”

Ook onze Rode Duivels groeiden. Sablon was assistent-bondscoach en was actief op de wereldkampioenschappen in 1986, 1990 en 1994. “In Mexico gaf ik al de trainingen. Ook voor de keepers, hé. Onze trainersstaf telde toen maar zes man. Het is nog steeds een plezier om de spelers van toen tegen het lijf te lopen.”

“Ik zal nooit vergeten hoe op het einde van de match tegen USSR (4-3 gewonnen, red.) de stadionklok uitviel. En het was al zo spannend! Dat WK was een toppunt in mijn carrière, de uitschakeling tegen Engeland in 1990 was een dieptepunt. Ik had net het lijstje van de strafschopnemers gemaakt met Guy Thys toen de goal viel. De ontgoocheling in de kleedkamer was enorm.”

Heizel afbreken
Sablon ruilde in 1995 het veldwerk voor de functie van technisch directeur, op vraag van bondsvoorzitter D’Hooghe. Die zag in hem de geknipte persoon om de nieuwe uitdagingen aan te pakken, zoals de vorming van trainers die steeds professioneler werd. Maar net toen Sablon ingewerkt raakte, sleepten de Lage Landen Euro 2000 in de wacht.

“Vanaf 1996 heb ik daar vier jaar aan gewerkt, samen met Alain Courtois en twee Nederlandse evenknieën. Zij waren zeer pragmatisch en projectmatig, maar als er iets misliep en er een creatieve oplossing nodig was, was het aan de Belgen (lacht). Het was een fantastische periode.”

“Ik heb ook meegewerkt aan het binnenhalen van het EK. Dat was dan mensen proberen te overtuigen met argumenten. Ik ben sinds 1994 actief bij de UEFA en kwam daarvoor in mijn beginjaren regelmatig in de vroegere Oostbloklanden, waar ik heel wat kennissen aansprak. We haalden het EK binnen omdat we een goed project hadden, daar was geen geld mee gemoeid. We hadden ook heel wat sympathie omdat we het met twee landen organiseerden, waarmee we voor een precedent hebben gezorgd.”

Sablon was verantwoordelijk voor de stadions in België en Nederland. Zorgen dat ze aan de vele eisen voldeden en de noodzakelijke werken laten uitvoeren. Bij onze Noorderburen werd daar het nodige kapitaal voor uitgetrokken, bij ons daarentegen…

“Eigenlijk hadden de Belgische stadions, waaronder het Koning Boudewijnstadion, een upgrade moeten krijgen zoals de stadions in Nederland en later Duitsland. Maar hier is alleen het minimum gedaan om te voldoen aan de criteria. De steden moesten de investeringen doen en hadden de nodige middelen niet. Met 50 procent extra investeringen hadden we stadions gehad die nu nog echt in orde zouden zijn. De Nederlanders hebben dat gedaan en dat zie je vandaag duidelijk.”

“Maar zelfs al hadden we die investeringen gedaan, dan was het Koning Boudewijnstadion nog altijd te min om Euro 2020 te ontvangen. De eisen liggen zeer hoog. Eigenlijk moet dat stadion afgebroken worden en heropgebouwd worden. Het voldoet gewoon niet meer.”

Opleiding hervormd
Het aardige financiële spaarpotje dat Euro 2000 uiteindelijk opleverde, werd door bondsvoorzitter D’Hooghe opzij gezet om te investeren in zaken als jeugdwerking. Daar plukken we vandaag nog steeds de vruchten van, met onder meer de successen van onze Rode Duivels.

“Anderhalf jaar hebben we gewerkt aan onze nieuwe visie van de opleiding. We hebben onder meer de trainersschool helemaal vernieuwd met de vandaag gekend diploma’s (UEFA A, UEFA pro, etc.), we hebben de jeugdcompetities hervormd, enzovoort. Jaarlijks gaf ik een tachtigtal presentaties bij clubs overal te lande om dat uit te leggen.”

“Dat was mijn grootste verdienste. Die nieuwe visie heeft een zeer grote impact gehad, ook bij de nationale jeugdploegen. Ik ben in 2012 als een tevreden man met pensioen gegaan. Maar ik zit nog altijd in het voetbalwereldje, hoor.”

Voor alles een oplossing

Michel Sablon heeft geen rol gespeeld in het binnenhalen van de drie groepsmatchen en de achtste finale van het Europees kampioenschap 2020. Maar hij heeft uiteraard een eigen mening. "De bouw van een nieuw stadion vind ik positief. Het zou ondenkbaar zijn mocht Brussel niet één van de deelnemende steden zijn."

Het te bouwen stadion lokt heel wat kritiek uit. "Ik vind het zonde dat het altijd zo lang moet duren in België. Laat ons beslissen en uitvoeren, dat jarenlang getalm en heel die rompslomp van vergunningen en dergelijke is geen goede zaak. Wat de financiering betreft: het gaat toch over privégeld? Voor parkeergelegenheid zijn er genoeg technische mogelijkheden; Ik denk dat er hier ook niet-sportieve belangrijk spelen."