Motorcrosser Xavier Siméon: ‘Eens ik mijn doel voor ogen heb, laat ik niet los’
'T oen ik vier was, vertelde ik mijn vader dat ik met de motor wou rijden," vertelt Xavier Siméon (22). "Hij antwoordde dat ik eerst op twee wielen moest leren fietsen. Een kwartier later reed ik zonder zijwieltjes, de week daarna zat ik op de motor. Sindsdien werd dat een gewoonte, meestal in de paddock terwijl mijn vader een wedstrijd reed."
Met verschillende Belgische titels, een vice-Europees kampioenschap in de 250-klasse en een wereldtitel in endurance is vader Siméon een voorbeeld. Ook bij zoon Xavier begon het snel te kriebelen. Tot zijn elfde combineerde hij zowel de karting- als pocketbikecompetitie. Toen moest hij kiezen. "En ik heb niet getwijfeld. Geef mij maar twee wielen, dat is mijn ding. Nochtans vocht ik in de karting steeds voor de prijzen, maar ik heb geen spijt van mijn keuze."
"Nadat ik vice-Belgisch kampioen in de pocketbikecompetitie was geworden, besloten we naar Italië uit te wijken. Daar heb je een hoogstaande competitie waar toppers als Valentino Rossi en Marco Melandri zijn begonnen. Daarvoor trokken we elk weekend naar een Italiaanse stad om er te gaan rijden, en zondagavond keerden we terug."
Twee seizoenen en een resem aanmoedigende resultaten later werd Spanje de nieuwe bestemming. De Siméons vonden er de gepaste structuur en uitstekende groeimogelijkheden. "Dit keer lieten we onze mobilhome bij vrienden in Spanje en vlogen we wekelijks over en weer. Elk jaar namen we wel veertig keer het vliegtuig. Ik voelde me goed en behaalde ettelijke overwinningen en podiumplaatsen."
De dood van Simoncelli
Op zijn veertiende werd de Brusselaar ingelijfd bij het Suzuki Alstare-team. Daar kon hij doorgroeien: hij bedankte met een Europese titel in de Superstock 600 en de Suzuki GSX-R 750-beker. De twee seizoenen erna verloor hij telkens tijdens de laatste wedstrijd de competitie door mechanische problemen. Na zijn overgang naar Ducati won hij dan toch die felbegeerde wereldbeker Superstock 1000.
"Als zestienjarige heb ik moeten kiezen tussen de school en de sport. Mijn doel was en is tot de top door te stoten, bij de grote jongens te geraken. Dat kan alleen door hard te werken en veel te trainen, dus heb ik gekozen voor de motor. Ik heb wel diploma's behaald via privélessen in het tussenseizoen."
Die top komt steeds dichterbij, want Siméon reed dit seizoen voor het eerst in de Moto2-klasse, zeg maar de voorkamer van de Moto GP, de absolute top. Het seizoen eindigde een paar weken geleden met een positieve noot. "Ik finishte met een achtste plaats de eerste keer in de top tien, een prestatie die me nog meer motiveert. Dat was het doel dat ik me had vooropgesteld. Nu moet ik komend seizoen op dat elan doorgaan. Mijn doelen zijn duidelijk en eens ik die voor ogen heb, laat ik niet meer los. Ik ben blij met mijn evolutie, maar niet echt met mijn prestaties van het hele seizoen. Die waren niet fantastisch. Maar ze gaan in stijgende lijn, ik heb dus goede hoop op wat er komt."
De motorwereld werd het afgelopen seizoen opgeschrikt door de dood van Marco Simoncelli. De voormalige ploegmaat van Siméon verongelukte tijdens de Grote Prijs van Maleisië. "Zijn dood was een schok. Marco was een ongelooflijke gast, een prachtige persoonlijkheid, heel populair ook. Het doet pijn om hem te verliezen en het doet je wel nadenken. Maar je weet welke risico's je neemt. Spijtig, maar het leven gaat door."
"Op de motor denk je er niet aan, je hebt daar de tijd niet voor. Onze liefde voor de motor is te groot. En daarbij, je kunt de straat oversteken en overreden worden. Zelf heb ik gelukkig, op een gebroken sleutelbeen na, nooit zware accidenten gehad."
Wereld van haaien
Siméon moet de komende maanden wat afkicken, want het seizoen begint pas binnen een vijftal maanden. Hij zal voornamelijk hard trainen in de fitness en op de loopband, in januari gaat hij in Spanje wat op de motorcross trainen.
"Ik zal hard moeten trainen, want motorrijden vraagt een uitstekende fysieke conditie. Veel mensen denken dat we daar maar wat zitten, maar tegen meer dan tweehonderd kilometer per uur is het ongelooflijk zwaar. Ook mentaal vraagt het veel van je."
Siméon bulkt alvast van de ambitie en kan niet wachten om te herbeginnen. In een competitieve wereld waarin geld ook een belangrijke rol speelt, mag hij niet falen. Dat beseft hij. "Het is een wereld van haaien, je moet altijd presteren. Het is normaal dat er druk is, dat is topsport. Er staan genoeg jongens klaar om je plaats in te nemen. Maar al dat geld doet de sport geen deugd. Heel wat rijders moeten zelf geld investeren en risico's nemen. Ik heb het geluk dat RTL Sport in me investeert. Ik droom ervan wereldkampioen te worden in de Moto2 en de Moto GP. Het is mogelijk, met hard werken en de ploeg die mij omringt. Ik ga ervoor, zonder omkijken."
Lees meer over: Sport
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.