Rugbyspeelster Musch: ‘Bijna wanhopig op zoek naar sponsors’

Emilie Musch (27) behoort tot de beste rugbyspeelsters van het land. De vaste pion van landskampioen Boitsfort Rugby Club en de Belgische sevensploeg offert heel wat op om haar passie uit te oefenen, maar haar harde werk en dat van haar ploegmaats wordt niet altijd erkend. Zo hebben de Belgium Sevens heel wat potentieel, maar raken de budgetten niet altijd rond.

Het loopwerk, het spel met de bal,… Ik was meteen verkocht omdat rugby zo’n complete sport is,” vertelt Musch. “Ik heb veel sporten uitgeprobeerd en tennis op een goed niveau beoefend, maar het is pas toen ik eens met de meisjes van het zesde middelbaar tegen de vijfdejaars speelde, dat ik de sport ontdekte die echt mijn ding was en is.”

De dag voor de wedstrijd hadden Musch en haar klasgenotes, die samen wat passen uitprobeerden met de rugbybal, bij toeval de voorzitter van rugbyclub Nijvel ontmoet. Hij stelde hen voor een initiatie te volgen bij zijn club en haalde zo een paar nieuwe aanwinsten binnen.

“Aanvankelijk waren we met zes speelsters. Later zijn we een verbond aangegaan met Anderlecht, zodat we genoeg speelsters hadden om competitiewedstrijden te kunnen spelen. Ik deed heel wat binnen de ploeg: ik was kapitein, manager, probeerde de speelsters altijd te motiveren, was zeer betrokken bij het leven van de club, maar op een bepaald moment wou ik gewoon met spelen bezig zijn.”

Boitsfort Rugby Club
“In 2012 ben ik overgestapt naar Boitsfort Rugby Club. Eerst volgde ik een paar trainingen om te zien of de sfeer me aanstond. Ik heb me moeten aanpassen en moest mijn plaats zoeken, maar ik ben daar vrij snel in geslaagd. Het was een opluchting om niet altijd meer de leider te moeten zijn zoals bij Nijvel. Al mis ik dat soms wel.”

Musch is de afgelopen seizoenen een vaste titularis geworden, eerst als tweede centre en nu als eerste centre. Ze groeide als speelster, werd beter, en hielp de club de afgelopen twee seizoenen aan mooie prijzen.

“We wonnen in die periode de beker, de titel en twee keer de supercup. Dendermonde was altijd onze grootste rivaal en dat zal dit seizoen niet anders zijn. Ook van andere ploegen zullen we zeker geen cadeaus krijgen. Niemand heeft iets te verliezen tegen ons. We weten dat we goed zijn, maar we beseffen ook dat we waakzaam moeten zijn van begin tot einde.”

Van B naar A
Musch maakte snel opmars in de Belgische rugbywereld en behoorde na een paar seizoenen al tot de nationale ploegen. Zowel bij de ploeg met zeven (de sevens) als die met vijftien. Ze maakte van dichtbij mee hoe werd ingezet in die sevensploeg.

“In 2009 zochten ze speelsters voor een Belgische B-ploeg die zou deelnemen aan het Europees kampioenschap sevens. Ik doorliep de selecties en werd opgenomen in de ploeg. Na het EK ben ik bij de A-ploeg geraakt.”

“Aanvankelijk trainden we niet zo regelmatig met de nationale sevensploeg. We kwamen vooral samen om ons voor te bereiden op bepaalde tornooien. Een viertal jaar geleden is bij de federaties de ambitie ontstaan om serieuzer te werken. Er werd bijvoorbeeld een physical coach aangesteld, er kwam een betere omkadering. Vandaag is er een echte structuur.”

Er wordt ook gerekend op de inzet van de speelsters. Zij komen wekelijks samen op de velden van Kituro in Schaarbeek om te trainen, en ze hebben een fitnessprogramma dat individueel gevolgd moet worden. Het hogere en aangepaste trainingsvolume heeft voordelen voor hun spel met zeven én met vijftien.

“Sevens is sneller en intenser dan rugby met vijftien, het vraagt meer van de spelers, omdat elke fout cash wordt betaald. Je passing moet accurater zijn, omdat de afstanden groter zijn. Dat helpt ons bij Bosvoorde: aangezien de centres samenspelen bij de nationale sevensploeg, kunnen we het spel wijder maken. Dankzij de fysieke voorbereiding voel ik me nu beter op het veld.”

“Ik heb al heel wat mooie reizen gemaakt dankzij rugby. Naar Brazilië voor het universitaire wereldkampioenschap. Of onlangs nog naar Dubai, waar ik een topervaring heb gehad. De organisatie was er fantastisch, we stonden naast de beste speelsters van de wereld, én we raakten ook nog eens tot in de finale van de competitie voor landen die waren uitgenodigd. We klopten onderweg naar de finale onder meer Kenia, dat afgelopen zomer op de Olympische Spelen stond.”

Zoeken naar geld
Die puike prestatie toont aan tot wat onze dames in staat zijn. Ze konden zich vooraf goed voorbereiden en groeiden wedstrijd per wedstrijd. De ambitie om aan grote tornooien deel te nemen, verstoppen ze niet, maar te weinig financiële steun leidt tot heel wat onzekerheid.

“We mikken op het wereldkampioenschap van 2018 in San Francisco en, waarom niet, op de Olympische Spelen in 2020. Ons nadeel is dat we in Europa zitten en de concentratie topploegen hier zo groot is, met onder meer Engeland, Frankrijk en Spanje. De sevensploegen zijn daar allemaal professioneel.”

“Om naar het WK te gaan, moeten we een goede plaats behalen op het Europees kampioenschap, dat in juni in twee manches wordt gespeeld. Afgelopen jaar zijn we op een achtste plaats geëindigd, een uitstekende prestatie. Afhankelijk van ons resultaat kunnen we ons dit jaar misschien plaatsen voor kwalificatietornooien en hopen op meer. Maar we weten niet of we, zelfs al plaatsen we ons, kunnen gaan. Het budget moet er zijn."

"Het is jammer dat er zo weinig steun is voor minder gemediatiseerde sporten. We zoeken, bijna wanhopig, naar sponsors die in ons geloven en ons kunnen helpen. Maar het is niet gemakkelijk.”

Olympische Spelen
Dankzij de Olympische Spelen is sevens al wat beter bekend. Maar het is hard zwoegen voor Musch en haar vriendinnen, zowel op als naast het veld. Gelukkig vormen ze een hechte groep die er voor elkaar is in moeilijke tijden. Ze geniet nog volop van het rugby en blijft zich inzetten voor haar sport. “Zolang ik het kan opbrengen, zolang ik gemotiveerd ben, blijf ik het doen. Plezier, daar draait het om.”

“We hernemen nu met Bosvoorde het tweede deel van de competitie, maar het zwaartepunt van de competitie ligt in april. Voor de nationale sevensploeg wachten we nog op onze kalender van de staf. We trainen zonder te weten aan welke competities we zullen deelnemen."

"We zijn uitgenodigd voor het kwalificatietornooi voor de World Series in Hongkong. Daar kunnen we oog in oog staan met de beste ploegen van de wereld. Maar dat hangt, nogmaals, af van sponsors. Dat is lastig, ja. Als sporter wil je steeds meer en steeds beter, maar spijtig genoeg moeten we ook rekening houden met budgetten.”